خبرگزاری حوزه | «چیزی از غرب بود. چیزی باورنکردنی. همه برای این چیز باور نکردنی، صف کشیدند.» اینجمله توصیف یکی از نظارهگران روز افتتاح اولین فست فود آمریکایی در شوروی بود، یکسال پیش از فروپاشی.
دهها هزار شهروند اتحاد جماهیر شوروی برای چشیدن طعم همبرگر آمریکایی در برابر اولین شعبه مک دونالد، اولین فست فود خارجی در مسکو، صف کشیدند.
افتتاح مک دونالد آمریکایی در پایتخت شوروی، نشانهای از یک تغییر بزرگ در این کشور بود. فقط احمقها متوجه تاثیر تغییر نمادهای ولو بیاهمیت در تحولات بسیار پراهمیت نمیشوند! وگرنه ذات افتتاح یک ساندویچفروشی چه اهمیت دارد.
آنچه مهم است آننشانهها است. نشانهها با انسان سخن میگویند؛ فقط گوش شنوا و چشم بینا لازم است. نشانهها را باید دید، نباید به آن پشت کرد.
هر آشنای با فقه میداند که حجاب گرچه واجبی شرعی است، اما مهمترین واجب نیست؛ اما همین حجاب در امروز جهان شده است نماد؛ جزئی از شعائر شده است. این یعنی حتی اگر وجوبش را با لطایفالحیل به کناری نهیم باید فکری به حال شعائر بکنیم!
شعائر هویتها را تغییر میدهند، همانگونه که نشان از تغییر هویت دارند و زمانی که شعائر ضربه بخورد، کیان هم ضربهپذیر خواهد شد. چیزی که دشمنان میفهمند ولی دوستان نمیخواهند متوجه شوند؛ اگر قرآن خواندهاید، لابد دیدهاید کریمهای را که میگوید: "وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ". دشمن منتظر اندکی سستینمایی از طرف ماست.
بخوانید و متوجه شوید. بههیچ وجه وضعیت ایران را مانند آنروز شوروی نمیبینم و نمیدانم ولی روش آمریکا همان است که بود. قالبها تغییری نکرده، فقط شکل عوض شده!
کارشناسان میگویند قانون حجاب جواب نمیدهد، تسلیم؛ شما چه راهکاری دارید؟ (البته یک نکته برای کسانی بگویم که کارشناسی برایشان مهم است و غرضورز نیستند: طراح اصلی قانون حجاب فعلی یک جامعهشناس است.) بههر حال سلّمنا.
پاسخی که میشنوم فقط انفعال و بیخیالی است، البته تغافل هم به گوش میرسد ولی با خوانشی منفعلانه. حال آنکه تغافل در اسلام کنشی فعالانه است. اگر قرار باشد بنا به مصلحت ایران و ایرانی مدتی اینقانون به تعویق بیفتد تا جامعه آماده شود، طرح شما برای این آمادگی چیست؟
اگر اصل را کار فرهنگی میداند چرا معاون، قضیه کاروانسرا را لایک میکند؟! آقای رئیسجمهور شما را به قرآن و نهجالبلاغه، کار فرهنگی بدون تخلفانگاری و جرمانگاری ضدفرهنگها جواب نمیدهد؛ اما اگر قرار است تخلفانگاری و جرمانگاری برای مدتی تعطیل شود تا زمانه آماده شود، باید بدانیم زمانه خود بهخود آماده نخواهد شد و بدانیم در این فرصت که همتی از درون برای همان کار فرهنگی نخواهد بود بهعلت حضور امثال همان معاون وزیر، در خارج برنامههای کلان در حال اجرا است.
خود دانید!
ختم کلام آنکه اگر واقعا نگران اضطراب اجتماعی بودید، همین همتی که گذاشتید برای اضطراب آفرینی مضاعف برای این قانون، میگذاشتید برای تبیین آن!
اگر اینکار را نکردید، به گمان من بهجهت کماهمیتی و بیاهمیتی اصل مسئله حجاب در ذهنتان است که حالا ولش کن و اگر نباشد مگر چه میشود؛ حال آنکه از آنجا که مسئله بنزین برایتان مهم است و ضروری، علیرغم احتمال اضطراب اجتماعی مانند آبان ۹۸، خطرش را به جان میخرید و بهجای حذف قانون، تبیین را برمیگزینید؛ و قس علیهذا قطعی برق و تعطیلیها و گرانیها و ... را . باز هم خود دانید.
عبداللهی