خبرگزاری تسنیم، رشت؛ سارا ناصری| چهل و شش سال از عمر انقلاب اسلامی گذشت و علی رغم همه توطئه‌های دشمن از روز اول پیروزی انقلاب تاکنون برای براندازی، اما این انقلاب امروز با حضور مردم سالگرد پیروزی گرفته است و بار دیگر با حضور پرشور مردم در صحنه، مشتی بر دهان دشمنان این انقلاب زدند و با حضور خود گفتند که علی رغم همه مشکلات، پای آرمان‌های انقلاب هستند و با هم تلاش می‌کنند تا مشکلات را پشت سر بگذارند.
مردم استان گیلان به مناسبت چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، با شور و شوقی مثال‌زدنی در مراسمات گرامیداشت این روز تاریخی شرکت کردند. از صبح امروز، خیابان‌ها و میادین اصلی شهرهای مختلف استان مملو از جمعیت بود که با در دست داشتن پرچم‌های ایران و تصاویری از بنیان‌گذار انقلاب اسلامی و تصاویر شهدا و غیره، به ابراز احساسات خود پرداختند.
در روز 22 بهمن، خیابان‌ها با شور و هیجان خاصی پر شد، مردان و زنان، پیران و جوانان، با قلب‌هایی پر از عشق و امید، در یک صف واحد به مناسبت سالروز پیروزی انقلاب اسلامی گرد هم آمدند. این روز، نه تنها یادآور تاریخ‌سازترین لحظات کشور، بلکه نمادی از همبستگی و اتحاد نسل‌هاست.
مراسم اصلی در شهر رشت با حضور مسئولان محلی، خانواده‌های شهدا و مردم برگزار شد. شرکت‌کنندگان با سردادن شعارهای انقلابی و سرودهای ملی، وفاداری خود را به آرمان‌های انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران نشان دادند.
مردم گیلان با حضور خود در این مراسم، بار دیگر بر عزم و اراده خود برای حمایت از نظام و انقلاب تأکید کردند و با یادآوری دستاوردهای انقلاب اسلامی، بر لزوم حفظ وحدت و همدلی در جامعه تأکید کردند. حضور پرشور مردم در این روز، نشان‌دهنده پیوند عمیق و مستحکم آنان با انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن است و امیدها برای آینده‌ای روشن و آباد را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد.
مردم شهر رشت مسیرهای چهارگانه را از سپاه پاسداران، ورزشگاه شهید عضدی، مسجد امام رضا (علیه السلام) گلسار و مسجد الفتح چمارسرا به سمت میدان فرهنگی رشت راه پیمایی کردند و با حضور گسترده خود در این مسیرها، بار دیگر عزم و اراده خود را برای حمایت از انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران نشان خواهند داد.
روزی که آسمان با رنگ‌های سرخ و زرد شعله‌های آزادی پر شد، خیابان‌ها جاودانه‌ترین حکایت انسانی را روایت کردند. در 22 بهمن، زمانی که ساعت تاریخ به لحظه‌ای فراوان از عشق و مقاومت رسید، مردم ایران از همه نسل‌های انقلاب از پیرمرد و پیرزن گرفته تا دختران و پسران و جوانان، دست به دست گرفتند و با هم به یادگاری آن انقلاب بزرگ پیش رفتند.
در میان تماشاگران، چهره‌هایی بود که به یادگاری آن روزهای گذشته غرق شده بودند؛ پیرانی که داستان‌های خود را در چشم‌های فروتن جوانان بازگو می‌کردند. آن‌ها، که شاهد آغاز این راه بوده و با قدم‌هایی که از خون و تلاش ساخته شده بود، امید را به جمعیت بعد منتقل کردند. گام‌های آرامشان، گفتگویی با گذشته بود، ولی نگاهشان به آینده معطوف.
پیرمردی با چهره‌ای پر از خط و خش زمان، با پرچم سه رنگ ایران در دستانش، به یاد روزهای سخت و پرچالش انقلاب، اشک شوق را در چشمانش پنهان نمی‌کرد. او در کنار جوانانی ایستاده بود که با شور و شوقی بی‌پایان، آرمان‌های انقلاب را فریاد می‌زدند. این جوانان، با انرژی و انگیزه‌ای مثال‌زدنی، نشان دادند که عشق به وطن و ارزش‌های انقلاب در دل‌هایشان زنده است.
زنی میان‌سال، با چادر مشکی و چشمان درخشان، در کنار دختران و پسران جوان، به یاد مادران و پدرانش که در راه آزادی و استقلال جانفشانی کردند، به تماشای این صحنه زیبای همبستگی نشسته بود. او با صدای بلند می‌گفت: «ما اینجا هستیم تا نشان دهیم که نسل‌های مختلف، با هم و برای یک هدف مشترک، در کنار یکدیگر ایستاده‌اند.»
جانانه‌ترین صحنه‌ها، گام‌های جوانان بود که مثل آبی جاری، سرشار از انرژی و امید، به راه می‌افتادند. صدای آن‌ها، صدای یک نسل بود که با دل‌هایی پر از اشتیاق به آزادی، برای حفظ ارزش‌های پدران و مادران خود درآمدند. دست‌هایشان با یکدیگر گره خورده بود، نشانه‌ای از واحدیت و همبستگی که هیچ خط متفاوتی نمی‌توانست آن را شکست.
در این راهپیمایی، نسل‌های مختلف، هم‌آواز شدند. هر کدام از گوشه‌ای از زندگی، به یادگاری یک انقلاب و یک امید مشترک پیوستند. صدای آن‌ها، صدای یک ملت بود که با تمام تن‌باطن خود، به دنبال یک آینده بهتر و متعادل‌تر بود.
این راهپیمایی، تجلی عشق به وطن و وفاداری به آرمان‌های انقلاب بود. هر قدمی که برمی‌داشتند، گویی صدای تاریخ را به گوش می‌رساند. از شعارهای پرشور گرفته تا لبخندهای گرم، همه و همه نشان از عزم راسخ مردم برای حفظ دستاوردهای انقلاب داشت.
در این روز، نسل‌های مختلف با هم، در یک هدف مشترک، به یاد آوردند که آزادی و استقلال نه تنها یک حق، بلکه یک مسئولیت است. و اینگونه بود که 22 بهمن، نه تنها یادآور پیروزی، بلکه نمادی از اتحاد و همبستگی ملی شد.
این روز، یادآور این بود که انقلاب ما، همواره زنده است و هر چه کسی به دنبال آزادی و عدالت باشد، جایی در این مسیر برای او وجود دارد. این راهپیمایی، نشانه‌ای از هم‌آوازی و واحدیت بود که حتی در چشم‌انداز چالش‌های زمان حال، امید را به جای خود نگه داشت.
انتهای پیام/
∎