علی صادقین، در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری بازار سرمایه ایران(سنا)، با اشاره به اینکه بازار توافقی ارز، سامانه‌ای مبتنی بر مکانسیم عرضه و تقاضا و تعیین‌کننده قیمت ارز برای صادرکنندگان و واردکنندگان است، گفت: پیش از این، نرخ‌های پیمان سپاری ارزی یا همان رفع تعهدها نرخ‌های جذابی برای صادرکنندگان نبود و این موضوع، عملا سرعت روند صادرات را کاهش داده بود از این رو، آنها نیازمند نرخ‌هایی بودند که جذابیت بیشتری را برای صادرات ایجاد کند.
معایب سیستم پیشین
او با بیان اینکه واردکنندگان نیز در صف‌های طولانی تخصیص ارز برای واردات مواد اولیه و حتی کالاهای ساخته شده بودند، افزود: این اتفاق باعث شده بود، ضمن اختلال در فرایند تولید، تامین مواد اولیه نیز با مشکل روبه‌رو شود. همچنین، در برخی دوره‌ها، مولفه تولید در شاخص مدیران خرید با افت قابل توجهی روبه‌رو می‌شد به ویژه اینکه ناترازی انرژی نیز به آن دامن می زد.
صادقین با بیان اینکه موضوع یاد شده باعث می‌شد در بسیاری از مواقع، از موجودی محصول ساخته شده در انبار برای تقاضای ایجاد شده به مشتریان پاسخ داده شود، گفت: این اتفاق موجب می‌شد، هم موجودی مواد اولیه و هم موجودی کالاهای ساخته شده به طور قابل توجهی کاهش یابد.
منافع تاسیس سامانه ارز توافقی
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه سامانه ارز توافقی، ضمن تامین تامین ارز در دسترس، براساس مکانیسم عرضه و تقاضا به صورت تعادلی و واقعی نرخ برآمده از صادرات و واردات یا عرضه و تقاضای واقعی راه‌اندازی شده، افزود: این سامانه تاثیر قابل توجهی بر بهبود تولید، تامین مواد اولیه و سرعت انجام کار و پاسخ به سفارشات خواهد داشت.
صادقین، تامین مواد اولیه راحت‌تر و شکل‌گیری فرایند دقیق تولید دقیق را از آثار دیگر راه‌اندازی بازار توافقی ارز برشمرد و گفت: سامانه مبادلات توافقی ارز، اقبال اشخاص به بازار سرمایه را بیش از پیش افزایش می‌دهد. همچنین، صنایع صادرات محور از این منظر رشد قابل توجهی خواهند داشت و دسترسی، تامین مواد اولیه و تامین ارز نیز برای صنایع واردات‌محور نیز با سهولت بیشتری انجام خواهد شد؛ مضافا بر اینکه رانت و دو نرخی بودن نیز از اقتصاد حذف خواهد شد.