به گزارش خبرگزاری مهر، خبرگزاری «فارس» به رویه واردات پزشک در دوران پهلوی و تبدیل شدن ایران امروزی به قطب توریست درمانی نگاهی داشته و نوشت: ایران در دوران پهلوی درحالی محتاج واردات پزشک از پاکستان و هند بود که امروز به یکی از قطب‌های توریسم درمانی منطقه تبدیل شده است.
قبل از انقلاب، فقط ۱۰ پزشک متخصص خانم در کشور داشتیم که این آمار در حال حاضر به ۱۳۰۰ نفر رسیده است.» این را رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی تهران حسین قناعتی می‌گوید. سرتیپ دوم پاسدار و جانشین مؤسسه بهداری رزمی سپاه احمد عبداللهی روز گذشته گفت که در دوران پهلوی «پزشکان خارجی از کشورهای هند، پاکستان و بنگلادش» به ارائه خدمات درمانی در کشور می‌پرداختند، اما امروز ایران به یکی از قطب‌های توریسم درمانی در منطقه تبدیل شده است.
طبق آمارها، تا پیش از پیروزی انقلاب، تنها هفت دانشکده پزشکی، سه دانشکده دندانپزشکی و سه دانشکده داروسازی داشتیم. اما این آمار اکنون به ۶۷ دانشکده رسیده است و دیگر استانی نیست که دانشکده علوم پزشکی نداشته باشد.
در سال ۵۷ حدود ۱۴ هزار پزشک داشتیم که بیش از ۶ هزار نفر از آنان پزشکان هندی و خارجی بودند. این آمار اکنون ۱۰ برابر رشد داشته و به بیش از ۱۵۰ هزار نفر رسیده است. به روایت آمار، در سال ۱۳۴۶، به دلیل فقدان امکانات، تجهیزات درمانی لازم و دارو، از هر هزار کودک بین یک روزه تا یک‌ساله، ۱۶۰ نفر تلف می‌شدند.
طبق آمارها، تا پیش از پیروزی انقلاب، تنها هفت دانشکده پزشکی، سه دانشکده دندانپزشکی و سه دانشکده داروسازی داشتیم. اما این آمار اکنون به ۶۷ دانشکده رسیده است و دیگر استانی نیست که دانشکده علوم پزشکی نداشته باشد.
در سال ۵۷ حدود ۱۴ هزار پزشک داشتیم که بیش از ۶ هزار نفر از آنان پزشکان هندی و خارجی بودند. این آمار اکنون ۱۰ برابر رشد داشته و به بیش از ۱۵۰ هزار نفر رسیده است. به روایت آمار، در سال ۱۳۴۶، به دلیل فقدان امکانات، تجهیزات درمانی لازم و دارو، از هر هزار کودک بین یک روزه تا یک‌ساله، ۱۶۰ نفر تلف می‌شدند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس سلام ستوده می‌گوید که وضعیت ذخایر دارویی کشور نگران کننده است، «ما هنوز در حال تلاش برای برطرف کردن چالش‌ها و کمبودها هستیم و در رقابت با کشورهای دیگر نتوانسته‌ایم اقتدار خود را به درستی نشان دهیم».
اما فوق تخصص بیماری‌های ریه و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی سید مهدی هاشمی می‌گوید که «اکنون با وجود تحریم به قدری دارو در کشور تولید می‌شود که صادرات دارو نیز داریم.» این در حالی است که قبل از انقلاب، تنها ۲۰ درصد دارو در داخل کشور تولید می‌شد.
متخصص داروسازی و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران عباس حاجی آخوندی معتقد است که «بین‌المللی کردن صنعت داروسازی می‌تواند راه توسعه تجارت این کالای راهبردی و ارزآوری بیشتر برای ایران باشد» و اگر بتوان سهم خود از این بازار بزرگ به مرتبه علمی کشور در جهان رسانید، تحولات اقتصادی شگرفی ناشی از اقتصاد دارو به وجود خواهد آمد.