*دلایل سقوط نظام بشار اسد و پیشروی سریع نیروهای مسلح چه بود؟
چند دلیل پیشروی گروه های شورشی را توضیح می دهد: اول اینکه به نظر می رسد ارتش سوریه در حال جنگ نیست. تقریباً پس از سیزده سال آشفتگی و جنگ داخلی، سوری ها، از جمله ارتش آن، خسته شده اند.
دوم، واضح است که شورشیان از ترکیه، اسرائیل و احتمالاً برخی کشورهای عربی و غربی کمک می گیرند.
سوم اینکه اساساً، نظام اسد یک نظام اقلیت بود که توسط علویان ایجاد شده است، در حالی که اکثریت مردم سوریه سنی هستند. بنابراین، مقاومت مردمی زیادی در برابر شورشیان وجود ندارد.
*به قدرت رسیدن گروههای معارض در سوریه چه تبعاتی برای منطقه دارد؟
با به دست آوردن قدرت در سوریه، تحریرالشام می تواند رفتاری کمتر افراطی و خشونت آمیز در داخل کشور اتخاذ کند. ارتباط این کشور با ترکیه می تواند به تعدیل رفتار داخلی این کشور کمک کند. این امر آن را برای بازیگران منطقه ای و بین المللی قابل قبول تر می کند.
اما از نظر بیرونی، پیروزی آنها تعادل کنونی منطقه را به ویژه پس از ضربه هایی که حماس و حزب الله متحمل شدند، بر هم خواهد زد. قطعاً موقعیت ایران را تضعیف کرده و حتی امنیت آن را تهدید خواهد کرد.
اکثر کشورهای عربی از سقوط دولت سوریه خوشحال خواهند شد زیرا ایران را تضعیف می کند. حتی می تواند به نوعی توافق بین اسرائیل و سوریه منجر شود. گروه های سلفی هیچ گاه علاقه ای به مسئله فلسطین نشان نداده اند.
*با توجه به تحولات میدانی، به نظر شما آیا سوریه به نوعی بین آمریکا، ترکیه و روسیه تقسیم شده است؟
سوریه به طور رسمی تقسیم نشده است اما بسیاری از مناطق این کشور تحت کنترل دولت مرکزی نیستند. من شک دارم که روسیه بتواند بخشی از سوریه را حفظ کند، زیرا غرب اجازه نمی دهد.
اما یک دولت سنی در دمشق می تواند تحت نفوذ ترکیه قرار گیرد. ترکیه و مهمتر از آن خود اردوغان از اسد بدشان می آید زیرا او یک علوی است. اسلام گرایان اردوغان و ترک تمایلات شدید ضد شیعی دارند و از علویان خود بیزارند.
* چرا روسیه اقدام مهمی برای حفظ نظام اسد انجام نداد؟
مسکو که با جنگ در اوکراین و ناآرامی ها در گرجستان اشغال شده است، کار زیادی نمی توانست برای کمک به اسد انجام دهد. روسیه مجبور شد از کره شمالی بخواهد که برای کمک به او در اوکراین نیرو بفرستد. با این حال، اگر ارتش سوریه نمی‌خواهد بجنگد، روسیه کار زیادی نمی‌توانست انجام دهد