احمد زیدآبادی از وضعیت آلودگی هوا به شدت انتقاد کرده است.

به گزارش هم میهن، بخش‌هایی از یادداشت زیدآبادی را در ادامه می‌خوانید:

سال‌های سال است که مسئولان وعدۀ بهبود این سطح از آلودگی را می‌دهند اما هر سال دریغ از پارسال! اگر این نشانۀ شکست و ناکامی در ادارۀ کشور نیست، پس چیست؟ اگر این نشانۀ ناتوانی از بهبود شرایط نیست، پس چیست؟ ماه و خورشید و آسمان و زمین و فلک همه به فغان آمده‌اند که این شرط کشورداری نیست، اما عده‌ای هیچ توجه نمی‌کنند و عده‌ای هم کاری از دست‌شان ساخته نیست!

این سطح از بدفهمی و پرت‌بودگی دیگر کارد را به استخوان کشور رسانده است. با هر موج از آلودگی هوا، طبیعت این سرزمین فغان برمی‌آورد که دست از «مزخرفات» بردارید و مرا دریابید زیرا من مأمن زندگی شمایم و اگر توان و قوت و پاکی خود را از دست دهم، شما همه در شمار مردگانید! اما دریغ که کمتر کسی فغان طبیعت را می‌شنود!

بسیاری در چنان بازیچه‌های سطحی و سخیفی مستغرق شده‌اند که دیگر گویی شنوایی خود را از دست داده‌اند! طبیعت اما گرچه صبور و بخشنده است، به خشم هم می‌آید. از کسانی که صدای فغانش را نمی‌شنوند و یا خود را به ناشنوایی می‌زنند، به قواعد آن بی‌اعتنایند، به قوانین آن تعرض می‌کنند و احترامش را نگاه نمی‌دارند، انتقام می‌گیرد. چه انتقامی سخت‌تر از وارونگی و سکون هوا در شهرهای دودزا تا نفس‌ها بند آید و به شماره افتد؟