تی‌وی‌بان در یادداشتی با انتقاد از جوکر نوشت: شرکت‌کنندگان فینال «جوکر۲» تکراری هستند؛ چون خیلیها دعوت احسان علیخانی را رد کرده‌اند. فارغ از این ضعف، اولین قسمت از فینال آقایان، فاقد ایده‌های شگفت‌انگیز و منطقی بود و فاصله‌ای زیاد از یک محصول شاد و قبراق داشت.
فصل پنجم «جوکر» مقدمه‌ای طولانی داشت و نزدیک به نیم ساعت به معارفه و احوال‌پرسی و شوخی شرکت‌کننده‌ها و صحبت آن‌ها مقابل دوربین گذشت. این در حالی است که اغلب حاضران در مسابقه را چندی پیش ملاقات کرده بودیم و باید موقع تدوین، ضرباهنگ بالا می‌رفت. نکته مهم‌تر: شوخی و حرف شرکت‌کنندگان به همراه رقص حمید لولایی و قدرت‌الله ایزدی تکراری و خالی از جذابیت کافی بودند. این موارد اما کوتاه نشدند تا وقت و گیگ هدر رود!
حدود نیم ساعت از مسابقه گذشته بود که نوبت به رونمایی از شخصیت استادِ برنامه «ممیزی» با بازی وحید آقاپور رسید. او بر اساس شیوه همیشگی، «جوکر» را نقد کرد که در واقع هدف چیزی نبود جز سفید سازیِ این مسابقه. اگر استاد در «ممیزی» بامزه است و جواب داده، نتیجه حضورش در «جوکر» لوس بود و نچسب. طبعا با یکی دو نیش و نکته، موفقیت حاصل نمی‌شود.
بعد از گذشت بیست دقیقه از حضور استاد و به عبارتی در دقیقه پنجاه «جوکر»، زنگ مسابقه نواخته شد تا رقابت برای «نخندیدن» شروع شود. چرا این کار زودتر انجام نشد و فضای برنامه بیش از حد رها بود؟
مابقی «جوکر» هم ضعیف بود و شوخی‌ها با مرغ و تخم آن و غیبت به سبک زنان! (با پوزش از بانوان) نیز یادمان آورد که آقایان محترم به جای تمرکز بر لحظات خنده‌آور، همچنان متوسل به شوخی‌های نخ‌نمایِ منشوری هستند و برای خوشمزگی زور بیهوده می‌زنند. به قسمت‌های بعدی فینال «جوکر» آقایان امیدی هست؟