شفقنا- استاد حوزه علمیه تهران گفت: انسان با بکار بستن علوم می تواند خدمت خوبی به خدا در همه شئون زندگی کند. با ادب پرودگار و التزام به دستورات شرع مقدس، درجات و حجاب های ظلمانی کنار می روند و حجاب های نوری می آیند.
به گزارش شفقنا، آیت الله تحریری در همایش ملی فقیه سالک ویژه بزرگداشت حاج آقا مجتبی تهرانی با قرائت آیه «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ» اظهار داشت: خداوند متعال در این آیه شریفه درجات دو گروه از مؤمنان را بالا می برد. رفع درجات این دو گروه قطعا به سوی خودش هست. چون او رفیع الدرجات است؛ یک دسته مؤمنان عمومی و به گونه ای عادی، دسته دوم مومنانی که صاحب علم هستند و با چنین تعبیری آنها را معرفی فرموده «اوتوالعلم»؛ علم به نوعی به آنها داده شده است.
وی ادامه داد: ما وقتی این واژه را در آیات شریفه بررسی می کنیم دو سه آیه را در معرفی خاص این «اوتوالعلم» می گوئیم که هم شاخصه وجودی و حرکت علمی و معنوی این استاد بزرگ است و هم باید مایه درس گیری حوزه های علمیه در همه عرصه ها باشد.
وی ادامه داد: ما اگر بخواهیم به چنین جایگاهی برسیم باید این شاخصه ها که در آیات قرآنی به آن توجه داده اند، دقیق توجه کنیم.
تحریری افزود: اولین و اصلی ترین علمی که ما می توانیم به آن برسیم و به ما اعطا بشود «علم بالله» هست. مرحوم شهید در منیة المرید، علما را به سه دسته تقسیم می کند، یکدسته عالم بامرالله هستند که به احکام الهی آگاهی دارند. یکدسته عالم بالله هستند که درک هایی از خدای متعال دارند که این درک ها باید طبق موازین عقلی و منابع اصیل دینی باشد و اگر کسی بخواهد به درجات حقیقی علم بالله برسد بعد از طی این مقدمات حتما التزام عملی به آنچه که دین فرموده داشته باشد. دسته سوم، عالم بالله و بامرالله است. این دسته از دو دسته دیگر افضل است.
وی ابراز داشت: خداوند متعال در سوره مبارکه سبا یک ویژگی از اوتوالعلم را در آیه ۶ بیان می کند: «وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» آن کسانیکه به علم رسیده اند آنچه را که از جانب خدا رسیده از حقایق از اول عالم بر قلب مطهر نبی اکرم آن را فقط حق می دانند. به تعبیر دیگر در سوره رعد با تعبیر «اولوالالباب» را چنین تعریف می کند کانه «اوتوالعلم» همان «اولوالالباب» هستند؛ « أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ». آن کسانی که به این علم رسیده اند که آنچه از پرودگار به تو نازل شده حق است و کسانیکه به این علم نرسیدند اعما هستند یعنی اگر ما به این علم نرسیم و با بینایی های ظاهری قوی هم زندگی کنیم و به علوم گوناگون هم دست یابیم باز این «اعمی» بر ما صدق می کند. یعنی بعد از تلاش های ظاهری علمی تلاش های دیگری هم لازم است.
وی گفت: از دیگر شاخصه های علم «اوتوالعلم» این است که ما در این عالم به آسیب های گوناگون فکری و بینشی و قلبی دچار می شویم و شیطان هم در این رصد قرار گرفته است. فقط کسانیکه «اوتوالعلم» هستند از این رصد شیطان در امان هستند.
وی با قرائت آیه ای از سوره حج در همین رابطه بیان کرد: همه رسولان که آمده شیطان هم در آن عرصه حاضر شده و خواسته هدف انبیا را خنثی کند البته اینطور نیست همه هدف شیطان محقق شود اگر به سمت خدا برویم خنثی می شود. عده ای که قساوت قلبی دارند القائات شیطان را می گیرند. در زمان ما هم این مساله هست که ما در معرض این القائات در داخل و خارج هستيم. کسانی که به این علم رسیده اند آنها را زیر و رو کرده است و آقا مجتبی این گونه بود و آنچه می گفت در قلبش رسوخ کرده بود. باید ما هم وارد قلب کنیم قلوب در برابر آنچه از حق آمده نرم شود.
وی ادامه داد: در سوره مبارکه اسرا گفته شده است: « قل امنوا….» ما قرآن را فرستادیم و محور همه آن حق است. ما باید هم محور بینشی را ترسیم کنیم و هم بینش های دیگر را. «قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا» آن نقش عملی این علوم است که آن حالت اخباط درونی در همه اعضا و جوارح ظهور پیدا کند چون قلب محل همه فعالیت هاست. هم مصدر است و هم محل ورود همه فعالیت هاست. هم صادرات دارد و هم واردات دارد که ما عمدتا با وارداتش تا قیامت روبرو هستیم که این واردات چقدر با اعمال حسنه روبرو و همراه شویم.
وی اضافه کرد: اینکه ما نزد خدا با قلب سلیم برویم، خیلی موونه دارد. در قم خدمت بزرگانی رسیدم که همگی آنها با این قلب سروکار داشتند. امیرالمومنین می فرماید: «این علم و آگاهی به آداب دینی قیمت انسانی است و تلاش کن این ها را فرابگیری و آنچه که در علم و ادب ما تاثیر دارد و ان را افزایش می دهد، مراعات ادب مع الله و مراعات ادب مع الرسول است. انسان با بکار بستن علوم می تواند خدمت خوبی به خدا در همه شئون زندگی کند. با ادب پرودگار و التزام به دستورات شرع مقدس، درجات و حجاب های ظلمانی کنار می روند و حجاب های نوری می آیند و ولایت الهی آن وقت برای انسان جلوه می کند که انسان در وادی رفع حجب نوری برایش پیش بیاید».