1- تصویر ایران آینده، از جنس «حس و هنر» است. مهمترین دال و عنصر محوری تصویر آینده، هنر است. تصویر چیزی از جنس حس است و حس با قصه و هنر ایجاد می‌شود. در تصویر آینده هم باید حس تولید کرد، نه آنکه به دنبال آمار باشیم. تصویر آینده ایران را هنرمندان خلق می‌کنند. تصویر در داستان، هنر، نقاشی، بازی، فیلم، موسیقی و در سینما ساخته می‌شود. تصویر ایران آینده هر چقدر روایت‌پذیرتر باشد، به هدف خود بیشتر رسیده است.
2- رؤیای ایران آینده، از جنس «ناخودآگاه جمعی و تاریخی ما ایرانیان» است. تصویر آینده ناشی از ناخودآگاه ما است که لایه‌های عمیق‌تر و زیرین شخصیت فرد و جامعه را نمایندگی می‌کند. بر این مبنا مهم‌ترین چیزی که تصویر ایران را شکل می‌دهد، تجربه‌های زیسته است.
۳- تصویر ایران آینده، با «تخیل‌پردازی» رؤیاپردازی، فانتزی‌ها و آرزوها معنا می شود و از توهم دور است. تصویر آینده پیشی گرفتن از واقعیت است و نه غیرواقعی شدن. بر این اساس تصویر ایران آینده را نوابغ، ذهن‌های خلاق و استعدادهای درخشان می‌سازند.
۴- برای خلق تصویر ایران آینده، نیاز به «اقلیت فعال خلاق» است. تصویرپردازان، کسانی هستند که تصویر و رؤیای آینده را ولو به نفع شخصی، خلق می‌کند. آنها مأموریت خود را تغییر در سطح جهانی می‌دانند و به فراتر از زمان خود می‌اندیشند، اقلیت خلاق فعال یک‌تنه به اندازه هزاران نفر، جامعه را به جلو می‌کشند.
۵- تصویر ایران آینده، «مأموریت‌محور» است. تصویر ایران آینده نباید به دنبال همه چیز و در همه زمینه‌ها برتر شدن باشد، بلکه باید روی چند اولویت کلیدی تمرکز کرده و اهدافی را تعیین کند که با توجه به منابع و ظرفیت‌ها قابل دستیابی باشند. بر این اساس تصویر ایران آینده، مبتنی بر ‌ایده‌های پیشران،‌ پنجره‌های فرصت و موقعیت‌های استثنایی آینده و قابلیت‌های بالقوه ایران است. ۶- تصویر ایران آینده، مبتنی بر «هم‌آفرینی» و مشارکت‌جویی ساخته می‌شود. قهرمان تصویر آینده، باید مردم باشند. اثر انگشت همه مردم باید در تصویر ایران دیده شود. تصویر آینده از بطن یک جامعه می‌جوشد. تصویری که مردم همراه آن نباشند کاربردی ندارد. تصویر ایران آینده از اراده جمعی آحاد جامعه ایران می‌گذرد. بر این اساس، تصویر ایران آینده نه فقط نخبگانی، بلکه باید بتواند در هر دو جهت بالا به پایین و پایین به بالا جریان پیدا کند و حتی‌الامکان زیست‌بوم‌ها، طیف‌های مختلف، سازمان‌ها و نهادهای متنوعی را درگیر کند.
7- تصویر ایران آینده در «حماسه‌آفرینی» ساخته می‌شود. تصویر ایران آینده در میدان خطر و در دل ریسک‌های بزرگ ساخته می‌شود. تصویر ایران آینده در کنش‌های تحولی و نه در جریان روزمره خلق می‌شود.
8- تصویر ایران آینده بیش از تعریف یک مقصد، یک «فرآیند» است. نوعی ادبیات حرکت است. تصویر آینده یک چگونگی و حرکت است. برای تصویرپردازی، باید در راه آینده قدم گذاشت و با آن همدم و همراه شد. بر این اساس تصویر ایران آینده، یک فرآیند پویا و مستمر است که نیازمند بازنگری و به‌روزرسانی مداوم است. 
9- تصویر ایران آینده باید مردم را به «شوق»، وجد و پویایی ‌آورد. تصویر آینده باید بتواند با ایجاد یک روایت جذاب و امیدبخش، انگیزه و انرژی لازم برای تحقق اهداف در جامعه ایجاد کند. تصویر آینده باید از سازوکارهای انگیزه‌بخش برخوردار باشد.
۱۰- تصویر ایران آینده، مبتنی بر «تلاقی جغرافیا و تاریخ ملت ایران» ساخته می‌شود. تصویر آینده، منحصر به ژنتیک، هویت و DNA سرزمین ایران شکل می‌گیرد؛ مبتنی بر روایت و صورت‌بندی ایده و روایت تاریخی - اجتماعی ایران. تصویر ایران آینده نیز از فهم مختصات ویژه و صورت‌بندی تاریخی- اجتماعی و فرهنگ و ارزش‌های اسلامی ایران می‌گذرد.