عصرایران نوشت: روز گذشته، نماز جمعه تهران به امامت کاظم صدیقی برگزار شد ؛ در اثنای سخنرانی، گروهی از حاضران شروع کردند به سر دادن شعارِ "ظریف گورتو گم کن"!
فکر می کنید خطیب جمعه که دقایقی قبل خود و مخاطبانش را به "تقوای الهی" دعوت کرده بوده، به این فحاشی در مصلی چه واکنشی نشان داد؟
آیا گفت: عزیزان من! این گونه سخن گفتن در شأن یک مسلمان شیعه نیست؟
یا گفت: در سیره نبوی و علوی، فحاشی جایی ندارد و حاضران را به تاسی از نبی و ولی دعوت کرد؟
یا گفت: نماز جمعه، وحدت بخش است، نه وحدت شکن؛ بهتر است اختلافات جناحی تان در جایی دیگر دنبال کنید؟
یا گفت: من هم مانند شما انتقاد دارم ولی حرمت نماز جمعه و مصلی را حفظ می کنم و از شما هم می خواهم این گونه باشید؟
یا احیاناً سخنان رهبری درباره ظریف را یادآوری کرد که او را " فرزند انقلاب ، متدین ، امین ، غیور ، شجاع ، باوجدان، دوست عزیر، دارای احساس مسوولیت " خوانده و تصریح کرده اند که به همراه همکارانش در مذاکرات ۱+۵ "آزمون خوبی از سر گذرانده است"؟
نه خیر! خطیب با تقوای جمعه، هیچ کدام از حرف هایی که انتطار می رفت یک امام جمعه عادل بگوید نگفت، بلکه در کمال شگفتی و بی پروایی در واکنش به "ظریف گورتو گم کن" گفت: من در مقابل این روحیه الهی عرشی عزتمندانه آحاد مردم احساس تواضع می‌کنم و زانو می‌زنم!
باور کنید همین را گفت! برایتان متأسفیم آقای کاظم صدیقی!
زیاده عرضی نیست (حتی درباره برخی پرونده ها که بی سر و صدا به حاشیه رفتند!)
∎