نقش بسيار کمرنگ روحانيت در اظهارنظر يا ساماندهي امور مربوط به موضوع حجاب و علل و عوامل پيدايش معضلي به نام بي‌حجابي، موضوعي است که بسياري از مردم به آن فکر مي‌کنند ولي در تمام مدتي که اين مسأله به عنوان يکي از موضوعات روز جامعه مطرح بوده و هست، به آن پرداخته نشد. البته افراد روحاني وابسته به جناح‌ها در طول سال‌هاي اخير اظهارنظرهائي در زمينه اقدامات دولتي براي مقابله با بي‌حجابي کردند ولي متأسفانه تمام اين اظهارنظرها تأثير گرفته از تفکر جناحي آنها بوده و از مايه‌هاي علمي محض بي‌بهره بودند. براي روحانيت بهيچوجه زيبنده نيست که وقتي در قدرت است احکام دين را همانطور وانمود کند که متناسب با در قدرت بودن است و هنگامي که در قدرت نيست همان احکام را طور ديگري جلوه دهد. معيار افراد روحاني براي بيان احکام دين بايد درک واقعي علمي و رضاي خدا باشد نه اقتضائات سياسي و خوش‌ آمدن اين و آن.

مي‌دانيم که بخش عمده‌اي از روحانيت به دليل ملاحظاتي که دارند وارد مباحثي از قبيل حجاب نمي‌شوند ولي اين قبيل توجيهات با توجه به افراط و تفريط‌هائي که در عرصه دين صورت مي‌گيرد و بدبيني‌ها و گريزهائي که نسبت به دين و از اردوگاه ديانت به وجود مي‌آورد بهيچوجه قابل قبول نيستند. براي حفاظت از اسلام، تمام مسلمانان بايد خود و حيثيت و اعتبار و آبروي خود را فدا کنند و افراد روحاني در اين راه بايد در صف مقدم فداکاري باشند.

با چنين نگاهي هيچ دليل و ملاحظه‌اي براي توجيه عدم ورود افراد روحاني به مسائلي از قبيل حجاب پذيرفتني نيست. روحانيت بايد خود را نگهبان احکام دين بداند و مروج فرهنگ فاطمي باشد. بررسي سيره حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله عليها به روشني نشان مي‌دهد آن حضرت به پيروي از پدر ارجمند خود رسول خدا صلي‌الله عليه وآله، مردم را با مکارم اخلاق به فرهنگ فاطمي فراخواند و راز موفقيت آن حضرت نيز همين بود. روحانيت نبايد مسئوليت معرفي فرهنگ فاطمي را به مداحان نوظهور بسپارد.

در اينکه حجاب يک حکم شرعي واجب‌الرعايه است ترديدي وجود ندارد. همين حکم اگر قانون باشد نيز بايد به آن عمل شود. آنچه متأسفانه مورد غفلت قرار گرفته اينست که همين حکم واجب حجاب که بخشي از فرهنگ فاطمي است فقط با فراهم کردن زيرساخت‌هاي لازم اجتماعي است که مي‌توان از مردم انتظار داشت به آن پاي‌بندي نشان بدهند. در جامعه‌اي که به نام اسلام حکمراني مي‌شود ولي از عدالت در آن خبري نيست، تبعيض‌ همه جا را فراگرفته، شايسته‌سالاري فراموش شده، فقر و تنگدستي مردم را دچار مشکلات شديد معيشتي کرده، فساد اقتصادي بيداد مي‌کند، پارتي‌بازي حرف اول را مي‌زند و… چگونه مي‌توان از مردم انتظار داشت به احکام دين و قانون پاي‌بندي نشان بدهند؟

رعايت نکردن اين امور که همگي از مهم‌ترين واجبات ديني هستند، باعث بي‌اعتنائي‌ها به احکام دين و عدم پاي‌بندي به قانون شده است. ترديدي وجود ندارد که اين معضل با قانون عفاف و حجاب حل شدني نيست. نويسندگان اين قانون تقريباً تمام وزارتخانه‌هاو دستگاه‌هاي اجرائي و قضائي و تقنيني و انتظامي و حوزه علميه و سازمان تبليغات و موسسات فرهنگي را به صحنه آورده‌اند تا با بي‌حجابي مبارزه کنند غافل از اينکه حتي با استفاده از اين لشکر عظيم در شرايط کنوني به هيچ موفقيتي نخواهند رسيد ولي اگر آن بي‌عدالتي‌ها و تبعيض‌ها و فسادها و بي‌قانوني‌ها را از بين ببرند بدون بکارگيري حتي يک نفر از افراد اين وزراتخانه‌ها و دستگاه‌ها و آنهمه امکانات، موفق به ترغيب مردم به اجراي احکام دين خواهند شد. افرادي هم که مي‌گويند معضل بي‌حجابي با کار فرهنگي حل خواهد شد، با ملاحظه آنهمه دستگاه فرهنگي که بودجه‌هاي کلان مي‌گيرند و هيچ تأثيري در تحقق اهداف فرهنگي ندارند به اشتباه خود پي ببرند.

پيشنهاد مي‌کنم حضرات روحاني متن کامل قانون عفاف و حجاب را با دقت بخوانند و اگر به اين نتيجه رسيدند که اين قانون به جاي حل معضل بي‌حجابي، مردم را نسبت به اسلام و نظام اسلامي بدبين خواهد کرد، در قبال فرهنگ فاطمي احساس مسئوليت کنند.