از دیروز که پوتین آن حرف ها را در مورد سوریه و نیروهای ایرانی زده واکنش ها و بازخوردهای فراوانی مطرح شده، اینجا در ایران هم همینطور است ؛ تحلیل ها مختلف است.

فعلا اما سکوت از سوی مقامات ایرانی ترجیح داده شد؛ برای من که اخبار را رصد می کنم همیشه این سوال مطرح بوده که چرا در نبرد روایت ها همیشه آخریم .

شاید یک دلیلش این باشد که صف مصلحت ها طویل است.

رسمی ها چیزی نمی گویند لااقل ما رسالت غیر رسمی خودمان را انجام دهیم ؛ آنچه پوتین می گوید عین واقعیت نیست و کارکردش صرفا اعلام این مساله است که نظامیان روسی محتمل شکست نشده اند و این ایرانی ها و سوری ها بودند که مقاومت نکردند! 

آنچه هم فیدان می گوید صرفا برای تکمیل پیروزی رسانه ای و روایت بر ماست. 

این را هم با صدای بلند بگوییم ؛ همه اضلاع این ابر بازی می دانند که ایران صبور صحنه را بر هم خواهد زد؛ سیاست را صبوری لازم است.