کارگردان نمایش «این بود زندگی» درباره شرایط دوقطبی جامعه تئاتر که نسبت به اجرا رفتن یا تحریم با یکدیگر اختلاف نظر دارند، گفت: نظر هر دو گروه محترم است. به هر حال این موضوع یک تصمیم شخصی است. اما فکر می‌کنم تئاتر یک جریان بوده که باید ادامه پیدا کند. سکوت و کارنکردن برای من راه‌حل به شمار نمی‌آید. به گزارش ایرنا، بنفشه ریاضی درباره دغدغه‌ای که موجب تولید این اثر شده است، گفت: قصد داشتم با گروهی از بازیگرهای جوان و مستعدی که از هنرجویان دوره‌های کلاس بازیگری آقای وحید جلیلوند بودند، نمایشی را کار کنم. بنابراین تصمیم گرفتیم نشان‌دادن حسرت‌ها و روابط نسل جوان و مشکلاتشان را در قالب خوابگاه دانشجویی به تصویر بکشیم. او همچنین درباره مخاطب هدف این نمایش و بازخوردهایی که از مخاطبان آن گرفته است، بیان کرد: مخاطب ما قشر خاصی نیست. اما شاید جوانان و بچه‌هایی که زندگی خوابگاهی را تجربه کرده‌اند، بیشتر با آن همذات‌پنداری کنند. البته در طول این شب‌ها مخاطبان در هر سن و قشری، خیلی اجرا را دوست داشتند و با آن سمپات شدند. این کارگردان تئاتر درباره شرایط دوقطبی جامعه تئاتر که نسبت به اجرا رفتن یا تحریم با یکدیگر اختلاف نظر دارند، گفت: نظر هر دو گروه محترم است. به هر حال این موضوع یک تصمیم شخصی است. اما فکر می‌کنم تئاتر یک جریان است که باید ادامه پیدا کند. سکوت و کارنکردن برای من راه‌حل به شمار نمی‌آید. ریاضی همچنین درباره همکاری با خانه هنرمندان ایران بیان کرد: همکاری با خانه هنرمندان تا اینجای کار خیلی تجربه‌ خوبی بوده است. حال و هوای سالن انتظامی برای من، مملو از حس‌های خوب است.