اطلاعات نوشت: طی سال‌های گذشته به بهانه رونق کشاورزی به ویژه در استان‌های کم آب، زمینه خالی شدن سفره‌های زیرزمینی فراهم و هدررفت آب در کشاورزی سنتی زمینه ساز مخاطرات فراوانی نظیر فرونشست زمین در اقصی نقاط کشورمان شده است که متاسفانه کشاورزان همچنان تحت تاثیر تبلیغات ناصحیح مسئولان،به تولید محصولات آب بر نظیر گندم اقدام می کنند تا نشان دهند ایران در این حوزه هم خودکفاست؛اما به چه قیمتی ؟
آن زمان که رتبه‌های اول تولید محصولات کشاورزی و باغی همواره با نام استان فارس گره خورده بود این استان دوران طلایی خود را می‌گذراند و حتی نیاز استان‌های دیگر را هم تامین می‌کرد اما کمبود و کاهش منابع آبی در دهه‌های گذشته روی دیگری از شرایط را برای کشاورزی در استان نشان داده است و اکنون کشاورزی به واسطه خشکسالی‌ها و کمبود منابع آبی به سختی پیش می‌رود و بسیاری از تولیدکنندگان را با معضلات فراوانی مواجه کرده است.
درسال‌های اخیر با افزایش میزان برداشت از منابع آبی در حوزه کشاورزی علاوه بر فشار و کاهش شدید این منابع، شاهد کاهش کشت برخی از محصولات بوده‌ایم و این درحالی است که در سیاست‌های بالادستی در تولید برخی از محصولات آب بر مانند گندم و خودکفایی در آن در استان فارس همچنان تاکید می‌شود تا جایی که رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی گفته است «خودکفایی در تامین گندم نه فقط نباید عقبگرد داشته باشد، بلکه باید تداوم یابد و بستر صادرات محصول مازاد هم فراهم شود».
خودکفایی گندم نباید توام با فشار بر منابع آبی باشد
پدر علم هیدروژئولوژی ایران و استاد دانشگاه شیراز درباره تلاش برای خودکفایی در تولید گندم به ایلنا می‌گوید: باید بپذیریم که خودکفایی گندم نباید با فشار بر منابع آبی باشد ، درحالی که اگر نیاز به گندم باشد به سادگی می‌توان کاشت آن را انجام داد ،بدون این که نیاز به تولید بیشتر و خودکفایی باشد.
عزت الله رئیسی می‌افزاید: می‌توان با کشت مناسب همان آبی را که برداشت می‌کنیم به نوعی ذخیره کنیم و در شرایط نیاز از همان آب برداشت کنیم.
رئیسی با اشاره به این که مشکلی برای کشت گندم نداریم و می‌توانیم در صورت نیاز کشت را از صیفی جات به گندم تغییر دهیم، ادامه می‌دهد: پس درواقع نیازی به خودکفایی در تولید گندم نیست و این میزان برداشت آب برای خودکفایی اشتباه دانست.
استاد دانشگاه شیراز با اشاره به این که شرایط کشت محصولات باید متناسب با بارش‌های هر سال باشد؛ تاکید می کند: میزان بارش‌ها در هر دوره متفاوت است و در سال‌هایی با ترسالی و خشکسالی روبرو هستیم، بنابراین برنامه کشت باید براساس وضع بارشی و منابع آبی باشد و باید به اندازه داشته‌ها از منابع آبی استفاده کنیم.
وی تاکید می‌کند: نمی‌توانیم همیشه و هرسال به یک اندازه از منابع آبی برداشت کنیم و این میزان برداشت از منابع آبی باید در سال‌های خشکسالی کمتر و در دوره ترسالی بیشتر باشد و درباره کشت محصولات هم باید از این الگو پیروی شود.
رئیسی با اشاره به این که یکی از منابع اصلی تامین آب چاه‌ها هستند و در سال‌های خشکسالی از چاه‌ها بیشتر برداشت می‌شود، تأکید می‌کند: در واقع در این شرایط بیشتر از سهم ما از بارندگی‌ها از منابع آبی استفاده می شود و سطح سفره آب را پایین می‌آوریم .
وی تأکید می‌کند: در گذشته برداشت از منابع آبی در فارس از عمق ۳۰متری بود،در حالی که امروزه به عمق ۳۰۰متری رسیده است به این معنا که ۱۰برابر هزینه و انرژی بیشتری برای برداشت آب صرف می‌شود . برخی از کشت‌ها بیش از ظرفیت منابع آبی است و این به معنای صرف انرژی بیشتر برای تولید یک محصول و از دست دادن منابع آبی است.
