رضا پهلوی، فرزند آخرین شاه ایران، می‌گوید کنفرانس امنیتی مونیخ برای دومین بار طی دو هفته گذشته دعوت از او برای شرکت در این اجلاس بین‌المللی را لغو کرده است.
آقای پهلوی روز پنجشنبه ۲۵ بهمن با انتشار پیامی در شبکه ایکس گفت لغو دعوت از او برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ «به دستور دولت آلمان و تحت تهدید رژیم اسلامی ایران» بوده است.
این فعال سیاسی در ادامه این‌گونه اظهار نظر کرد که «آیت‌الله‌ها در حال کنترل اوضاع در برلین هستند» و افزود که «این اقدام خیانتی به مردم ایران و همچنین ارزش‌های دموکراتیک آلمان است. دولت آلمان نه‌تنها صدای مردم ایران را خاموش کرده، بلکه به اجرای خواسته‌های جمهوری اسلامی نیز تن داده است».
یک سخنگوی دولت آلمان در پاسخ به پرسش رادیو فردا در مورد وضعیت لغو این دعوتنامه برای شاهزاده رضا پهلوی گفت که «دولت فدرال در تماس دائمی با کنفرانس امنیتی مونیخ است. در اصل، این کنفرانس به‌طور مستقل در مورد دعوت‌نامه‌های خود تصمیم می‌گیرد. بر اساس اطلاعات ما، اعضای اپوزیسیون ایرانی نیز به کنفرانس امنیتی مونیخ دعوت شده‌اند.»
رضا پهلوی ۱۸ بهمن نیز گفته بود که کنفرانس امنیتی مونیخ امسال در «این برههٔ مهم برای تغییر در ایران» از او برای شرکت در این مجمع دعوت کرده بود، اما «مداخلهٔ وزارت خارجه آلمان» مانع از حضور او شده است.
در پی این اتهام، وزارت خارجهٔ آلمان هرگونه دخالت در این امر را تکذیب کرد.
شاهزاده رضا پهلوی یک روز بعد تصریح کرده بود که دعوت از او برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به قوت خود باقی است.
فرزند آخرین شاه ایران در ادامه پیام تازه خود در روز پنجشنبه، تکذیب دولت آلمان دربارهٔ دست داشتن در لغو دعوت از او را «دروغی» خوانده که به مردم و رسانه‌های آلمانی ارائه شده است. او گفت که «تلاش رژیم برای جلوگیری از حضور من، نشانه‌ای از ضعف جمهوری اسلامی است و اکنون مسئولیت سانسور را به دولت آلمان واگذار کرده است».
او دولت آلمان را متهم کرده که «در تلاش برای راضی نگه داشتن یک رژیم دیکتاتوری است.»
نشست سه‌روزهٔ کنفرانس امنیتی مونیخ امسال قرار است در روزهای ۲۶ تا ۲۹ بهمن برگزار شود. با آغاز به کار کنفرانس امسال، ینس استولتنبرگ، دبیرکل پیشین ناتو و وزیر دارایی نروژ، ریاست خود بر این نهاد را آغاز می‌کند.
این کنفرانس شصت‌ویکمین دورهٔ خود را اندکی پس از آغاز دور دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا برگزار می‌کند و انتظار می‌رود که رهبران و رؤسای ۶۰ دولت، ۱۵۰ وزیر و سازمان‌های بین‌المللی بزرگ در آن مشارکت کنند.