طرفداری | در فوتبال ایران، ورود سرمربیان جدید به تیمهای استقلال و پرسپولیس نه تنها به معنای شروع یک ماجراجویی تازه است، بلکه مواجهه با چالشی تکراری و در عین حال پیچیده محسوب میشود: مقایسه مداوم با سرمربیان پیشین.
این مقایسهها بهطور معمول فراتر از تحلیل فنی یا تاکتیکی میرود و بیشتر جنبه احساسی پیدا میکند، چرا که هواداران دو تیم اغلب سرمربیان جدید را با خاطرات شیرین یا تلخ گذشته میسنجند. نکته قابلتوجه این است که این قضاوتها اغلب بدون در نظر گرفتن تفاوت در ابزارها، بازیکنان، یا شرایطی که هر مربی با آن مواجه بوده، انجام میشود.
فضای هواداری فوتبال ایران چنان غرق در این نگاه احساسی است که گاهی خروجی واقعی تیم و عملکرد کلی سرمربی جدید، تحتالشعاع این مقایسهها قرار میگیرد. برای مثال، در حالی که سرمربی جدید ممکن است در شرایطی دشوار مشغول ساختن تیمی تازه باشد، این تلاشها به راحتی با روزهای درخشان مربی پیشین قیاس میشود، بدون توجه به اینکه آیا ابزارهای در اختیار او با ابزارهای گذشته برابری میکند یا خیر.
این مسئله نه تنها فشار زیادی را بر سرمربی جدید وارد میکند، بلکه گاهی باعث میشود که تیم نیز از ثبات تاکتیکی یا روانی لازم برخوردار نباشد. در چنین فضایی، آیا هواداران میتوانند صبر بیشتری نشان دهند و به مربیان جدید فرصت دهند تا اثر واقعی خود را نشان دهند؟ یا همچنان درگیر نگاه به گذشته و مقایسههای ناگزیر باقی خواهند ماند؟
موسیمانه؛ خوشاقبال اما زیر ذرهبین
در استقلال، موسیمانه در شرایطی کار خود را آغاز کرده که تیم را از جواد نکونام تحویل گرفته است. نکونام، با وجود کسب نایبقهرمانی و رقابت تا آخرین روز لیگ، هیچگاه جایگاه محکمی در دل هواداران استقلال پیدا نکرد. انتقادات به سبک بازی و تصمیمات تاکتیکی نکونام، حتی موفقیت نسبی او را نیز تحتالشعاع قرار داد.
این عدم محبوبیت برای موسیمانه یک فرصت محسوب میشود. او هم فرصت دارد تا با فضای فوتبال ایران آشنا شود و هم میتواند تغییرات دلخواه خود را در نیمفصل و پایان فصل اعمال کند، بدون اینکه فشار زیادی را تحمل کند. با این حال، آمار نهچندان خوب گلزنی و کسب امتیاز استقلال در این فصل، همچنان نقطهضعفی است که باید رفع شود تا او از سایه نکونام کاملاً خارج شود.
گاریدو؛ در سایه درخشش اوسمار
در سوی دیگر، گاریدو در پرسپولیس شرایط بسیار متفاوتی دارد. او در مقطعی به تیم اضافه شد که خاطره اوسمار، سرمربی نیمفصل دوم فصل گذشته، هنوز در ذهن هواداران زنده است. اوسمار با قهرمانی در لیگ و کشیدن سکوی قهرمانی از زیر پای استقلال، جایگاه خود را در دل هواداران تثبیت کرد.
با این حال، بسیاری از هواداران پرسپولیس توجهی به این ندارند که اوسمار در شرایطی ایدهآل و با درخشش بازیکنان کلیدی مانند اورونوف توانست نتایج درخشانی بگیرد. از سوی دیگر، سه بازیکن کلیدی او در پایان فصل جدا شدند و گاریدو مجبور شد با ترکیب جدیدی کار خود را آغاز کند.
در عین حال، هواداران از او انتظار دارند که با داشتن بازیکنانی که بهزعم آنان بهترین خط هافبک ایران را تشکیل میدهند، تیمی مقتدر بسازد. این توقعات بالا، کار گاریدو را سختتر از گذشته کرده است.
آینده سرمربیان؛ عبور از سایه گذشته
موسیمانه و گاریدو با کارنامههای بینالمللی وارد بزرگترین چالش فوتبال ایران شدهاند: آیا میتوانند از زیر سایه سنگین مربیان پیشین بیرون بیایند؟ موسیمانه با خوششانسی میراث نکونام را در اختیار گرفته، از این رو فرصت بیشتری برای ایجاد تغییرات دارد. در سوی دیگر، گاریدو باید در برابر انتظارات سنگین هواداران پرسپولیس که هنوز خاطره اوسمار و قهرمان شدن با او را در ذهن دارند، تاب بیاورد.
این وضعیت شبیه یک دونده ماراتن است که در میانه مسیر باید نه تنها از مسیر ناهموار عبور کند، بلکه فشار تماشاچیانی را که بهترین رکورد دونده قبلی را به خاطر دارند، نیز تحمل کند. سرمربی جدید باید ثابت کند که میتواند نه تنها به خط پایان برسد، بلکه استاندارد جدیدی نیز تعریف کند.
در نهایت، موفقیت این دو مربی به توانایی آنها در ترکیب انتظارات هواداران، واقعیتهای تیم، و اجرای تاکتیکهای جدید بستگی دارد. آیا موسیمانه و گاریدو میتوانند، همانند دوندگانی استثنایی، مسیر ماراتن فوتبال ایران را با شکوه و پیروزی به پایان برسانند؟ یا فشار سایه سنگین پیشینیان، سرعت آنها را خواهد گرفت؟