طرفداری | بیلی برمنر (Billy Bremner) زاده 9 دسامبر 1942 در منطقه راپلوچ در شهر استرلینگ اسکاتلند است. او با 165 سانتی‌متر قد در پست‌های هافبک مرکزی و هافبک دفاعی بازی می‌کرد. منطقه راپلوچ به منطقه سخت اسکاتلند معروف بود و بیلی، در این محیط رشد کرد. پدرش یک انباردار بود که برای وزارت دفاع در پادگان ارتش کار می‌کرد. خانه آن‌ها در نزدیکی دژ معروف استرلینگ قرار داشت. بیلی که نام مستعارش در کودکی، «براک» بود، از 9 سالگی در تیم فوتبال مدرسه‌اش بازی می‌کرد؛ مدرسه‌ای که در حومه شهر قرار داشت. پیشرفت در فوتبال، او را در 13 سالگی به باشگاه آماتور گوانهیل یونایتد انگلستان رساند. مربیان تیم ملی دانش آموزان اسکاتلند در سال 1957، متوجه استعداد این بازیکن شدند و از او در 15 سالگی در بازی برابر تیم ملی دانش آموزان ایرلند شمالی بهره بردند. این بازیکن سپس در بازی‌های دیگر این رده سنی برابر تیم‌های ملی ولز و انگلستان بازی کرد. دیدار دانش آموزان انگلستان و اسکاتلند در حضور 90 هزار تماشاگر برگزار شد و بیلی، با پاس‌های هوشمندانه و سریعش مورد توجه تماشاگران قرار گرفت. او پس از بازی اذعان داشت که دوست دارد در لیگ برتر انگلستان بازی کند.
پس بازی‌های مهم رده سنی دانش آموزان، برمنر جوان پیشنهادات مختلفی را از باشگاه‌های مطرح انگلستان و اسکاتلند دریافت کرده بود. سلتیک و رنجرز در اسکاتلند و آرسنال و چلسی در انگلستان، باشگاه‌هایی بودند که به جذب این استعداد اهل راپلوچ اسکاتلند علاقه داشتند. او با وجود علاقه به سلتیک، در ابتدا با رنجرز مذاکره کرد اما این مذاکرات تا زمانی ادامه پیدا کرد که مدیران رنجرز متوجه گرایش بیلی به فرقه کاتولیک مسیحیت شدند. پس از این اتفاق، پدر بیلی، او را به دلیل ضدیت فرقه‌ای تیم‌های اسکاتلندی به پذیرش پیشنهادات انگلیسی سوق داد. بعد از عدم توافق با آرسنال و چلسی، این بازیکن با بیل لمبتون، مدیر باشگاه لیدز مذاکره کرد و درنهایت، پس از توافق، در سال 1959 راهی تیم‌های پایه این باشگاه شد. پس از رسیدن به سن 17 سالگی، این بازیکن به تیم اصلی لیدز اضافه شد.
ماجراجویی برمنر در لیدز، از هفته بیست و هفتم فصل 60-1959 شروع شد و او در بازی برابر چلسی در ترکیب ثابت تیمش قرار گرفت. نخستین گل برمنر در هفته سی‌ام برابر بیرمنگام به ثمر رسید و این بازیکن، گل سوم تیمش را در تساوی 3-3 به ثمر رساند. گلزنی برابر منچستر سیتی در هفته سی و چهارم، اتفاق مثبت بعدی او در فصل نخست حضورش در بالاترین سطح فوتبال انگلستان بود. او در 11 بازی، دو گل زد اما موفق به جلوگیری از سقوط لیدز به سطح پایین‌تر فوتبال انگلستان نشد. او پس از سقوط لیدز، در کنار این باشگاه ماند اما در فصل 61-1960، به دلیل اختلاف با جک تیلور، سرمربی وقت لیدز، از ترکیب تیمش کنار رفت. با روی کار آمدن دان ریوی، اوضاع برای این بازیکن در فصل 62-1961 بهتر شد زیرا سرمربی جدید به بازیکنان جوان علاقه بیشتری داشت. دان ریوی، حاضر به پذیرش جدایی برمنر به مقصد هیبرنیان اسکاتلند نشد. او زیرنظر این سرمربی، سه فصل در لیگ سطح دوم انگلستان بازی کرد و آمارهای 19 بازی، هشت گل در فصل 62-1961، 15 بازی، هشت گل در فصل 63-1962 و 30 بازی، دو گل در فصل 64-1963 را به ثبت رساند. لیدز در پایان فصل 64-1963 به لیگ برتر انگلستان بازگشت.
