پدرام پورامیری سالها به صورت مشترک با حسین امیری دوماری همکاری داشته و این دو فیلمساز در کنار هم، علاوه بر تجربه ساخت چند فیلم کوتاه، با فیلمهایی همچون «جاندار» و «یادگار جنوب» در دورههای مختلف جشنواره فیلم فجر حاضر بودهاند. فیلم «صد دام» اما نخستین فیلمی است که پورامیری به صورت مستقل کارگردانی کرده و نخستین فیلم کمدی در کارنامه کاری او محسوب میشود.
پریناز ایزدیار، رضا عطاران، عباس جمشیدیفر، آزاده صمدی، سیاوش چراغیپور و امیراحمد قزوینی از جمله بازیگران این فیلم هستند.
ترکیب بازیگران و قصه فیلم آن قدر برای مخاطبان این دوره از جشنواره فیلم فجر جذاب بوده که تمام بلیتهای «صد دام» در ساعات اولیه فروش، در تمام سانسها و سالنهای جشنواره تمام شد. درباره جزئیات ساخت نخستین کمدی و فیلم مستقل «پدرام پورامیری» با این کارگردان جوان گفتوگو کردیم که میخوانید.
با وجود کارنامه آثار مشترک شما که درام اجتماعی بوده است، چرا برای ساخت نخستین فیلم مستقلتان سراغ ژانر کمدی رفتید؟
کمدی «صد دام» در فضای دهه 60 و روزهای اول جنگ میگذرد و حال و هوای نوستالژیک دهه شصتی دارد. من فیلمنامه «صد دام» را خیلی دوست داشتم و برایم مهم بود تا روایتی تازه از دل تاریخ معاصر داشته باشم که موقعیتهایش کمیک شده باشند. یکی از اصلیترین دلایلی که سراغ این ژانر رفتم، فضای قصه بود. امیدوارم مخاطب پس از تماشای فیلم، آن را دوست داشته باشد.
این فرضیه وجود دارد که جشنواره فیلم فجر نگاه ویژهای به آثار کمدی ندارد در حالی که پرفروشهای گیشه مربوط به کمدیهاست اما این ژانر در این سالها آن طور که باید در جشنواره فیلم فجر دیده نشده است، چه شد که با یک کمدی در جشنواره فیلم فجر شرکت کردید؟
همیشه قواعد و پیشفرضهایی وجود دارد که سازوکارهای قبلی، دلیلی بر درست یا غلط بودنشان نیست، نمیگویم حضور یا عدم حضور آثار کمدی در جشنواره فیلم فجر درست است یا غلط ولی آنچه ژانر یک فیلم را مشخص میکند، فضای فیلمنامه است که مسیر را برای کارگردان مشخص میکند. خوشبختانه سیمرغ مردمی به جشنواره فیلم فجر امسال برگشته که جایزه بسیار مهمی است. امیدوارم فیلم «صد دام» در این رقابت سربلند بیرون بیاید و نظر مردم را جلب کند.
«صد دام» نخستین فیلم مستقل شما در کارگردانی است، از تجربه کار مشترک و مستقل در فیلمسازی بگویید.
هر کدام ویژگیهای خودشان را دارند. کارگردانی و نویسندگی مشترک آثار قبلی من با حسین امیری دوماری و محمد کارت بود و «صد دام» نخستین فیلم مستقل من در کارگردانی است. پس از فیلم «یادگار جنوب» من و حسین دوماری تصمیم گرفتیم به صورت مستقل فیلم بسازیم. به هر حال کارگردانی مشترک، دو نگاه و دیدگاه متفاوت را وارد کار میکند و چالشهای کار مشترک هم برای بهتر شدن نتیجه است چون نظرات و دیدگاه افراد با هم تفاوت دارد. اگر قرار باشد دو آدم نظرشان شبیه هم باشد چرا با هم کار کنند؟ در حالی که دو دیدگاه مختلف به بهتر شدن کار کمک میکند اما الزاماً این قاعده که هر فیلمی با کارگردانی مشترک، نتیجه موفقی دارد، ثابت نیست. ما هم تا جایی به صورت مشترک فیلم ساختیم و بعد تصمیم گرفتیم به صورت مستقل کار کنیم که امری طبیعی است.
در فیلم «صد دام» از بازیگران چهره در کمدی استفاده کردید که شناخته شدهترین آنها رضا عطاران است، از این همکاری بگویید.
آقای عطاران که از بازیگران درجه یک کمدی کشور است لطف کرد و در این فیلم با ما همراه شد. آقای عطاران مشاور من در فیلمنامه و کارگردانی این پروژه بود. بقیه بازیگران هم براساس اقتضا و خصوصیت هر نقش انتخاب شدند. خوشبختانه گروه درجه یک، همراه، همدل و کاربلدی را دور هم جمع کردیم و امیدواریم خروجی کار به دل مخاطب بنشیند چون همه برای این فیلم زحمت کشیدند تا دل مردم را شاد کنیم. همه تلاشمان را کردیم تا یک کمدی سرپا بسازیم که به شعور مخاطب توهین نکند و به سلیقه آنها احترام بگذاریم. امیدوارم مردم از تماشای «صد دام» لذت ببرند و آن را دوست داشته باشند.
این فیلم، نخستین نقش کمدی پریناز ایزدیار است؟
بله، خانم ایزدیار برای پذیرش این نقش خیلی چالش داشت. نمیدانم پیش از این هم پیشنهاد بازی در فیلم کمدی را داشته یا نه ولی وقتی قصه را خواند و درباره فضا و کاراکتر با هم حرف زدیم، به نتایج خوبی رسیدیم و بازی در این نقش را قبول کرد. به هر حال هر بازیگری، توانایی و ظرفیتهایی دارد و کارگردان باید این ظرفیتها را متناسب با آن نقش برای انتخاب بازیگران مد نظر قرار دهد. ضمن اینکه بسیاری از بازیگرها دوست دارند در موقعیتهای جدید، خودشان را به چالش بکشند و خانم ایزدیار خیلی خلاقانه با نخستین نقش کمدیاش مواجه شد. البته درباره کیفیت بازیهای فیلم، مردم باید قضاوت کنند.
خبرنگار: زهره کهندل