سفر رئیس‌جمهور به خوزستان تیتر یک اکثر روزنامه‌های روز شنبه بود. روزنامه سازندگی در گزارشی با عنوان «سازندگی به جای پول‌پاشی» نوشت: انتشار یک عکس از رئیس‌جمهور ایران، درحالی که لباس کارگری پوشیده، بیل در دست گرفته و ملاتی از سیمان را روی دیواری کوتاه می‌ریزد تا دیوار مدرسه‌ای بالا رود، موجی از واکنش‌ها را در برداشت. برخی او را به پوپولیسم متهم کردند و رفتارش را هم‌تراز کارهای احمدی‌نژاد و ابراهیم رئیسی خواندند که به بازآفرینی پوپولیسم دامن می‌زند و مدافعان او با تعجب این صحنه را دیدند و لب فرو بستند. اما آیا کار پزشکیان رفتاری پوپولیستی بود؟ نه چنین نیست. اول آنکه، پزشکیان در محافل درونی قدرت اعلام کرده همین یک دور رئیس‌جمهور می‌ماند و قصد ندارد دوره بعد در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کند. دوم آنکه در ماه‌های پیش‌رو، انتخاباتی در پیش نیست که او و اطرافیانش نیازمند جمع کردن رای باشند تا به کارهای پوپولیستی روی بیاورند و سوم آنکه، تفاوت پزشکیان با احمدی‌نژاد و رئیسی در این است که احمدی‌نژاد با برداشت از جیب مردم، پول‌پاشی و خلق تورم می‌کرد و رئیسی با آن جمله «ناهار خورده‌اید» به دنبال مُسکن مقطعی بود، اما پیام پوشیدن «لباس کارگری» پزشکیان، «سازندگی» است. به عبارتی او می‌گوید بیایید با هم این کشور را بسازیم.
روزنامه هم‌میهن هم در گزارشی با تیتر: «احیای پوپولیسم؟» به بازکاوی نظری-تاریخی اقدام خبرساز مسعود پزشکیان در اهواز پرداخت و نوشت: بیل‌زنی ایشان چنانچه باید و شاید مورد استقبال قرار نگرفت، به سه دلیل که لازم است به آنها توجه شود: یکی اینکه چشم و گوش مردم تا حدی از این رفتارها پر شده و سابقه خوبی هم از آن ندارند. نکته دوم اینکه، این رفتار در جایی جواب می‌دهد که چند دستاورد ملموس برای مردم محقق شده باشد. مثلا در بودجه‌ریزی بیلی زده شود که بودجه نهادهای بی‌خاصیت و گاه ضدمردمی حذف شوند یا کاهش یابند، در فیلترینگ اتفاق مثبت‌تری رخ دهد، مساله مقابله با حجاب زنان در قالب‌هایی چون توقیف خودرو و برخی تحدیدهای دیگر حل شود، تورم کنترل شود، در سیاست خارجی و حل تحریم‌ها اتفاقی رخ دهد. دستاورد، مقدمه پذیرش و به دل‌نشستن مردم‌گرایی‌های دیگر است. و سوم اینکه حد این رفتار هم مراعات شود. در چند ماه اخیر، آقای پزشکیان بیش از حد در همایش‌ها و نمایش‌ها مصرف شده است. هر چیزی که از حد بگذرد به ضد خود بدل می‌شود. لذا بهتر است مدتی در جلسات کاری‌تر دیده شوند و سخنرانی هم نداشته باشند. این مساله‌ای است که دفتر ایشان باید به آن توجه کند.
روزنامه فرهیختگان در گزارشی با انتقاد از حمله اصلاح‌طلبان به پزشکیان، نوشت: برخی از اصلاح‌طلبان، اقدام رئیس‌جمهور در اهواز را ادامه رفتار روسای جمهور اصولگرایی مثل احمدی‌نژاد و شهید رئیسی دانستند. نمایش یک رفتار پوپولیستی که به زعم آنها برخلاف جایگاه و شأن ریاست‌جمهوری است. اصلاح‌طلبان در سی سال گذشته بر مفهوم دموکراسی و توسعه تمرکز داشتند و گام برداشتن برای تحقق این دو مفهوم را رمز موفقیت دولت می‌دانستند. در تفکر اصلاح‌طلبان، عدالت مفهومی بیگانه بود؛ عدالت و ارتباط با بدنه اجتماعی جامعه به جز بدنه نخبگانی آن، موضوعی بود که اصلاح‌طلبان در دولت اصلاحات از آن غفلت کردند و محمود احمدی‌نژاد هم با سوار شدن بر نقطه ضعف اصلی تفکر اصلاحات، در رقابت با آنها پیروز شد. در ادامه این مطلب آمده است: در نگاه آنها، حضور در میان مردم، تعدد سفرهای استانی، نامه دادن و نامه گرفتن از مردم، اقدامی ضد‌توسعه است و جایگاه ریاست‌جمهوری را تقلیل می‌دهد. بخشی از اصلاح‌طلبان اما به این بهانه، مفهوم عدالت را نادیده گرفتند و آن را فراموش کردند.