به گزارش خبرنگار مهر، در تاریخ یک ژانویه ۱۹۹۲، «دنیش بیلی»، مهاجم تیم «کویینز پارک رنجرز»، در ورزشگاه «اولدترافورد» برابر «منچستر یونایتد» هتتریک کرد و یکی از بزرگترین شوکهای تاریخ فوتبال انگلیس را رقم زد. این بازی که با نتیجه ۴ بر یک به سود تیم مهمان پایان یافت، نه تنها در جدول ردهبندی تأثیرگذار بود بلکه سر آلکس فِرگوسن، سرمربی وقت منچستر یونایتد، را در وضعیت بدی قرار داد، چون او تنها یک روز پیش از آن ۵۰ ساله شده بود و نتیجه این شکست برای او به نوعی یک بحران به حساب میآمد.
به گزارش پایگاه خبری «mirror»، داستان این پیروزی شگفتانگیز برای بیلی به همینجا ختم نمیشود. پس از پایان بازی و در حالی که او به عنوان بهترین بازیکن میدان شناخته شده بود، بیلی تصمیم میگیرد برای به یادگار گرفتن امضاهای بازیکنان منچستر یونایتد به رختکن آنها برود. او با اعتماد به نفس و شادمانی، توپ بازی را زیر بغل زده و به سمت رختکن تیم حریف میرود. در حالی که در آن زمان منچستر یونایتد در شرایطی بحرانی قرار داشت و بازیکنان تیم در سکوتی سنگین به سر میبردند، بیلی درهای رختکن را میکوبد و با لبخند از آنها درخواست امضا میکند.
بازیکنان منچستر یونایتد در حالی که به شدت تحت فشار و ناراحتی بودند، هیچ واکنشی به بیلی نشان ندادند. سر استیو بروس تنها نگاهی سرد به او انداخت که نشاندهنده نارضایتی بود. این اتفاق، به نوعی، شبیه به این بود که فردی پس از شکستن پنجره خانه همسایهاش برای پس گرفتن توپ و امضای آن به خانه همسایه برود و انتظار حسننیت داشته باشد. بیلی بعدها در اینباره گفته که آن زمان نمیدانست سر آلکس فِرگوسن دقیقاً پشت در رختکن ایستاده و در حال سخنرانی و سرزنش بازیکنانش بود.
در کتاب خود، فِرگوسن این ماجرا را با طعنه به یاد آورده است. او گفته بود: بیلی با خوشحالی وارد رختکن شد و توپ را در دست داشت و از بازیکنان خواست که آن را امضا کنند. این اتفاق شاید کمی از حد خود فراتر رفته بود. سر آلکس این نوع رفتار را که بعد از چنین بردی صورت گرفته بود، نوعی بیاحترامی به احساسات بازیکنانش دانسته بود.
با اینحال، بیلی که از زمان نوجوانی با دشواریهای زیادی روبهرو شده بود، توانسته بود در آن روز خاص برای خود جایی در تاریخ فوتبال باز کند. او در دوران بازی خود بهویژه در کویینز پارک رنجرز به عنوان یک مهاجم در سطح متوسط شناخته میشد. قبل از پیوستن به این تیم، او در باشگاههایی همچون واتفورد و کریستال پالاس بازی کرده بود، اما همیشه در سایه بازیکنانی چون جان بارنز و لِس فرناندز قرار داشت. با اینحال، هتتریک او در اولدترافورد باعث شد نامش به عنوان آخرین انگلیسیای که به عنوان بازیکن مهمان در اولدترافورد هتتریک کرده، ثبت شود.
بیلی در مصاحبهای درباره آن بازی گفت: وقتی به اولدترافورد رفتیم، خیلی مطمئن نبودیم که بتوانیم نتیجه خوبی بگیریم. منچستر یونایتد تیم قدرتمندی بود و تا آن زمان تنها یک بار در فصل شکست خورده بود. اما همه چیز بهخوبی پیش رفت و حتی وقتی دو بر صفر جلو افتادیم، باز هم برای من خیلی زود بود که فکر کنم میتوانم هتتریک کنم. وقتی گل سوم را زدم، به نوعی همه چیز به بهترین شکل ممکن برای ما پیش رفت.
این بازی و هتتریک بیلی نهتنها برای او یک نقطه عطف در دوران بازیگریاش بود بلکه به یادگار ماند. این پیروزی برای کویینز پارک رنجرز آنقدر مهم بود که هنوز به عنوان یکی از بزرگترین شوکها در تاریخ فوتبال انگلیس شناخته میشود. آنها با این برد، نه تنها منچستر یونایتد را به شدت تحت فشار قرار دادند بلکه به سر آلکس فِرگوسن هم در بهترین روزهای کاریاش ضربهای بزرگ وارد کردند.
بیلی، که حالا ۵۹ ساله است، هنوز این روز تاریخی را با افتخار به یاد میآورد. او اکنون یک مربی فوتبال و معلم تربیتبدنی در میدلندز است. با این حال، وقتی به گذشته نگاه میکند، میگوید که تنها اتفاقی که برایش باقی مانده، همان هتتریک معروف در اولدترافورد است. او حتی توپ بازی را که در آن روز شگفتانگیز به دست آورد، هنوز نگه داشته است.
امروزه، تنها دو بازیکن دیگر در تاریخ فوتبال انگلیس توانستهاند چیزی مشابه کاری که بیلی انجام داد، به ثمر برسانند: رونالدو برزیلی و محمد صلاح. به همین دلیل، بیلی با افتخار از خودش یاد میکند که توانسته در چنین سطحی از فوتبال قرار گیرد و بهعنوان آخرین انگلیسی که هتتریک در اولدترافورد به ثبت رسانده، شناخته شود.