این بخشی از آخرین یاوه‌گویی و خیال‌بافی‌های رئیس جمهور آمریکا در رابطه با ایران است. دونالد ترامپ که در کمتر از سه هفته پس از بازگشت به کاخ سفید سه گام ضدایرانی را به اجرا گذاشته، در مصاحبه با فاکس نیوز از آرزوهای دور و دراز و تخیلی‌اش در رابطه با جمهوری اسلامی سخن‌سرایی کرده و در پاسخ به این پرسش خبرنگار که «آیا شما فکر می‌کنید امکان توافق با ایران وجود دارد؟ گفت: بله من فکر می‌کنم که ما درباره ایران یک توافق می‌کنیم. آن‌ها موقعیت‌های بسیار بدی را (در منطقه) تجربه کرده‌اند. ایران بسیار عصبی است. آن‌ها ترسیده‌اند. فکر می‌کنم ایران دوست دارد توافق شود و من هم دوست دارم با آن‌ها توافق کنم بدون بمباران. نمی‌توان اجازه داد ایران یا هر کس دیگری سلاح اتمی داشته باشد، اما به طور ویژه ایران؛ چرا که آن‌ها خیلی خیلی ستیزه‌جو هستند». رئیس جمهور آمریکا در ادامه گزافه‌گویی‌هایش مدعی شد: «دو روش برای توقف آن‌ها وجود دارد؛ با بمب‌ها یا روی یک کاغذ و من بیشتر ترجیح می‌دهم توافقی داشته باشیم که به آن‌ها آسیب وارد نشود و فکر می‌کنم آن‌ها هم همین را می‌خواهند». 
 
 نسخه‌پیچی توهمی ترامپ برای ایران
 اظهارات تازه ترامپ در شرایطی است که همین سه روز پیش وزارت خزانه داری ایالات متحده تحریم‌های جدیدی در حوزه انرژی، کشتیرانی و نفت علیه ایران اعمال کرد. وی دقیقاً یک هفته پیش و پس از دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی هم سندی با نام «احیای سیاست فشار حداکثری» را ضد جمهوری اسلامی به امضا رساند؛ اقدامی که هدف آن جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای و به صفر رساندن صادرات نفت کشورمان عنوان شده است. جالب اینکه دونالد همزمان ادعا کرد آماده گفت وگو با مسعود پزشکیان است و با بیان اینکه برای امضای یادداشت مذکور «دچار تردید» بوده است، عنوان کرد: «این برای ایران خیلی سخت است. امیدوارم مجبور نباشیم خیلی از آن استفاده کنیم. باید دید آیا می‌توانیم به توافقی با ایران برسیم؟». 
 سخن‌سرایی تازه رئیس جمهور آمریکا علیه کشورمان اما به نظر از چند جنبه مهم و قابل توجه است. در گام نخست، چنین اظهارات تهاجمی را باید در ادامه وراجی‌های رایج و نقشه کشی‌های ذهنی و نه واقعی حاکم جدید کاخ سفید علیه کشورهای مختلف جهان تعبیر کرد. دونالد در مدت همین سه هفته‌ای که به کاخ سفید برگشته به سلسله اقداماتی دست زده که نه تنها دشمنان بلکه متحدان واشنگتن را هم کلافه و سردرگم کرده است. تغییر نام تاریخی خلیج مکزیک به خلیج آمریکا، خارج کردن ایالات متحده از شورای حقوق بشر سازمان ملل، اعلام جنگ اقتصادی علیه کانادا و مکزیک در همسایگی این کشور گرفته تا چین و حتی اروپا و مهم‌تر از همه طرح تخیلی وی برای ضمیمه کردن کانادا، گرینلند و حتی باریکه غزه به ایالات متحده در این مقوله می‌گنجد. در مورد ایران هم در حالی که خود ترامپ بهتر از هر کسی می‌داند به سبب بدقولی‌های گذشته، تهران حتی حاضر به گفت‌وگو با وی در موضوع هسته ای نیست، حالا بحث درباره توافق با ایران بر سر مسائل موشکی و منطقه‌ای خیال‌بافی و نه بر اساس واقعیت‌های جهان است و نباید آن را چندان جدی گرفت.
 
