عبدالستار دوشوکی ـ سخنان امروز خامنه ای مبنی بر اینکه مذاکره با آمریکا عاقلانه و شرافتمندانه نیست, درهای مذاکره با آمریکا را خواهد بست زیرا به زبان ساده هر فرد دولتمردی اگر با آمریکا مذاکره کند, از دیدگاه خامنه ای هم نابخرد است و هم بی شرف !. این سخنان خامنه ای در پی دستور اجرایی سه روز پیش ترامپ برای اعمال فشار حداکثری بر ایران بیان شده است که در حکومت ایران نه تنها مصداق بارز "دستور اجرایی" یا "حکم حکومتی" بلکه از نظر دینی حکم شرعی را نیز دارد.

در دستور اجرایی ترامپ در مقایسه با دستور مشابه وی در دوره ریاست جمهوری اول علاوه بر سخت گیری های بیشتر شامل یک نکته جدید می باشد و آن هم لغو معافیت تحریمی بندر چابهار که عمدتا به نفع هند و طالبان و جمهوری اسلامی است. در دستور جدید آمده است: "وزیر امور خارجه باید معافیت های تحریمی را تعدیل و یا لغو کند. به ویژه معافیت‌هایی که هر درجه از تسهیلات اقتصادی یا مالی را برای ایران فراهم می‌کنند، از جمله موارد مربوط به پروژه بندر چابهار".

در این دستور با بکار بردن واژه امکان "تعدیل" (modify or rescind sanctions waivers) باب مذاکره باز گذاشته شده بود. بخصوص با توجه به اینکه نخست وزیر هند هفته آینده با ترامپ دیدار خواهد داشت و از وی درخواست خواهد کرد تا بندر چابهار همچنان مشمول معافیت از تحریم ها باشد. و اصولا شرط ترامپ نیز مذاکره با ایران و انعقاد قرارداد جدید است که در آن صورت ادامه معافیت یا تعلیق تحریم بندر چابهار امکان پذیر می بود. اما سخنان امروز خامنه ای این امکان را غیر ممکن نمود.

و اما چرا از این بابت خوشحالم؟ در این مورد بارها در چند مقاله و مصاحبه دلایل خویش را توضیح داده ام از جمله بیش از ۵ سال پیش در نوشتار "چرا با معافیت چابهار از تحریم های آمریکا باید مخالفت کرد" توضیح دادم که معافیت چابهار از تحریم های آمریکا کاملا به ضرر مردم بومی است. برآیند این پروژه ضد مردم بومی جز گسترش فقر, گرانی و حاشیه نشینی بیشتر همراه با تبعیض های متعدد چیز دیگری نبوده است. هجوم غیر بومی ها برای تصرف زمین های مردم بلوچ به همراه هندی ها, افغانها, و چینی ها پیامد فاجعه باری برای مردم چابهار داشته است.

قریب به دو سال پیش نیز در مقاله تحت عنوان "چرا از آمریکا درخواست تحریم زادگاهم (چابهار) را دارم؟" نوشتم که حاصل این پروژه برای مردم عادی چابهار که بیش از ۶۵ درصد آنها حاشیه نشین هستند (علاوه بر ساکنان قدیمی چابهار) چیزی جز فقر و تورم و فساد و سرکوب و تحقیر و اختلاف طبقاتی دهشتناک و ناامنی و گروگانگیری و آدم ربایی و قتل و سرقت مسلحانه نبوده است. سود بندر چابهار به جیب مقامات فاسد و رانت خوار جمهوری اسلامی و طالبان می رود و دود کپرهای به آتش کشیده حاشیه نشینان به چشم مردم بومی. شش سال پیش در برنامه صفحه دو بی بی سی به تفصیل به این موضوع پرداختم. دو سال پیش نیز در صدای آمریکا توضیح دادم که چرا خواهان تحریم چابهار هستم. بنده در مقاله دیگری روز واگذاری بندر چابهار به هند و طالبان را روز سیاه نامیدم (چرا امروز دوشنبه روز سیاه دیگری در تاریخ جمهوری اسلامی است). بخصوص با توجه به اینکه افغانستان بر روی همه رودخانه های منتهی به هامون سد بسته و حاضر نیست تحت هیچ شرایطی حقابه هامون را بدهد و رژیم جنایتکار و خائن جمهوری اسلامی یکطرفه امتیازات بیشماری به طالبان داده است؛ و علاوه بر فقر و حاشیه نشینی در چابهار, مردم سیستان نیز قربانی این سیاست سرفرود آوری و تسلیم و مماشات جمهوری اسلامی در مقابل طالبان هستند که حقیقتا اسم آن را باید "کاپیتولاسیون" گذاشت. آنهم در مقابل مشتی طالب بدوی.

در چابهار قیمت زمین و مسکن و اجاره و غیره همراه با گرانی وحشتناک در طی سالیان گذشته سیر صعودی داشته است بخصوص در طی چند هفته گذشته با طرح تبلیغاتی انتقال پایتخت به مکران (بخوان چابهار) و طرح آمایش سرزمینی و تغییر بافت جمعیتی تحت عنوان طرح توسعه سواحل مکران قیمت ها سر به فلک کشید و تصرف اراضی مردم تشدید شد. امیدوارم با این خبر خوش ترامپ و عدم مذاکره ایران, قیمت ها در چابهار سقوط کند تا مردم عادی و فقیر نفس راحتی بکشند. بعنوان یک چابهاری می گویم: "از طلا گشتن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید".

عبدالستار دوشوکی

مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن

*