فیلم گزارش را اینجا ببینید
عصر ایران _ در بررسی تاریخ هنری قرن پانزدهم، می‌توان به تغییرات گسترده در شیوه حمایت خاندان مدیچی از هنرمندان اشاره کرد. با رسیدن به سلطنت، این خاندان به طور قطع مسیر حمایت خود از هنر را تغییر دادند. در آن زمان، فرهنگ پارانویایی باعث شده بود که افراد بر استقلال شخصی خود پافشاری کنند و هر کس خود را محور جهان بداند.
با قانونی شدن شاه شدن مدیچی‌ها در شهر، انتظار می‌رفت قدرت خود را به رخ بکشند. این امر در کلیسای شاهزاده، که آن را "لاس وگاس رنسانس" نامید، به خوبی نمایان است. این بنا از هر گوشه با دکوراسیون‌های خاص پوشیده شده و نشان‌دهنده تلاش برای به نمایش گذاشتن قدرت حتی پس از مرگ است.
می‌توان بر جزئیاتی مانند فرورفتگی‌های دیوارها که برای تصاویر دوک‌ها در نظر گرفته شده بودند ولی هرگز کامل نشدند، اشاره کرد. همچنین، حکاکی‌های روی سنگ قبر که نشان‌دهنده نام و مقام دوک‌ها است، به عنوان نمادی از قدرت و اعتماد به نفس آنها بررسی شده است.
اشاره به اتروسکان‌ها در این بنای تاریخی به دلیل ارتباط آنها با پادشاهان باستانی منطقه توسکانی است. خاندان مدیچی خود را در حد پادشاهان اتروسکان می‌دیدند. با این حال، بسیاری از بخش‌های این ساختمان ناتمام مانده و تنها در پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تکمیل شده است.
