بالاخره نوبت به بیانسه هم رسید و او که پیش از این چهار بار برای جایزه آلبوم سال نامزد شده بود، توانست با آلبوم «کابوی کارتر» (Cowboy Carter) مجموعه‌ای از ترانه‌هایی انقلابی و مرز‌شکنانه در سبک کانتری، بهترین جایزه گرمی را که مدت‌ها در انتظارش بود، به خانه ببرد.

او در سخنرانی‌اش هنگام دریافت این گفت: «من احساس می‌کنم سرشار از شادمانی و مفتخرم؛ آنچه سال‌های زیادی در انتظارش بودم.»

بیانسه با وجود موفقیت‌های شگفت‌انگیز سال‌های گذشته‌اش در بزرگ‌ترین شب موسیقی سال‌ــ او سال ۲۰۲۳ به هنرمندی با بیشترین جوایز تاریخ گرمی تبدیل شد‌ــ هرگز مهم‌ترین جایزه یعنی «بهترین آلبوم سال» را نبرده بود. حالا پس از شکست آلبوم‌هایش چون «من ساشا فیرس هستم» (I Am … Sasha Fierce) در سال ۲۰۱۰، «بیانسه» (Beyoncé) در سال ۲۰۱۵، «لیموناد» (Lemonade) در سال ۲۰۱۷ و «رنسانس»(Renaissance) در سال ۲۰۲۳، سرانجام شب یکشنبه در لس‌آنجلس موفق شد ورق‌ را برگرداند. 

به گزارش نیویورک‌پست، او یکشنبه شب با ۱۱ نامزدی پیشتاز رقبایش بود؛ بیشترین تعداد نامزدی یک هنرمند زن در یک سال. پس از شکستن رکوردی دیگر، مجموعا ۹۹ نامزدی برای جوایز گرمی، بیانسه در شصت‌وهفتمین دوره این جوایز، با سه پیروزی برای آلبوم «کابوی کارتر» به مجموعه جوایزش افزود و تعداد آن‌ها را به ۳۵ رساند.

برنده بزرگ دیگر کندریک لمار بود که پنج جایزه به خانه برد؛ از جمله جایزه آهنگ سال برای «نه شبیه ما» (Not Like Us). در همین حال، چارلی اکس‌سی‌اکس سه جایزه برای آلبوم «بچه لوس» (Brat) دریافت کرد و سابرینا کارپنتر هم برای آلبوم «کوتاه و شیرین» (Short n’ Sweet) دو جایزه گرمی به دست آورد. چپل روآن هم به‌عنوان بهترین هنرمند جدید معرفی شد.

این در حالی است که تیلور سویفت و آلبومش، «مجموعه شاعران شکنجه‌شده» (The Tortured Poets Department)، دست خالی ماندند. 

این مراسم در حالی برگزار شد که شهر لس‌آنجلس ماه گذشته آتش‌سوزی‌های جنگلی گسترده‌ای را پشت سر گذاشت. ترور نوآه که این مراسم را برای پنجمین سال متمادی اجرا می‌کرد، جمع‌آوری کمک‌های مالی را هم به این برنامه اضافه کرده بود.

در ادامه برخی از بهترین‌ها و بدترین‌ لحظات گرمی را با هم مرور می‌کنیم:

ــ آغاز مراسم جوایز گرمی‌ با اجرای ترانه «من عاشق لس‌آنجلسم» (I Love L.A) رندی نیومن گروه داوز با توجه به حوادث اخیر، انتخابی بسیار بجا برای این شب بود که بسیار احساس‌برانگیز شد. 

ــ بیلی آیلیش هنگام اجرای ترانه موفقش «پرندگان از یک قماش» (Birds of a Feather) آرامش و خونسردی را به تصویر کشید اما در پس این خونسردی آرامش‌بخش او، احساسات عمیق موج می‌زدند. او که کلاهی با نشان تیم لس‌آنجلس داجرز بر سر گذاشته بود، این آهنگ عاشقانه را به نامه‌ای عاشقانه برای لس‌آنجلس تبدیل کرد و در پایان گفت: «ما تو را دوست داریم لس‌آنجلس.»

ــ چپل روآن که به‌عنوان بهترین هنرمند جدید برگزیده شد، با اجرایی پرشور، سوار بر کره‌اسب صورتی‌رنگ بزرگ چرخ‌وفلک به همراه دلقک‌ها و همخوانی‌های به‌یادماندنی،‌ ترانه «کلاب کره‌اسب صورتی» (Pink Pony Club) خود را اجرا کرد، در حالی که انتظار می‌رفت ترانه «موفق باشی عزیزم»  (Good Luck Babe!) را که برای آهنگ سال نامزد شده بود، اجرا کند. آنچه به نظر می‌رسد با توجه به محتوای آن ترانه، نوعی ادای احترام به سبک او به حوادث لس‌انجلس باشد.

ــ کاردی‌بی برای آلبومش «جای دندان تمساح هرگز درمان نمی‌شود» (Alligator Bites Never Heal) جایزه بهترین آلبوم رپ را دریافت کرد و یکی از دو زنی شد که این جایزه را برده است. پس از سخنرانی تاثیرگذار او، دوچی روی صحنه آمد و دو آهنگش «گربه‌ماهی» (Catfish) و «انکار یک رودخانه است» (Denial Is a River) را به شکلی فوق‌العاده اجرا کرد. به این ترتیب با اینکه در بخش هنرمند جدید برتر برنده نشد، می‌توان گفت که با اجرای عالی‌اش برنده آن شب بود.

ــ تیلور سوئیفت هم در حالی که زنجیری با حرف انگلیسی «T» بالای رانش بسته بود، جایزه بهترین آلبوم سبک کانتری را برای آلبوم «کابوی کارتر» به بیانسه تقدیم کرد. به نظر می‌رسد که سوئیفت با اهدای این جایزه به بیانسه که برای اولین بار به یک زن سیاه‌پوست تعلق می‌گرفت، از روزی که خود موسیقی کانتری را آغاز کرد تا به امروز، چرخه‌ای را به اتمام می‌رساند. بیانسه با وجودی که پرافتخارترین زن در تاریخ جوایز گرمی محسوب می‌شود، با شنیدن نامش به عنوان برنده به‌نوعی شوکه‌ شده بود. 

ــ در این شب پرشور، لیدی گاگا و برونو مارس به جای اینکه ترانه دو نفره‌ برنده گرمی‌شان یعنی «با لبخند بمیر» («Die with a Smile»،) را اجرا کنند، یک اجرای قدیمی از گروه «ماما و پاپاها» (Mamas & the Papas) به نام «رویای کالیفرنیا» (California Dreamin) را به زیبایی اجرا کردند. ترانه‌ای که حتی جا داشت اجرای افتتاحیه مراسم امسال باشد.