فیلم گزارش را این‌جا ببینید
عصر ایران ــ آیا تا به حال از خود پرسیده‌اید که چرا پایان فیلم «دیکتاتور بزرگ» چنین تاثیرگذار و شکوهمند است؟ در ابتدا، چارلی چاپلین برنامه‌ریزی کرده بود که فیلم را با یک صحنه کمدی سبک و احمقانه به پایان برساند، همانطور که در اکثر فیلم‌های کمدی آن دوران رایج بود. اما تغییرات جهانی در جریان جنگ جهانی دوم و حمله آلمان نازی به فرانسه، همه چیز را تغییر داد.
با گسترش وحشت جنگ و افزایش تنش‌ها، چاپلین که حالا بیش از پیش از رفتارهای هیتلر متنفر شده بود، احساس کرد که کمدی دیگر برای بیان پیامش کافی نیست. در نتیجه، او تصمیم گرفت پایان‌بندی فیلم را تغییر دهد و جایگزین یک صحنه کمدی، یکی از به یادماندنی‌ترین سخنرانی‌های تاریخ سینما را به تصویر بکشد.
در این سکانس معروف، به جای اینکه تماشاگران بخندند، در واقع با یکی از قوی‌ترین و انسانی‌ترین سخنرانی‌ها روبه‌رو می‌شوند. در این سخنرانی، شخصیت اصلی فیلم که یک دیکتاتور فاشیستی است، در حالی که در شرایطی مشابه هیتلر قرار دارد، پیامی برای انسانیت و آزادی می‌دهد:
"سربازان، خودتان را تسلیم وحشی‌ها نکنید. آنها از شما متنفرند و با شما مثل برده‌ها رفتار می‌کنند. آنها بر همه اجزای زندگی شما کنترل دارند و به شما می‌گویند چه باید بکنید..."
این سخنرانی که به طور غیرمستقیم به هیتلر و رژیم نازی حمله می‌کند، نه تنها یکی از لحظات به یادماندنی سینما است، بلکه نمایانگر تغییرات فکری چاپلین در مواجهه با فجایع جنگ و دیکتاتوری بود. او دیگر نمی‌خواست تنها یک کمدین باشد، بلکه تصمیم گرفت به عنوان یک هنرمند از ابزار سینما برای بیان پیام‌های انسانی و ضد جنگ استفاده کند.
این تصمیم جسورانه چاپلین باعث شد که *دیکتاتور بزرگ* از یک کمدی ساده به یک فیلم با پیام‌های عمیق و ماندگار تبدیل شود، فیلمی که نه تنها یک اثر سینمایی بلکه یک پیام اجتماعی و سیاسی در برابر فاشیسم و دیکتاتوری بود.
