عصر ایران؛ مهرداد خدیر- شامگاه شنبه 17 آذر 1403 خورشیدی که محمد جواد اردشیر لاریجانی در تلویزیون ظاهر شد و احتمال سقوط بشار اسد را بسیار بعید دانست و گفت در سوریه ورق برمی گردد شک نکردم که صبح که از خواب برخیزم بشار اسد سقوط کرده است!
چرا؟ چون همین جواد آقای لاریجانی اسفند 1369 یعنی 34 سال قبل در روزنامه اطلاعات نوشته بود: امکان ندارد آمریکا برای آزاد سازی کویت به عراق حمله کند ولی وقتی روزنامه منتشر شد آمریکا حمله کرده بود!
جواد آقای لاریجانی سال 1369 تنها 39 سال داشت و روی و موی او سپید نشده بود و از پایان جنگ هم زمان زیادی نمی‌گذشت اما در 17 آذر 1403 از آن زمان 34 سال می گذشت و حالا 73 ساله است و از این رو جای تعجب داشت که چگونه یک نفر هم در 39 سالگی آن تحلیل غلط را ارایه می‌دهد و هم در 73 سالگی؟ 34 سال یک عمر است اما چرا در او اثر ندارد؟
شگفتی دیگر این که برادر دیگر – دکتر علی لاریجانی- هر چه مسن‌تر شده پخته‌تر و مسلط تر شده و این یک هر چه پیرتر می‌شود نامستدل‌تر! شگفتا که رییس مرکز تحقیقات نظری هم هست.
شاید وقت آن باشد که 4 برادر که همه اهل علم وفضل‌اند به اخوی بزرگ بگویند دست از پیش‌گویی و تحلیل بردارد چون هم در اسفند 69 همه می‌دانستند آمریکا با حمله به عراق کویت را از چنگال صدام حسین آزاد می کند و او ندانست. هم در آذر 1403 همه می‌دانستند بشار اسد رفتنی است و همه نشانه‌ها حاکی از آن بود که اگر نبود همان تلویزیون که در آن حاضر شده بود ادبیات خود را تغییر نمی‌داد. روز اول گفتند تروریست‌های تکفیری. روز دوم تکفیری را برداشتند. روز سوم شد گروه های مسلح. روز چهارم شد مخالفان مسلح و وقتی جواد لاریجانی داشت حرف می زد شده بود مخالفان و البته حالا می گویند معارضین. اگر به همین تغییر ادبیات توجه کرده بود آن تحلیل غلط اندر غلط را ارایه نمی‌داد.
می توان حدس زد که 4 برادر آقایان دکتر علی و دکتر فاضل و دکتر باقر و آیت الله صادق مراعات بزرگ‌تری را می‌کنند اما پای اعتبار خانواده هم در میان است و محمد جواد اردشیر لاریجانی با این تحلیل های شاذ بر اعتبار و اشتهار دیگران هم سایه می‌اندازد.
برای این خاندان خوب نیست که ویدیوی یک برادر در فضای مجازی با طعنه دست به دست شود. آن هم تنها ساعاتی بعد از سقوط اسد در حالی که می گوید: " شرایط خیلی شرایط عجیبی نیست به این معنا که قبلاً در زمان تهاجم اولیه داعش آن‌ها تا نزدیک کاخ ریاست جمهوری پیشروی کرده بودند، اما شکست خورده و به عقب بازگشتند." پس چی عجیب است اگر این اتفاقات عجیب نیست آخر؟!
دیگران کمتر به یاد دارند ولی نویسنده این سطور چنان که اشاره شد به یاد دارد جناب جواد آقای لاریجانی مسبوق به سابقه است. منتها آن موقع ریش و موی سپید نکرده بود و 39 ساله بود و حالا ریش و موی سپید کرده و در 73 سالگی همان جور تحلیل می‌کند هر چند همه را به یاد اشتراکات صدام حسین و بشار اسد انداخت که اولی 18 روزه ساقط شد و دومی 11 روزه.
بی اطلاعی او را از جریانات انقلاب به این حساب می گذاشتیم که در اوج انقلاب ایران نبوده و در امریکا تحصیل می کرده و خانواده شان هم سیاسی نبودند ولی انتظار می‌رود 45 سال بعد را که در ایران و در جریان تحولات و یک چند صاحب منصب در وزارت خارجه بوده باید تحلیلی متفاوت از آن مجری طنز (شهبازی) ارایه دهد.