اطلاعات نوشت: طی سال‌های گذشته به بهانه رونق کشاورزی به ویژه در استان‌های کم آب، زمینه خالی شدن سفره‌های زیرزمینی فراهم و هدررفت آب در کشاورزی سنتی زمینه ساز مخاطرات فراوانی نظیر فرونشست زمین در اقصی نقاط کشورمان شده است که متاسفانه کشاورزان همچنان تحت تاثیر تبلیغات ناصحیح مسئولان،به تولید محصولات آب بر نظیر گندم اقدام می کنند تا نشان دهند ایران در این حوزه هم خودکفاست؛اما به چه قیمتی ؟
آن زمان که رتبه‌های اول تولید محصولات کشاورزی و باغی همواره با نام استان فارس گره خورده بود این استان دوران طلایی خود را می‌گذراند و حتی نیاز استان‌های دیگر را هم تامین می‌کرد اما کمبود و کاهش منابع آبی در دهه‌های گذشته روی دیگری از شرایط را برای کشاورزی در استان نشان داده است و اکنون کشاورزی به واسطه خشکسالی‌ها و کمبود منابع آبی به سختی پیش می‌رود و بسیاری از تولیدکنندگان را با معضلات فراوانی مواجه کرده است.
درسال‌های اخیر با افزایش میزان برداشت از منابع آبی در حوزه کشاورزی علاوه بر فشار و کاهش شدید این منابع، شاهد کاهش کشت برخی از محصولات بوده‌ایم و این درحالی است که در سیاست‌های بالادستی در تولید برخی از محصولات آب بر مانند گندم و خودکفایی در آن در استان فارس همچنان تاکید می‌شود تا جایی که رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی گفته است «خودکفایی در تامین گندم نه فقط نباید عقبگرد داشته باشد، بلکه باید تداوم یابد و بستر صادرات محصول مازاد هم فراهم شود».
خودکفایی گندم نباید توام با فشار بر منابع آبی باشد
پدر علم هیدروژئولوژی ایران و استاد دانشگاه شیراز درباره تلاش برای خودکفایی در تولید گندم به ایلنا می‌گوید: باید بپذیریم که خودکفایی گندم نباید با فشار بر منابع آبی باشد ، درحالی که اگر نیاز به گندم باشد به سادگی می‌توان کاشت آن را انجام داد ،بدون این که نیاز به تولید بیشتر و خودکفایی باشد.
عزت الله رئیسی می‌افزاید: می‌توان با کشت مناسب همان آبی را که برداشت می‌کنیم به نوعی ذخیره کنیم و در شرایط نیاز از همان آب برداشت کنیم.
رئیسی با اشاره به این که مشکلی برای کشت گندم نداریم و می‌توانیم در صورت نیاز کشت را از صیفی جات به گندم تغییر دهیم، ادامه می‌دهد: پس درواقع نیازی به خودکفایی در تولید گندم نیست و این میزان برداشت آب برای خودکفایی اشتباه دانست.
استاد دانشگاه شیراز با اشاره به این که شرایط کشت محصولات باید متناسب با بارش‌های هر سال باشد؛ تاکید می کند: میزان بارش‌ها در هر دوره متفاوت است و در سال‌هایی با ترسالی و خشکسالی روبرو هستیم، بنابراین برنامه کشت باید براساس وضع بارشی و منابع آبی باشد و باید به اندازه داشته‌ها از منابع آبی استفاده کنیم.
وی تاکید می‌کند: نمی‌توانیم همیشه و هرسال به یک اندازه از منابع آبی برداشت کنیم و این میزان برداشت از منابع آبی باید در سال‌های خشکسالی کمتر و در دوره ترسالی بیشتر باشد و درباره کشت محصولات هم باید از این الگو پیروی شود.
رئیسی با اشاره به این که یکی از منابع اصلی تامین آب چاه‌ها هستند و در سال‌های خشکسالی از چاه‌ها بیشتر برداشت می‌شود، تأکید می‌کند: در واقع در این شرایط بیشتر از سهم ما از بارندگی‌ها از منابع آبی استفاده می شود و سطح سفره آب را پایین می‌آوریم .
وی تأکید می‌کند: در گذشته برداشت از منابع آبی در فارس از عمق ۳۰متری بود،در حالی که امروزه به عمق ۳۰۰متری رسیده است به این معنا که ۱۰برابر هزینه و انرژی بیشتری برای برداشت آب صرف می‌شود . برخی از کشت‌ها بیش از ظرفیت منابع آبی است و این به معنای صرف انرژی بیشتر برای تولید یک محصول و از دست دادن منابع آبی است.