مهدی اولاد، قهرمان پارادوومیدانی جهان و دارنده سه مدال طلا و نقره پارالمپیک، می‌گوید احسان حدادی، رئیس فدراسیون دوومیدانی ایران، از او خواسته است تا بابت تمرین در مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب تهران روزانه دو میلیون تومان و ماهانه شصت میلیون تومان بابت حق اردو پرداخت کند.

این درحالی است که احسان حدادی وقتی عضو تیم ملی پرتاب دیسک ایران بود، به مدت ۱۱ سال و با هزینه‌های این فدراسیون در کشورهای آلمان، آمریکا و آفریقای جنوبی تمرین می‌کرد. در یک نمونه، اردیبهشت سال ۱۴۰۰ روزنامه همشهری در گزارشی از «هزینه‌های غیرمتعارف» احسان حدادی رونمایی کرده و آورده بود که فدراسیون دوومیدانی ایران تنها در سه سال برای حدادی حدود ۷۴۰ هزار دلار هزینه کرد تا او در خارج از ایران و تحت نظر مربیان نامدار تمرین کند.

حدادی که در سال ۱۳۹۵ به‌دلیل تجاوز به یک زن به ۱۰۰ ضربه شلاق و حبس محکوم شده بود، در سال‌های اخیر تلاش کرد با نزدیکی به مقام‌های ارشد نظام، ازجمله دیدارهای مداوم با علی خامنه‌ای و حضور در راهپیمایی‌های حکومتی، نفوذش در حاکمیت را تقویت کند و از همین راه موفق شد در تیرماه امسال به سمت ریاست فدراسیون دوومیدانی دست یابد.

حالا مهدی اولاد، که در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو دو مدال طلا و نقره را در رشته‌های پرتاب وزنه و پرتاب دیسک کسب کرده و در المپیک ۲۰۲۴ پاریس هم در پرتاب وزنه به مدال نقره رسیده است، ضمن انتقاد از «رفتارهای نامناسب» احسان حدادی، به ایسنا می‌گوید: «امروز مثل همیشه برای پیگیری تمریناتم به مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب رفتم، اما در کمال تعجب درهای مجموعه را به روی من بستند و وسایل تمرینی‌ام را که شامل دیسک و وزنه است، به من تحویل دادند و اعلام کردند طبق گفته احسان حدادی، بعد از این برای انجام تمرینات در این مجموعه باید روزی ۲ میلیون و ماهی ۶۰ میلیون بابت حق اردو پرداخت کنم تا اجازه تمرین در این مجموعه داده شود.»

او افزود: «این موضوع را به کمیته ملی پارالمپیک ارجاع دادم و آن‌ها نیز به من گفتند که حدادی حتی اجازه برپایی اردو به پارادوومیدانی‌کاران جوان و نوجوان را نداده است. برای رفع این مشکل، موضوع را با مظلومی، رئیس فدراسیون نابینایان و کم‌بینایان در میان گذاشتم، اما متاسفانه نتیجه مثبتی حاصل نشد. سپس خودم با گل و شیرینی پیش احسان حدادی رفتم و به او گفتم که با گرفتن مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب جایی برای تمرین ندارم، اما او پاسخ داد که تصمیم هیئت‌رئیسه فدراسیون است و او در این زمینه نقشی ندارد. مگر می‌شود قهرمان پارادوومیدانی باشی و برای انجام تمرین روزی ۲ میلیون پرداخت کنی؟ چرا فضایی برای تمرین قهرمان پارادوومیدانی در پایتخت وجود ندارد؟»

این درحالی است که دو هفته قبل نیز، حسین رسولی، ملی‌پوش پرتاب دیسک ایران، که در بازی‌هایی آسیایی هانگژو پیش از احسان حدادی به مدال طلا دست یافته بود، با انتشار ویدیویی در صفحه اینستاگرامش، درحالی که گریه می‌کرد، گفت پس از آنکه در یک جلسه در فدراسیون دوومیدانی «مانند متهم در حضور نزدیک به پنجاه نفر» بابت مصاحبه علیه فدراسیون بازخواست شده، به او اعلام کرده‌اند که دیگر حق حضور در مجموعه آفتاب انقلاب را ندارد.

رسولی در این ویدیو گفته بود: «الان فدراسیون دوومیدانی بودم و جلسه گذاشته بودند که چرا من مصاحبه کردم و چرا انتقاد کردم که مربی و ماساژور ندارم. در این جلسه چهل پنجاه نفری بودند که من را مثل متهم یک گوشه نگه داشته بودند و بازخواستم می‌کردند.»

یک هفته قبل از آن، رسولی در گفت‌وگو با ایرنا با انتقاد از نداشتن مربی خارجی و ماساژور و همچنین نداشتن محل اسکان در استراحت بین اردوهای تیم ملی، گفته بود که از احسان حدادی خواسته است امکاناتی که خودش در زمان تمرین داشته است را برای او هم فراهم کند، اما حدادی از شنیدن این خواسته معقول عصبانی شده بود.

از سوی دیگر در آبان امسال هم تیم‌های ملی دو صحرانوردی مردان و زنان ایران به‌ بهانه «مشکل مالی فدراسیون دوومیدانی» به رقابت‌های قهرمانی آسیا اعزام نشدند. در ابتدا احسان حدادی مدعی شد که دلیل این اتفاق «صدور دیرهنگام ویزا از سوی کشور هنگ‌کنگ» بوده است، اما سپس ملی‌پوشان و مربیان رشته دو صحرانوری افشا کردند که چنین ادعایی درست نیست و فدراسیون دوومیدانی با ارائه دیرهنگام درخواست ویزا برای ورزشکاران به‌عمد مانع این کار شده است تا هزینه سفر را پرداخت نکند. این فدراسیون حتی برای صحرانوردان ایران اردوی تمرینی هم برپا نکرد.

احسان حدادی یکی از بلندگوهای تبلیغاتی نظام جمهوری اسلامی ایران برای انتشار اعتقادات شخصی رهبر جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. در یک نمونه و علاوه بر دیدارهای گاه‌و‌بی‌گاه با خامنه‌ای، حدادی در جریان اعتراضات گسترده شهروندان ایرانی به گرانی بنزین در آبان ۱۳۹۸، معترضان را «اغتشاشگر» و «عامل دست بیگانه» نامید و مدعی شد «کشورهای معاند» عامل برهم خوردن امنیت ایران‌اند. او پس از صرف هزینه‌‌ای بیش از یک میلیون دلار برای رقابت‌های المپیک توکیو در این مسابقات در رده آخر قرار گرفت.