محمد جهانشاهی، دبیر کمیته ملی طبیعت‌گردی و گردشگری سبز کشور با روزنامه اعتماد گفت‌وگو کرده است.
به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
- در بیست سال گذشته، با توجه به روندهای توسعه گردشگری در بیابان لوت، شاهد تأثیرات مثبتی بر زیست‌بوم مردمانی که در حاشیه این بیابان زندگی می‌کنند بودیم. یکی از مهم‌ترین نشانه‌ها، توسعه زیرساخت‌ها، به‌ویژه زیرساخت‌هایی که توسط خود مردم ایجاد شده و اقامتگاه‌های بوم‌گردی است. اما در نحوه مدیریت و برنامه‌ریزی پایدار برای این منطقه، دچار مشکلات جدی هستیم.
- در سال‌های اخیر نمودار ورود گردشگران به این منطقه، به‌طور چشمگیری افزایش داشته، اما نسبت برنامه‌های اجرایی برای بهبود مدیریت منطقه از این سرعت جا مانده و بین این دو نمودار، یعنی تعداد گردشگران و میزان پیشرفت در مدیریت منطقه، فاصله زیادی وجود دارد. این نشان می‌دهد که نظام برنامه‌ریزی و مدیریت ما به‌طور جدی از میزان رفت‌وآمد گردشگران عقب مانده است.
- علی‌رغم تلاش‌ها برای کنترل آثار منفی گردشگری در بیابان لوت و محدود کردن ورود به بخش‌های خاص، هنوز نتوانسته‌ایم به‌طور کامل گردشگری انبوه ناپایدار را به سمت گردشگری پایدار و کنترل‌شده هدایت کنیم، که این مساله موجب آسیب‌های زیست‌محیطی در بلندمدت می‌شود.
- تشدید خشکسالی موجب تخلیه بسیاری از سکونتگاه‌ها به ویژه مناطق روستایی شده و در سه‌دهه اخیر، درصد قابل توجهی از سکونتگاه‌های روستایی، خالی از سکنه شده‌اند.
- بخش زیادی از زیرساخت‌های گردشگری در کشور از عمر بالایی برخوردارند، به‌ویژه هتل‌های پنج‌ستاره و مجموعه‌های گردشگری که در برخی موارد نزدیک به ۵۰ سال از ساخت آنها می‌گذرد. این مجموعه‌ها به‌طور کلی بهره‌وری پایینی دارند و به هزینه‌های سنگینی برای نگهداری و به‌روزرسانی نیاز دارند. این موضوع در دهه آینده به چالش جدی برای گردشگری کشور تبدیل خواهد شد.
- متأسفانه، بسیاری از سواحل کشور از شرایط حداقلی برای گردشگری، مانند حفظ محیط‌زیست، نظافت و تأسیسات بهداشتی، برخوردار نیستند. این موضوع نه‌تنها بر کیفیت تجربه گردشگران تأثیر می‌گذارد، بلکه تهدیدی برای پایداری منابع طبیعی کشور محسوب می‌شود.