 نیت ترامپ برای کشاندن التهابات اقتصادی به حوزه اجتماع
 چنین اظهاراتی از یک منظر دیگر هم قابل تحلیل است. نباید از یاد برد تا پیش از سال 2019 و دیده‌بوسی ترامپ و کیم جونگ اون در مرز دو کره، دونالد در یک سال اول ریاست جمهوری‌اش شمشیر را از رو بسته و «مرد موشکی» را بارها مورد نوازش قرار داد. او اما سرانجام پس از دیدار نمادین با رئیس کره شمالی این حملات لفظی را متوقف و این دیدار را به برگ برنده‌ای برای امتیازگیری در صحنه داخلی بدل کرد. شکی نیست ترامپ به عنوان یک سیاستمدار پوپولیست و شومن بیش از هر چیز به دنبال دیده شدن است. در موضوع ایران هم شاید ترامپ از به راه انداختن جنگ لفظی علیه ایران درنهایت یک رؤیا را در سر می‌پروراند، ایستادن روبه‌روی دوربین‌ها و فشردن دستان رئیس جمهور ایران.
 در نهایت اما ترامپ احتمالاً از لفاظی علیه جمهوری اسلامی ایران یک هدف مهم را هم پیگیری می‌کند؛ ایجاد التهاب اقتصادی و در ادامه تبدیل آن به یک موج آشوب اجتماعی. به دلیل وابستگی کشور به دلار به عنوان ارز مرجع، ایران در مقابل تکانه‌های جهانی و به‌ویژه هنگامه اعمال سیاست‌های تحریمی و خصمانه غرب آسیب پذیر است و این موضوع در مقاطع مختلف خود را نشان داده است. اکنون که در شرایط ویژه و حتی می‌شود گفت جنگی با دولت آمریکا قرار داریم، این تأثیرپذیری روانی از اوضاع جهانی بیشتر مشهود است؛ موضوعی که قطعاً بر جامعه ایرانی اثرگذار بوده و نارضایتی‌هایی ایجاد کرده است. سردمداران آمریکا و رژیم صهیونیستی با گرای منافقین و عوامل نفوذی خود از این مسئله آگاه هستند و در حالی که آن‌ها اکنون به‌صراحت در حمایت از هرگونه فتنه و ناامنی علیه جمهوری اسلامی سخن می‌گویند، هیچ بعید نیست ترامپ با چنین لفاظی‌هایی به دنبال بهره‌برداری از این وضعیت و کشاندن نارضایتی‌های اقتصادی به آشوب‌های اجتماعی علیه ایران باشد، موضوعی که هوشیاری آحاد جامعه، مسئولان و نهادهای نظامی و امنیتی را بیش از پیش طلب می‌کند.
 اما باوجود تبلیغات منفی و ادعاهای واهی دشمنان، توانمندی‌های نظامی و امنیتی ما به حدی بالاست که آمریکا و رژیم صهیونیستی هرگز جرئت تعدی به خاک ما را به خود ندهند. در این بین قدر مسلم مهم‌ترین مسئله برای سد کردن نیات شوم و پلید دشمنان حفظ انسجام و وحدت داخلی است. امروز آن‌ها به دنبال ایجاد دودستگی درمیان مردم و مسئولان هستند در مقابل ما باید با حفظ وحدت مانع این اقدام شویم. وحدت و یکپارچگی بر سر تمام مسائل قطعاً نشدنی است، ولی در بحث مسائل ملی و هویتی می‌بایست همدلی وجود داشته باشد و صدای واحدی از جریان‌ها، گروه‌ها و احزاب سیاسی برای منافع ملی شنیده شود تا راه سوء استفاده بر دشمن بسته شود.

خبرنگار: هدایت جاوید