محمد علی فیاض بخش - روزنامه اطلاعات: روز یکشنبه چهاردهم بهمن، مطابق با دوم ،فوریه، سالگرد درگذشت برتراند راسل، فیلسوف نام آور بریتانیایی است.
او علاوه بر فلسفه، در ریاضیات و جامعه شناسی نیز شهیر بود و نوعی منطق ریاضی را بنیان نهاد. او جایزه ی نوبل ادبیات را دریافت کرد.
در میان متفکران معاصر ایرانی اسلامی، علامه محمد تقی جعفری در برهه ای مکانیانی را با وی داشت که عمدتاً به انگیزه ی انتشار کتابی از او بود با عنوان زناشویی و اخلاق» که این کتاب بعد از جدایی وی از همسرش و طرح طلاق در دادگاه نوشته شده بود و نظرانی نادر و تأمل برانگیز در آن آورده بود.
در این کتاب آن گونه که خود راسل خویشتن را فیلسوفی شکاک و نسبیت گرا وانمود کرده، بر اخلاقی نسبی در مناسبات زناشویی تاکید می کند و البته خود در فرجام سخن نظریاتش را در این مقوله نیز در شک و تردید وا می نهد.
یاد دارم در ایام شبهای جمعه ای که به قرار معهود و طریق مألوف، در خانه ی استاد، در جمع شاگردان گرد می آمدیم در کوچه ی شترداران میدان شاه (قیام)؛ سخن از خاطرات دوران آن مکانیات را پیش کشید و گفت: بچه ها آخرین نامه را که به راسل نوشتم به شاگردان آن دورانم گفتم: اگر به این نامه جوابی داد. من این کتاب خانه را بین شما تقسیم می کنم! این میزان یقین و استحکام علمی و اعتماد به نفس یک سوله مانند بزرگی بود که روی پشت بام خانه اش ساخته بود برای نشست کلاسها دورادور آن چهار دیواری از زمین تا سقف کتاب بود.
من شخصا پیگیری نکردم که آیا جوابی از راسل آمد یا نه اما کتابی تقسیم نشده بود. بعید می دانم که استاد خلاف عهدش کرده باشد؛ و الله العالم.
منظور این نوشتار یادآوری سترگی و استحکامی از جنس مرحوم علامه محمد تقی جعفری در ایام سالگرد درگذشت راسل است که هماره می گفت: شخصیت زده نباشید بزرگی شخصیتها، چشم و گوشتان را نرباید
محمد علی فیاض بخش - روزنامه اطلاعات: روز یکشنبه چهاردهم بهمن، مطابق با دوم ،فوریه، سالگرد درگذشت برتراند راسل، فیلسوف نام آور بریتانیایی است.
او علاوه بر فلسفه، در ریاضیات و جامعه شناسی نیز شهیر بود و نوعی منطق ریاضی را بنیان نهاد. او جایزه ی نوبل ادبیات را دریافت کرد.
در میان متفکران معاصر ایرانی اسلامی، علامه محمد تقی جعفری در برهه ای مکانیانی را با وی داشت که عمدتاً به انگیزه ی انتشار کتابی از او بود با عنوان زناشویی و اخلاق» که این کتاب بعد از جدایی وی از همسرش و طرح طلاق در دادگاه نوشته شده بود و نظرانی نادر و تأمل برانگیز در آن آورده بود.
در این کتاب آن گونه که خود راسل خویشتن را فیلسوفی شکاک و نسبیت گرا وانمود کرده، بر اخلاقی نسبی در مناسبات زناشویی تاکید می کند و البته خود در فرجام سخن نظریاتش را در این مقوله نیز در شک و تردید وا می نهد.
یاد دارم در ایام شبهای جمعه ای که به قرار معهود و طریق مألوف، در خانه ی استاد، در جمع شاگردان گرد می آمدیم در کوچه ی شترداران میدان شاه (قیام)؛ سخن از خاطرات دوران آن مکانیات را پیش کشید و گفت: بچه ها آخرین نامه را که به راسل نوشتم به شاگردان آن دورانم گفتم: اگر به این نامه جوابی داد. من این کتاب خانه را بین شما تقسیم می کنم! این میزان یقین و استحکام علمی و اعتماد به نفس یک سوله مانند بزرگی بود که روی پشت بام خانه اش ساخته بود برای نشست کلاسها دورادور آن چهار دیواری از زمین تا سقف کتاب بود.
من شخصا پیگیری نکردم که آیا جوابی از راسل آمد یا نه اما کتابی تقسیم نشده بود. بعید می دانم که استاد خلاف عهدش کرده باشد؛ و الله العالم.
منظور این نوشتار یادآوری سترگی و استحکامی از جنس مرحوم علامه محمد تقی جعفری در ایام سالگرد درگذشت راسل است که هماره می گفت: شخصیت زده نباشید بزرگی شخصیتها، چشم و گوشتان را نرباید