به گزارش "ورزش سه"، استقلال در گذر از تندباد حوادث دوباره به سهراب بختیاری‌زاده رسیده. مرد موجه و آرامی که با سه ماه زندگی در استقلال احتمالا شایستگی پیش بردن کارها تا اتخاد تصمیم نهایی را داشت. او جایگزین جواد نکونام شده و کنار پیتسو موسیمانه کار را ادامه داده و حالا در دومین بازی آسیایی تیم را مقابل الشرطه خواهد برد. چند روز بعد از بازی امیدوار کننده مقابل استقلال خوزستان و در شرایطی که اردوی آبی‌ها نسبت به جدایی سرمربی اهل آفریقای جنوبی هیچ واکنش منفی خاصی نداشته، آن هم در شرایطی که ممکن بود این تیم گسسته‌تر و نابودتر به سهراب تحویل داده شود، اتفاقی که با مقاومت تاجرنیا و نظری مقابل یارگیری موسیمانه رخ نداد.

*استقلال در بازی با استقلال خوزستان نزدیک به 600 پاس داد که این پاس‌ها دقت 86 درصدی داشت. 
*استقلال مقابل تیم منسجم اما ده نفره بوژوویچ 25 بار اقدام به شوت‌زنی کرد که این در بازی‌های قبلی تیم مشاهده نشده بود.

صرف نظر از آمار، دیده شد که استقلال در نیمه نخست تلاش می‌کرد، روی زمین بازی کند و با پاس‌های متعدد و عبور از خط‌ها به دروازه تیم حریف برسد. این تحسین بر انگیز بود. در نیمه نخست این توپ‌ها بیشتر سانتر می‌شد اما در نیمه دوم استقلال راه بهتری را برای گلزنی انتخاب کرد. کارهای ترکیبی در نیم فضاها به جای سانتر از کنار که موجب شد استقلال دوبار پنالتی بگیرد و به گل برسد. این یعنی اینکه سهراب و تیم فنی‌اش راه درستی را برای بازی انتخاب کردند و در نیمه دوم به خوبی استراتژی تیم را تغییر دادند.

نکته مهم‌تر در این بین شجاعت بختیاری‌زاده بود. او از صالح حردانی در پست مدافع میانی سمت راست بهره برد. آنهم در بازگشت دوباره و در اولین بازی. او از محمد رضا آزادی در نوک خط حمله بهره برد که قابل پیش‌بینی بود اما باز هم کمتر کسی فکر می‌کرد، مهران احمدی بلافاصله بعد از حضور در اردوی آبی در پست 10 به میدان برود. به‌خصوص که چند روز قبل از این بازی برای خیبر به میدان آمده بود و کمی خسته بود. تغییر سیستم بازی تیم و بازی دادن به نفرات جدید در همان روزهای ابتدایی حضورشان در اردوی استقلال نشان داد که سهراب شجاعت تغییر را دارد و به دنبال ریسک و بازی روی زمین و تهاجمی است.

مربی‌ای که استایل و واکنش‌های او کنار زمین بهتر از تصویری است که ادمین‌های تلگرامی و اینستاگرامی از او می‌سازند. نسخه آنها، در مرتبه قبلی به انتخاب موسیمانه رسید که انگار برای نابودی استقلال پا به ایران گذاشته بود. سرمربی وارداتی از کشوری که تنها تجربه حضورش در جام جهانی به سال میزبانی آنها 2010 خلاصه می‌شود حال آنکه فوتبال ایران در آستانه چهارمین صعود متوالی به جام‌های جهانی است.

سهراب سرمربی موقت تیم است یا بعد از بازی با الشرطه باشگاه او را حفظ و کادر فنی‌اش را تقویت خواهد کرد؟ به نظر او به این مسائل کاری ندارد و فقط کارش را می‌کند. این تنها کاری است که دست او بر می‌آید. بختیاری‌زاده به جای مدیران یا هواداران  نمی‌تواند تصمیم بگیرد اما می‌تواند استقلال بازی با استقلال خوزستان را در بازی با الشرطه تکثیر کند.

استقلال بازی با استقلال خوزستان یک تیم خوب بود و تصمیمات فنی سهراب بختیاری‌زاده در حد سرمربی استقلال. بدون شک استقلال و سهراب راه خود را پیش می‌برند. یک بازی خوب دیگر در برابر الشرطه در استادیوم آزادی و یک نمایش جذاب برای تماشاگران و یک برد دیگر و صعود در لیگ نخبگان آسیا. همین برای پشت کردن به اخبار منفی کافی است.

سهراب دلخوش به تاثیر گذاری و یک نمایش زیبای دیگر است. دلخوش به بازیکنانش و دلخوش به حمایت تماشاگران. برد الشرطه حتی اگر با ورود یک مربی خارجی همراه باشد نشان می‌دهد سهراب آنچه که باید برای استقلال انجام می‌داده انجام داده و راه خود را رفته و این از او یک شخصیت قابل احترام‌تر خواهد ساخت. اگرچه در جایی مثل استقلال کار با برچسب موقت به این سادگی‌ها نیست، به‌خصوص که بازیکنان ملی‌پوش و ستاره‌های گران‌قیمت و قدر حضور یک مربی با صندلی لرزان را برنمی‌تابند.

کار با زبان اقتدار تا لحظه آخر، این هدف سهراب است و بعد از آن هر چه که مدیریت باشگاه تصمیم گرفت.