شفقنا رسانه_ صفحه یک روزنامه‌ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه‌های امروز، آن‌هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش شفقنا رسانه، «خاموشی گران‌قیمت» تیتر روزنامه شرق است که گزارشی از خسارت های قطع برق به تولید ناخالص داخلی اشاره کرد و نوشت: «آقای رئیس‌جمهور توصیه می‌شود ساختار وزارت انرژی را بر مدیریت یکپارچه انرژی در کشور برای اصلاح حکمرانی غلط سال‌های گذشته، ایجاد کنند و پس از آن با پاسخ‌گو‌کردن این وزارتخانه و مسئولان آن در تمام حوزه‌های انرژی، با تکیه بر اصل پاسخ‌گویی و هم‌گرایی، مسائل تقنین در این حوزه و اصلاح قیمت‌ها را دنبال کنند. بدیهی است پس از آن است که شکاف تولید و مصرف انرژی اصلاح می‌رود. نکته آخر که امیدوارم آقای رئیس‌جمهور بشنوند، این است که رویکرد رؤیایی ۳۰ هزار مگاوات انرژی تجدیدپذیر، سراب است و نتیجه آن اتلاف بیش از ۳۰ میلیارد دلار منابع ملی است برای نیروگاه‌هایی که بیش از ۲۵ درصد بهره‌وری ندارند و در‌واقع مناسب تأمین بار پایه نه در ایران بلکه در هیچ کجای دنیا نیست. برخلاف آنچه ادعا می‌شود، در این نیروگاه‌ها احتساب ضریب تأثیر و ضریب بهره‌برداری مربوطه به‌ازای هر مگاوات به‌صورت غیرمستقیم بیش از دو میلیون دلار اعتبار می‌طلبد و این در حالی است که ارتقای نیروگاه‌های حرارتی از واحدهای گازی موجود به واحدهای سیکل ترکیبی در حدود ۲۰۰ هزار دلار برای هر مگاوات اعتبار می‌طلبد و از طرفی تولید برق پایدار دارند و برای واحدهای وارد مدارشده به‌صورت سیکل ترکیبی نیازی به مصرف گاز وجود ندارد.»
«دستمزد پایین و حسرت مهاجرت نیروی کار» تیتر روزنامه اعتماد است که در گزارشی به بررسی اثرات رکود صنایع بر اقتصاد کشور پرداخت و نوشت: «گزارش جديد شامخ منعكس‌كننده حوادثي است كه در فضاي سياسي جهاني و منطقه رخ داده و نتايج منتشر شده كاملا قابل پيش‌بيني بود. با توجه به شرايط فعلي كشور، در صورت تداوم تحولات منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي موجود، وخامت شامخ در گزارش‌هاي آتي اين نهاد قابل پيش‌بيني است. بارها نوشته و تاكيد كرده‌ام كه ريشه نابساماني‌هاي اقتصادي موجود، غيراقتصادي است و منعكس‌كننده بي‌اهميت يا كم‌اهميت بودن رفاه و معيشت جامعه در نظام ارزشي حاكم و در نزد تصميم‌گيران و تصميم‌سازان كشور است. نگرشي مبتني بر اولويت دغدغه‌هاي ايدئولوژيك و سياسي نسبت به پيشرفت و رفاه اقتصادي جامعه طي دهه‌هاي پس از انقلاب، ساختارهايي ناكارآمد و كاملا ضدتوليد و ضدتوسعه شكل داده كه يكي از كمترين نتايج آن آمارهايي است كه در گزارش شامخ به آن اشاره شده است.»
