ایرانیان از دیرباز علاقه ویژه‌ای به اسب داشته‌اند و ورزش‌هایی مانند اسب‌دوانی و چوگان سابقه‌ای عمیق در تاریخ این سرزمین دارند.
در استان خراسان شمالی، شهرستان‌های «راز» و «جرگلان» و «مانه» و «سملقان» به‌عنوان مراکز اصلی پرورش اسب ترکمن شناخته شده و از مهم‌ترین مناطق تولید این نژاد در ایران به شمار می‌آیند.
هر ساله در این مناطق، مسابقات اسب‌دوانی و جشنواره‌هایی با هدف معرفی و حفظ اسب اصیل ترکمن برگزار می‌شود. «بصیر یزدانی» از روستای «کاریز» و «نجم‌الدین یزدانی» از روستای «گز»، دو کارآفرین فعال در زمینه پرورش اسب ترکمن هستند که با حمایت خانواده‌های خود این حرفه را ادامه می‌دهند.
آنها نه‌تنها در حفظ این نژاد ارزشمند موفق بوده‌اند، بلکه توانسته‌اند برای بسیاری از اهالی روستا‌های اطراف نیز فرصت اشتغال فراهم کنند.
اسب ترکمن شامل سه نژاد اصلی «آخال تکه»، «یموت» و «چناران» است. در این میان، «آخال تکه» به خاطر زیبایی منحصر‌به‌فرد و ارزش بالای خود اهمیت ویژه‌ای دارد.
زیستگاه این نژاد عمدتاً در ایران و ترکمنستان است و کارشناسان معتقدند که «آخال تکه» یکی از کمیاب‌ترین و اصیل‌ترین نژاد‌های اسب ترکمن محسوب می‌شود.
