به گزارش سلامنو، سروش رفیعی متولد ۴ فروردین ۱۳۶۹ در شیراز، بازیکن فوتبال است
با ۱۷۵ سانتی متر قد به عنوان هافبک هجومی، نامش با کارت پایان خدمت جعلی شناخته شد سپس در پرسپولیس درخشید و به تیم ملی هم راه یافت
او یکی از خوش اخلاق ترین هافبک های با تکنیک حال حاضر در ایران است که به آرزوی خود لژیونری هم رسیده است.
سروش رفیعی در شهر نورآباد ممسنی استان فارسی به دنیا آمده است، فاصلهٔ شهر نورآباد تا کلانشهر شیراز حدود ۱۵۰ کیلومتر است
خودش می گوید پدر و مادر من هر دو لر هستند اما من در شیراز به دنیا آمده ام و بزرگ شده ام و تک پسر خانواده هستم و یک خواهر بزرگتر و یک خواهر کوچکتر دارم.
فوتبال را از زادگاهش شیراز شروع کرد سپس جذب آکادمی قدرتمند باشگاه فجر سپاهی شد و سال ۱۳۸۳ در ۱۴ سالگی از رده های پایه رسما کارش آغاز شد.
از سال ۱۳۸۸ وارد تیم بزرگسالان فجر شیراز شد و تا سال ۱۳۹۱ به مدت سه فصل در چهل بازی به میدان رفت و ۱۰ گل نیز به ثمر رساند.
بعد از پایان قرارداد با فجر در سال ۱۳۹۱ به تیم فولاد خوزستان پیوست و به مدت پنج سال تحت قرارداد با این تیم بود اما سال ۱۳۹۳ کارت پایان خدمت او را از این تیم جدا کرد.
در اردیبهشت ۱۳۹۳ یک باند تبهکاری دستگیر شد که با سندسازی و جعل اسناد اقدام به گرفتن کارت پایان خدمت برای معافیت از خدمت سربازی می کردند.
اعضای این باند در بخشی از اعترافات خود بیان کردند که با برخی از تیم ها و بازیکنان فوتبال ایران همکاری داشته اند که یکی از این بازیکنان سروش رفیعی بود
بعد از باطل شدن کارت پایان خدمت جعلی این بازیکن اواسط فصل در ۱۹ فروردین ۱۳۹۴ جهت سپری کردن خدمت سربازی خود به تیم نظامی تراکتور سازی زیر نظر سپاه ملحق شد
او در یک و نیم سال حضورش در این تیم ۳۹ بازی برای به میدان رفت و ۵ گل نیز زد.
رفیعی بلافاصله پس از پایان سربازی خود روز ۱۹ دی ۱۳۹۵ با پرسپولیس تهران قرارداد شش ماه امضا کرد
به محض ورودش به تیم شماره پیراهن هفت را به وی دادند که قبلاً به افتخار اسطوره بازنشسته باشگاه علی پروین بایگانی شده بود
همین انگیزه ای شد تا در شهرآورد هشتاد و چهار مقابل استقلال موفق به گلزنی شود اما در نهایت بازی با نتیجه ۳ بر ۲ به نفع استقلال تمام شد
با این حال او با ۱۴ بازی و ۳ گل با پرسپولیس قهرمان لیگ شد.
سروش رفیعی در فروردین ۱۴۰۰ در تولد سی سالگی خود با خانم فرناز ازدواج کرد و حالا ثمره این زندگی دو فرزند به نام های یارا و نوا می باشد.