به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ورزش سه، خداحافظی خسوس ناواس، ستاره اسپانیایی سویا، حالا به سوژه مورد توجه رسانه‌های این کشور و علاقه‌مندان به فوتبال اسپانیا تبدیل شده است.
خداحافظی احساسی و غم‌انگیز خسوس ناواس از دنیای فوتبال در آخرین بازی خانگی‌اش برای سویا مورد توجه بسیاری قرار گرفت. خوان خیمنز، خبرنگار روزنامه اسپانیایی آ.اس، در مطلبی خواندنی به این اتفاق پرداخته است.
سویا
آخرین چیزی که شب گذشته درباره خسوس ناواس به من گفتند، جدای از این که او به شدت به دوچرخه‌سواری علاقه‌مند شده است، این بود که اگر مشکل لگنش نبود حتماً تا ۴۵ سالگی به حضور در زمین فوتبال ادامه می‌داد. چون علاوه بر فیزیکی استثنائی و خانه ساده‌ای که این بازیکن در لوس پالاسیوس در آن زندگی می‌کند، سویا، جاده اوتررا، شهرک ورزشی خوزه رامون سیسنروس و ورزشگاهی که به اسم او نام‌گذاری شده همه زندگی‌اش هستند. عشقی که او به فوتبال دارد، همه چیز به این بازیکن داده است.
در حالی که هم تیمی‌هایش برای او تونل افتخار زدند و این بازیکن برای آخرین بار به رختکن ورزشگاه رامون سانچز پیزخوان وارد شد، به دوران باشکوهش فکر کردم: دویدن خستگی ناپذیرش در نوکمپ پیش از گلزنی در جریان پیروزی ۰-۲ برابر اتلتیکو مادرید در فینال جام حذفی سال ۲۰۱۰. همچنین سانتر زیبایش برای کانوته در گلاسکو. حتی پاسی که به پوئرتا در دیدار برابر شالکه در آن پنجشنبه خاطرانگیز داد که همه چیز را در تاریخ سویا عوض کرد.
تیم ملی
ناواس آخرین قهرمان بزرگ است. بازیکنی خوش‌بین که آغاز آن حرکت تاریخی که به مهمترین گل تاریخ اسپانیا منجر شد دویدنی رو به ناکجا را آغاز کرده بود. همان کسی که در دیدار نیمه نهایی مقابل فرانسه در آخرین حضورش در رقابت‌های جام ملت‌های اروپا در شب قبل و پس از بازی به شدت گریه کرد چون از مرز توان جسمی‌اش برای حضور در میدان عبور کرده بود تا بتواند جای خالی دنی کارواخال را پر کند.
همان بازیکنی که در نیمه نهایی رقابت‌های جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۱۳ با به ثمر رساندن چهاردهم پنالتی در ضربات پنالتی مقابل ایتالیا توانست ۱۴ میلیون اسپانیایی را متحد کند. حالا باشگاه سویا در حال برنامه‌ریزی برای برگزاری مراسمی بزرگ و افسانه‌ای به افتخار او در تاریخ ۳۰ دسامبر است. در گروه واتس اپی بسیار خاصی که از بازیکنان تیم ملی اسپانیا تشکیل شده، خسوس ناواس از همین حالا به هم تیمی‌های سابقش یادآوری کرده که منتظر دیدارشان است.
اسطوره
تقریبا ۲۰ سال از زمانی می‌گذرد که ما در سویا این سوال را مطرح کردیم که آیا فوتبالیستی برگزیده می‌تواند به ستاره‌ای تبدیل شود، اگر ذهنش تا جایی با او بازی کند که بخواهد به تنهایی اردوی پیش فصل در کوستا بالینا را ترک کند. آن شب، مونچی آنجا بود تا از او حمایت کند و سویا همیشه در کنارش ماند.
ناواس برخاست. پابلو بلانکو با دل‌بوسکه تماس گرفت. او آماده بود. و ناواس به بازیکنی استوار و جان‌سخت تبدیل شد. کسانی که رشد او را از نزدیک دیدند با لقب «تخریب‌نشدنی» خطابش می‌کنند. نقش عیسی روی پاهای او است.
∎