در روزهای اخیر، برخی از چهرهها چنین مطرح میکنند که تعدادی از نمایندگان مجلس اقدام به جمعآوری امضا برای مخالفت با واگذاری شرکت ایرانخودرو به بخش خصوصی کردهاند. این تحرکات در حالی صورت میگیرد که رهبر معظم انقلاب اخیرا بر لزوم حمایت از بخش خصوصی و اجرای سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی تأکید کردهاند.
پشتپرده مخالفت با واگذاری ایرانخودرو به بخش خصوصی
در روزهای اخیر، برخی از چهرهها چنین مطرح میکنند که تعدادی از نمایندگان مجلس اقدام به جمعآوری امضا برای مخالفت با واگذاری شرکت ایرانخودرو به بخش خصوصی کردهاند. این تحرکات در حالی صورت میگیرد که لزوم حمایت از بخش خصوصی و اجرای سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی مورد تأکید است.
مخالفتها با خصوصیسازی؛ انگیزههای پنهان؟
احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده سابق قم پیشتر افشا کرده بود که برخی نمایندگان مجلس بیش از ۸ هزار نیروی غیرمتخصص را به بدنه مدیریتی و ستادی ایرانخودرو تحمیل کردهاند. به گفته او، یک نماینده به تنهایی ۳۰۰ نفر را برای استخدام در این خودروسازی معرفی کرده است. این آمار و اطلاعات، این سوال را مطرح میکند که آیا مخالفت برخی نمایندگان با خصوصیسازی، ارتباطی با حفظ منافع شخصی و اعمال نفوذ در این شرکت دارد؟
افشاگریهای کمیته تحقیق و تفحص
کمیته تحقیق و تفحص مجلس از خودروسازان پیشتر مواردی از استخدامهای سفارشی، اعمال فشار و نفوذ برخی افراد را در این صنعت افشا کرده بود. حالا این نگرانی وجود دارد که برخی از مخالفان واگذاری ایرانخودرو به بخش خصوصی، در واقع نگران از دست دادن نفوذ خود در این شرکت باشند.
واگذاری ایرانخودرو در تضاد با منافع شخصی؟
تأکید رهبر معظم انقلاب بر حمایت از بخش خصوصی و اجرای سیاستهای اصل ۴۴، نشاندهنده اهمیت خصوصیسازی در مسیر توسعه اقتصادی کشور است. بااینحال، تحرکات برخی افراد برای جلوگیری از این واگذاری، شائبههایی درباره انگیزههای پشت پرده این مخالفتها ایجاد کرده است. برخی تحلیلگران بر این باورند که این اقدامات میتواند ناشی از نگرانیهای شخصی یا گروهی برای حفظ موقعیتهای مدیریتی و نفوذ در این شرکت باشد.
بررسی دقیق این موضوع و شفافسازی روند خصوصیسازی، میتواند راه را برای تصمیمگیری منطقی و به دور از نفوذهای غیرضروری هموار کند.
واگذاری ایرانخودرو به بخش خصوصی؛ فرصتی برای تحول یا چالشی پرریسک؟
بحث واگذاری ایرانخودرو به بخش خصوصی مدتهاست که در محافل اقتصادی و سیاسی مطرح است. این اقدام که در راستای اجرای سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی قرار دارد، میتواند صنعت خودروسازی کشور را متحول کند؛ اما درعینحال، چالشها و نگرانیهایی را نیز به همراه دارد.
مزایای واگذاری ایرانخودرو به بخش خصوصی: افزایش بهرهوری و کاهش هزینهها
مدیریت دولتی معمولا با بروکراسی، ناکارآمدی و هزینههای اضافی همراه است. خصوصیسازی میتواند این هزینهها را کاهش داده و بهرهوری را افزایش دهد.
افزایش کیفیت و رقابتپذیری محصولات
خصوصیسازی، خودروسازان را مجبور میکند برای بقا در بازار، کیفیت محصولات خود را ارتقا دهند و با رقبا رقابت کنند. این امر میتواند به تولید خودروهای باکیفیتتر و کاهش نارضایتی مصرفکنندگان منجر شود.
ادامه در صفحه 3
کاهش فساد و رانت
یکی از مشکلات صنعت خودروسازی، نفوذ جریانهای سیاسی و استخدامهای غیرضروری است. خصوصیسازی میتواند این نفوذ را کاهش داده و از فساد و رانتخواری جلوگیری کند.
جذب سرمایهگذاری و توسعه فناوری
با ورود سرمایهگذاران بخش خصوصی، منابع مالی جدیدی به این صنعت تزریق میشود که میتواند به توسعه فناوریهای نوین و افزایش توان صادراتی کشور کمک کند.
افزایش شفافیت و پاسخگویی
شرکتهای خصوصی برای جلب رضایت مشتریان و سهامداران خود، معمولا پاسخگویی و شفافیت بیشتری نسبت به نهادهای دولتی دارند. این موضوع میتواند به بهبود عملکرد ایرانخودرو منجر شود.
تبعات و چالشهای واگذاری ایرانخودرو
احتمال ایجاد انحصار جدید
در صورتی که فرآیند خصوصیسازی به درستی انجام نشود، ممکن است شرکت به گروهی خاص واگذار شود که بدون رقابت، بازار را در انحصار خود بگیرند و قیمتها را افزایش دهند.
ابهام در سرنوشت کارکنان
یکی از نگرانیهای اصلی درباره خصوصیسازی، وضعیت کارکنان ایرانخودرو است. تجربه خصوصیسازی در برخی صنایع نشان داده که ممکن است بسیاری از کارکنان تعدیل شوند یا شرایط کاری آنها تغییر کند.
ریسک واگذاری به افراد یا شرکتهای فاقد صلاحیت
اگر فرآیند واگذاری بدون نظارت دقیق انجام شود، ممکن است مالک جدید فاقد تجربه و توانایی مدیریت این مجموعه باشد که در نهایت به تضعیف شرکت منجر خواهد شد.
احتمال افزایش قیمت خودرو در کوتاهمدت
خصوصیسازی میتواند در ابتدا به افزایش هزینهها و قیمتها منجر شود، بهویژه اگر ساختار بازار هنوز رقابتی نشده باشد. این مسأله ممکن است باعث فشار اقتصادی بر مصرفکنندگان شود.
لزوم اصلاحات زیرساختی قبل از واگذاری
برای موفقیت خصوصیسازی، باید زیرساختهای لازم از جمله حذف قیمتگذاری دستوری، بهبود فضای کسبوکار و افزایش رقابت فراهم شود.
بدون این اصلاحات، خصوصیسازی ممکن است نتیجه مطلوبی نداشته باشد.
خصوصیسازی ایرانخودرو اگر به درستی انجام شود، میتواند باعث افزایش کیفیت خودروها، کاهش فساد و ارتقای بهرهوری شود. بااینحال، این اقدام بدون برنامهریزی و نظارت کافی، میتواند منجر به مشکلاتی همچون انحصار، بیکاری گسترده و افزایش قیمت خودرو شود. بنابراین، دولت باید با دقت و شفافیت، شرایط لازم را برای یک خصوصیسازی موفق فراهم کند تا این واگذاری به نفع صنعت خودرو، اقتصاد کشور و مصرفکنندگان تمام شود.
خصوصیسازی ایرانخودرو؛ راهی برای حذف رانت یا ایجاد انحصار جدید؟
صاحبخبر -
∎