روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: با قطع نظر از کاهش ۲ میلیارد لیتری ذخایر گاز در ۳۱ مرداد ۱۴۰۳ یعنی هنگام انتقال مسئولیت از دولت سیزدهم به دولت چهاردهم نسبت به ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ که نشان می‌دهد دولت چهاردهم در برابر یک کمبود غیرمنطقی غافل‌گیر شد، اکنون کشور و مردم درگیر وضعیتی هستند که نباید ادامه پیدا کند.
تعطیلی ادارات چه به خاطر آلودگی هوا باشد یا سرمای شدید و یا کمبود برق، برای کشور زیانبار است. تعطیلی بانک‌ها هم به اقتصاد لطمه می‌زند و کارهای زمین‌مانده مردم روی هم انباشته می‌شوند. فعال نبودن دادگاه‌ها به انبوه‌تر شدن پرونده‌های محاکم منجر می‌شود. از همه مهم‌تر، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌هاست که به بنیه علمی جامعه لطمه شدیدی وارد می‌کند.
عنوان غیرحضوری شدن تدریس هم با توجه به خاموشی‌ها که درست همزمان با تعطیلی‌ها ازسرگرفته شد، هیچ معجزه‌ای نمی‌کند. اگر میان وزارت‌خانه‌های نیرو و مخابرات هماهنگی‌های لازم صورت می‌گرفت و تدریس غیرحضوری از چنگ خاموشی‌ها رها می‌شد، شاید تا حدودی مشکلات آموزشی کمتری داشتیم ولی از این تدبیر هم خبری نیست.
درست است که امسال برخلاف سال‌های گذشته خاموشی‌ها میان صنایع و مصارف خانگی و اداری و آموزشی تقسیم شده‌اند تا از یکطرف تولید کمتر لطمه ببیند و از طرف دیگر عموم مردم هم در تنظیم امور مرتبط با مدیریت کمبودها مشارکت نمایند ولی این طرح با عوارض منفی ناخواسته‌ای همراه است که بطور طبیعی هردو طرف لطمه می‌بینند.
به نظر می‌رسد دولت می‌تواند با تجدید نظر در طرح کنونی، راه بهتری برای عبور کم‌ضررتر از شرایط فعلی پیدا کند تا مردم، این مقطع را با عوارض منفی کمتر پشت سر بگذارند.
برای رسیدن به این هدف، لازم است چند نکته مورد توجه و اقدام قرار گیرند.
۱- مسئولان ذیربط با صراحت و صداقت، مشکلات موجود را با مردم در میان بگذارند تا همگان بدانند علت تصمیمات مرتبط با انرژی چیست. این اقدام، علاوه بر اینکه مانع شایعات گوناگون می‌شود، زمینه را برای همدلی میان مردم و مسئولین فراهم می‌سازد.
۲- علاوه بر استفاده از نظر کارشناسان، از مردم هم برای تهیه طرحی جهت چگونگی مدیریت کمبودها نظرخواهی شود. دولت‌ها معمولاً خود را متولی تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری می‌دانند و از دریای مواج آراء بسیار ارزشمند و کارساز مردمی غافلند. دولت چهاردهم این غفلت را کنار بگذارد و مردم را نیز در نظر دادن برای طراحی‌ها به ویژه اموری از قبیل مدیریت انرژی سهیم کند.
۳- مردم ایران در مقاطع مختلف نشان داده‌اند که برای همراهی با مسئولین کاملاً آمادگی دارند و در این راه حاضر به انجام انواع فداکاری‌ها و گذشت‌ها هستند. آنچه مانع حضور مردم در صحنه می‌شود بی‌توجهی به نظر آنهاست. اگر مردم در نظر دادن‌ها، طراحی‌ها و تصمیم‌سازی‌ها مشارکت داشته باشند، بخش اعظم کارها را نیز داوطلبانه انجام خواهند داد که به کاهش بار سنگین اجرائی شدن تصمیمات منجر خواهد شد.
۴- استقبال قابل تقدیر مردم از پویش ۲ درجه کاهش مصرف انرژی نشان داد مردم برای همکاری با مسئولین آمادگی دارند. این ابتکار اگر با مشارکت مردم در تصمیم‌سازی‌ها همراه شود، قطعاً موفق‌تر خواهد بود.
۵- صرفه‌جوئی‌ها را دولت و دستگاه‌های حاکمیتی باید از خود شروع کنند. به این کار نباید از دریچه تعطیلی ادارات نگاه کرد. صرفه‌جوئی‌های جدی در مصرف انواع انرژی‌ها در ادارات و سایر مراکز دولتی و حاکمیتی اهمیت زیادی در الگوسازی برای عموم دارند. با اِعمال این روش، قطعاً دیگر نیازی به تعطیلی‌های پیاپی نخواهد بود.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: با قطع نظر از کاهش ۲ میلیارد لیتری ذخایر گاز در ۳۱ مرداد ۱۴۰۳ یعنی هنگام انتقال مسئولیت از دولت سیزدهم به دولت چهاردهم نسبت به ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ که نشان می‌دهد دولت چهاردهم در برابر یک کمبود غیرمنطقی غافل‌گیر شد، اکنون کشور و مردم درگیر وضعیتی هستند که نباید ادامه پیدا کند.