او در بازگشت به لیگ برتر، یکی از ستاره‌های لیدز بود و با آمار 40 بازی، شش گل، به همراه تیمش به یکی از مدعیان قهرمانی لیگ برتر تبدیل شد و در نهایت در یک کورس جذاب با منچستر یونایتد، فقط با تفاضل گل ضعیف‌تر به رتبه دوم لیگ رسید. برمنر در این فصل، در هفته دوم و در پیروزی 2-4 تیمش برابر لیورپول، یک گل و یک پاس گل و در بازی هفته هفتم برابر لستر، دو گل را به ثبت رساند. زوج جانی جایلز و بیلی برمنر در مرکز زمین، لیدز را دارای یکی از بهترین خطوط هافبک فوتبال انگلستان کرده بود. او در فصل بعدی خود برای نخستین بار در تورنمنت فیرزکاپ بازی کرد و آمار کلی 53 بازی، 11 گل را به ثبت رساند. او در این فصل به بازوبند کاپیتانی لیدز رسید زیرا دان ریوی، پس از مصدومیت کاپیتان تیمش، به ستون خط هافبکش، اعتماد بیشتری برای هدایت تیم داشت. لیدز این فصل نیز نایب قهرمان شد و این بار کورس قهرمانی را به لیورپول واگذار کرد. آمار این بازیکن در فصل 67-1966 که هفتمین فصل حضورش در لیدز بود، 54 بازی، سه گل بود.
قهرمانی در فیرزکاپ فصل 68-1967، شروعی بر درخشش لیدز در سطح اول فوتبال بود. برمنر که بازوبند کاپیتانی لیدز را بر بازو داشت، در تمامی بازی‌های این تورنمنت در ترکیب ثابت تیمش حضور داشت و یکی از مهم‌ترین عناصر تیمش در این موفقیت بود. 41 بازی، دو گل، آمار این بازیکن در سایر رقابت‌ها بود. او در فصل 69-1968، به همراه لیدز، برای نخستین بار به قهرمانی لیگ برتر انگلستان رسید تا بعد از دو نایب قهرمانی، بالاخره دستان این بازیکن به جام خوش‌رنگ لیگ برتر انگلستان برسد. آمار برمنر در تمامی رقابت‌های این فصل، 51 بازی، هفت گل و یک پاس گل بود. این بازیکن در فصل 70-1969، برای نخستین بار در جام باشگاه‌های اروپا به میدان رفت و تا نیمه نهایی این جام به همراه تیمش پیش‌روی کرد. او آمار هشت بازی، سه گل و چهار پاس گل را در این جام به ثبت رساند. آمار او در سایر رقابت‌های این فصل، 46 بازی، پنج گل و یک پاس گل بود.
قهرمانی در فیرزکاپ فصل 71-1970، افتخار بعدی کارنامه برمنر در لیدز بود. او در تمامی بازی‌های لیدز در این جام، در ترکیب ثابت تیمش قرار گرفت و موفق به ثبت تک گل پیروزی‌بخش تیمش در نیمه نهایی فیرزکاپ برابر لیورپول شد. آمار کلی او در فصل، 35 بازی، هفت گل بود. او سپس در دو فصل بعدی خود، آمارهای 52 بازی، پنج گل و 53 بازی، پنج گل را به ثبت رساند. قهرمانی در جام حذفی فصل 73-1972، از اتفاقات کلیدی این دو فصل بود. بیلی در فصل 74-1973 به فرم فوق‌العاده خود در ترکیب لیدز بازگشت و با آمار 42 بازی، 10 گل، بار دیگر تیمش را به قهرمانی لیگ برتر انگلستان رساند. تصمیم شجاعانه دان ریوی برای تهاجمی‌تر کردن برمنر در خط میانی‌اش، باعث شد تا این بازیکن اسکاتلندی بار دیگر قهرمان فوتبال انگلیس باشد. جدایی دان ریوی، سرمربی محبوب برمنر از لیدز در سال 1974، آرام آرام این بازیکن را به سال‌های نهایی حضورش در لیدز رساند. او فقط دو فصل بدون ریوی در لیدز حضور داشت و آمارهای 38 بازی، چهار گل در فصل 75-1974 و 35 بازی، پنج گل و یک پاس گل در فصل 76-1975 را ثبت کرد. صعود به فینال جام باشگاه‌های اروپا در فصل 75-1974، مهم‌ترین اتفاق این دو فصل برمنر بود که با آمار شش بازی، سه گل او همراه بود. برمنر در مرحله نیمه نهایی، گل حساسی را برابر بارسلونا به ثمر رساند و در فینال و شکست تیمش برابر بایرن مونیخ نیز در ترکیب ثابت حضور داشت و کاپیتان لیدز بود. دو قهرمانی لیگ برتر، دو قهرمانی فیرزکاپ، یک لیگ کاپ، یک جام حذفی و یک سوپرکاپ انگلستان، از افتخارات برمنر در لیدز بوده است.
