روزنامه هم میهن نوشت: از یک یا دو دهه پیش آمار و ارقام به روشنی نشان می‌داد که وضعیت سرمایه‌گذاری و تولید گاز و سایر فرآورده‌های نفتی چگونه است؟ از سوی دیگر آمار و ارقام به همان روشنی نشان می‌داد که روند مصرف چگونه است؟
اگر این دو آمار در یک نمودار ترسیم شوند کم‌هوش‌ترین افراد هم متوجه می‌شدند که سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ به پایان خط می‌رسیم و پس از آن فرصت چندانی هم برای حل مسئله نداریم چون این ناترازی موجب اخلال در روند تولید و حل مسئله می‌شود.
از سال‌ها پیش گفته می‌شد که مسئله زنان در حال ورود به دوره بحران و غیرقابل تحمل است. مسئله درستی و غلطی رفتارها نیست، مسئله واقعیتی است که در عرصه جامعه دیده می‌شود. همیشه آن را از موضع قدرت انکار کردند و در نهایت هزینه آن در سال ۱۴۰۱ به جامعه تحمیل و پرداخت شد ولی همچنان هم دنبال انکار و نادیده گرفتن آن هستند.
ماجرای تحریم هم همین‌گونه است. همه کارشناسان با دقت تمام توضیح می‌دادند که این روند مفید فایده نیست و عوارض سنگینی دارد ولی رئیس‌جمهور وقت با نابخردی محض آن را انکار کرد و گفت تحریم نمنه؟ تحریم چی‌چی هست؟
متاسفانه دولت جدید هم گرچه تفاوت‌های مهمی با دولت پیش دارد ولی جای تعجب است که وزیر نیرو اکنون و با گذشت چند روز از تعطیلی‌ها اعلام می‌کند که ۱۳ نیروگاه از مدار خارج شده‌اند و در صورت تامین سوخت مشکلی نداریم. معلوم نیست که چرا این خبر را که سه ماه پیش می‌شد اعلام کرد، الان می‌گویند؟ میزان ذخیره سوخت نیروگاه‌های کشور روشن بود چرا امسال این ذخیره به حداقل رسیده است؟ چرا الان می‌گویید؟ چه اقدامی برای حل آن شد؟ چرا بنزین وارد شد ولی گازوئیل خیر؟ یا به اندازه کافی وارد نشد؟
مسئله ارز هم به همین ترتیب. اگر به گفته وزیر خارجه می‌دانستید که سوریه سقوط می‌کند پس چرا خود را برای تغییرات ارزی آماده نکرده بودید؟ از آن مهمتر چرا تغییرات سیاستی در منطقه را در دستور کار قرار نداده بودید؟
سیاست دیم نداریم که به امید تحولات مثبت و بارش قدرت و تغییر موازنه قوا به سود ما بنشینیم و منتظر بمانیم. سیاست محل بروز عقلانیت برای تامین خیر عمومی است.
نظرات کاربران