تعطیلی ادارات چه به خاطر آلودگی هوا باشد یا سرمای شدید و یا کمبود برق، برای کشور زیانبار است. تعطیلی بانک‌ها هم به اقتصاد لطمه می‌زند و کارهای زمین‌مانده مردم روی هم انباشته می‌شوند. فعال نبودن دادگاه‌ها به انبوه‌تر شدن پرونده‌های محاکم منجر می‌شود. از همه مهم‌تر، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌هاست که به بنیه علمی جامعه لطمه شدیدی وارد می‌کند.
عنوان غیرحضوری شدن تدریس هم با توجه به خاموشی‌ها که درست همزمان با تعطیلی‌ها ازسرگرفته شد، هیچ معجزه‌ای نمی‌کند. اگر میان وزارت‌خانه‌های نیرو و مخابرات هماهنگی‌های لازم صورت می‌گرفت و تدریس غیرحضوری از چنگ خاموشی‌ها رها می‌شد، شاید تا حدودی مشکلات آموزشی کمتری داشتیم ولی از این تدبیر هم خبری نیست.
درست است که امسال برخلاف سال‌های گذشته خاموشی‌ها میان صنایع و مصارف خانگی و اداری و آموزشی تقسیم شده‌اند تا از یکطرف تولید کمتر لطمه ببیند و از طرف دیگر عموم مردم هم در تنظیم امور مرتبط با مدیریت کمبودها مشارکت نمایند ولی این طرح با عوارض منفی ناخواسته‌ای همراه است که بطور طبیعی هردو طرف لطمه می‌بینند.
به نظر می‌رسد دولت می‌تواند با تجدید نظر در طرح کنونی، راه بهتری برای عبور کم‌ضررتر از شرایط فعلی پیدا کند تا مردم، این مقطع را با عوارض منفی کمتر پشت سر بگذارند.
برای رسیدن به این هدف، لازم است چند نکته مورد توجه و اقدام قرار گیرند.
۱- مسئولان ذیربط با صراحت و صداقت، مشکلات موجود را با مردم در میان بگذارند تا همگان بدانند علت تصمیمات مرتبط با انرژی چیست. این اقدام، علاوه بر اینکه مانع شایعات گوناگون می‌شود، زمینه را برای همدلی میان مردم و مسئولین فراهم می‌سازد.
۲- علاوه بر استفاده از نظر کارشناسان، از مردم هم برای تهیه طرحی جهت چگونگی مدیریت کمبودها نظرخواهی شود. دولت‌ها معمولاً خود را متولی تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری می‌دانند و از دریای مواج آراء بسیار ارزشمند و کارساز مردمی غافلند. دولت چهاردهم این غفلت را کنار بگذارد و مردم را نیز در نظر دادن برای طراحی‌ها به ویژه اموری از قبیل مدیریت انرژی سهیم کند.
۳- مردم ایران در مقاطع مختلف نشان داده‌اند که برای همراهی با مسئولین کاملاً آمادگی دارند و در این راه حاضر به انجام انواع فداکاری‌ها و گذشت‌ها هستند. آنچه مانع حضور مردم در صحنه می‌شود بی‌توجهی به نظر آنهاست. اگر مردم در نظر دادن‌ها، طراحی‌ها و تصمیم‌سازی‌ها مشارکت داشته باشند، بخش اعظم کارها را نیز داوطلبانه انجام خواهند داد که به کاهش بار سنگین اجرائی شدن تصمیمات منجر خواهد شد.
۴- استقبال قابل تقدیر مردم از پویش ۲ درجه کاهش مصرف انرژی نشان داد مردم برای همکاری با مسئولین آمادگی دارند. این ابتکار اگر با مشارکت مردم در تصمیم‌سازی‌ها همراه شود، قطعاً موفق‌تر خواهد بود.
۵- صرفه‌جوئی‌ها را دولت و دستگاه‌های حاکمیتی باید از خود شروع کنند. به این کار نباید از دریچه تعطیلی ادارات نگاه کرد. صرفه‌جوئی‌های جدی در مصرف انواع انرژی‌ها در ادارات و سایر مراکز دولتی و حاکمیتی اهمیت زیادی در الگوسازی برای عموم دارند. با اِعمال این روش، قطعاً دیگر نیازی به تعطیلی‌های پیاپی نخواهد بود.