برمنر در سال 1976، به سال‌های پر از افتخار خود در لیدز خاتمه داد و با 25 هزار پوند راهی لیگ سطح دوم انگلستان و باشگاه هال سیتی شد. او در فصل نخست حضورش در هال، در 32 بازی به میدان رفت و یکی از گل‌هایش از روی یک ضربه ایستگاهی برابر ناتینگهام فارست به ثمر رسید و یکی از تاثیرات مهم او در پیراهن هال سیتی بود. او در فصل دوم، در 36 بازی برای تیمش به میدان رفت اما در نهایت به همراه باشگاهش به لیگ سطح سوم انگلیس سقوط کرد. او در پایان فصل از هال سیتی جدا شد و پس از دو سال حضور در دانکستر راورز، در سال 1982 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی این بازیکن، دیدار برابر اسپانیا در سال 1965 بود. او نخستین گل ملی خود را در سال 1968 و در دیدار برابر اتریش به ثبت رساند. برمنر در دیدارهای دوستانه مهم زیادی از جمله بازی برابر برزیل و پرتغال بازی کرد و در برابر بزرگان فوتبال این دو کشور خود را محک زد. برمنر در دیدار دوستانه کشورش برابر برزیل، پس از یک پرش به همراه پله، ستاره تیم ملی برزیل، باعث کبودی چشم او شد. گروه سخت اسکاتنلد در مقدماتی جام جهانی 1970، حضور این بازیکن در مهم‌ترین تورنمنت ملی جهان را تا سال 1974 به تعویق انداخت. برمنر در هر سه بازی اسکاتلند در جام جهانی 1974، کاپیتان کشورش بود و در بازی با زئیر، یک پاس گل داد. دیدار اسکاتلند و دانمارک در سال 1975، آخرین بازی ملی این بازیکن بود زیرا او در کپنهاگ، پس از حضور به همراه چهار هم‌تیمی دیگرش در یک کلوپ شبانه و درگیری در آن، از حضور در تیم ملی اسکاتلند تا پایان فوتبالش محروم شد.
او پس از پایان فوتبالش، در قامت یک مربی موفق به هدایت دانکستر راورز در دو مقطع و لیدز یونایتد شد. برمنر از سال 1985 تا 1988، هدایت باشگاه لیدز را برعهده گرفته بود و سعی بر تکرار اندیشه‌های مربی محبوبش، دان ریوی در این باشگاه داشت. دوران موفق برمنر در لیدز، نام او را به لیست 100 اسطوره تاریخ لیگ برتر انگلستان، تالار مشاهیر انگلستان و اسکاتلند و تالار مشاهیر موزه ملی فوتبال رساند. باشگاه لیدز نیز او را به عنوان بهترین بازیکن تمامی ادوار خود معرفی کرده است. تندیس برمنر در استادیوم اختصاصی باشگاه لیدز قرار گرفته است. رسانه‌های انگلستان به دلیل صلابت و استقامت او در خط میانی لیدز، لقب «10 کلاف سیم خاردار» را به او داده بودند. اعتقاد رسانه‌ها درباره انتخاب این لقب برای اسطوره باشگاه لیدز آن بوده که برمنر همانند ده کلاف سیم خاردار پیچیده‌شده در میانه میدان لیدز، اجازه ورود هیچ بازیکنی را به زمین تیمش نمی‌داد. برمنر در سال 1977 به بیماری ذات‌الریه مبتلا شد و در هفتم دسامبر این سال، در 54 سالگی درگذشت.
از سری خاطرات فوتبالی
ویکتور پوندلنیک، اولین آقای گل تاریخ یورو با نام خانوادگی دوشنبه؛ یکشنبه شیرین روسیه با دوشنبه
یاسوهیکو اوکودرا؛ پیروز نبرد با سوباسا و اولین فوتبالیست حرفه‌ای ژاپن
ولفگانگ دی بیر، ملقب به تدی؛ از دویسبورگ تا ترکیب ثابت دورتموند و 10 سال نیمکت‌نشینی
هوگو سوتیل؛ زوج طلایی کرایوف در بارسلونا، از زمین‌های خاکی پرو تا قهرمانی در کوپا آمریکا