سید علی حسینی با اشاره به تجمعات اخیر تندرو‌ها در یادداشتی نوشت:
درناآرامی‌های سال ۱۳۹۶ که از مشهد توسط همین گروه‌های خود سر شروع و سپس به دیگر شهر‌ها کشیده شد و منجر جان باختن ده‌ها جوان ایرانی گردید.
در سال ۱۳۹۸ هم همین گروه‌های ماجراجو با زمینه سازی روانی و رسانه‌ای و آماده کردن فضا روندی را پیش گرفتند که نتیجه شد نا آرامی و فضای امنیتی و جان دادن تعداد زیادی از مردم و فاصله بیشتر بین مردم و حکومت.
در سال ۱۴۰۱ هم با همین فضاسازی‌ها و اقدامات بی خردانه موجب فوت آن دختر خانم شدند و سپس نا آرامی‌ها و مشکلات پس از آن را شاهد بودیم.
درحال حاضر که کشور درگذر از مشکلات امنیتی منطقه و مسائل اقتصادی و بازسازی سیاست خارجی است باز این خودسر‌ها با پشتیبانی مافیای اقتصادی، قاچاقچیان سوخت و کاسبان تحریم دست بکار شده‌اند و متاسفانه دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور نظاره گر این ناامن سازان هستند.
آیا بایستی ماجرا به سمت عدم کنترل و زمینه سازی اغتشاش پیش برود تا پلیس ضد شورش وارد معرکه شود؟!
آیا هم آکنون ارزیابی از این اقدامات چیست؟ و چرا مانع این تجمعات غیر قانونی نمی‌شوند؟!
آیا قطع بخش کوچکی از رانت‌ها در بنیاد مستضعفان و محاکمه متهمان چای دبش ارزش زمینه سازی ناامنی در کشور را دارد؟!
یا اینکه ثروت‌های حاصل از تبهکاری اقتصادی چشمان شان را نابینا کرده است که نمی‌فهمند در حال بازی با اتش هستند؟!
ما «مردم معمولی» خطر این اقدامات نا امن سازان را می‌فهمیم، چطور کارشناسان و افسر اطلاعات و امنیتی کشور نظاره گر هستند؟!
من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
۱۴بهمن۱۴۰۳