گجت نیوز: تندر ۹۰ (L۹۰) به عنوان یکی از خودروهای محبوب در بازار ایران، در طول سال‌ها توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. اما با گذشت زمان و تغییر نیازهای مشتریان، مشخص شده که این خودرو دیگر ارزش خرید ندارد. در زمان عرضه تندر ۹۰، همواره اخبار خودرو درباره کیفیت پایین محصولات خودروسازان چینی بود ولی حالا شرایط تغییر کرده است و ال ۹۰ قدیمی باید بتواند با خودروهای جدید و هم‌قیمت رقابت کند. در این مقاله از گجت‌نیوز، به بررسی معایب و نقاط ضعف این خودرو از برند داچیا خواهیم پرداخت که باعث شده‌اند تا خریداران به گزینه‌های دیگری فکر کنند.
لیست معایب تندر ۹۰ یا همان ال۹۰
فرمان‌پذیری ضعیف تندر ۹۰
یکی از مشکلات اساسی تندر ۹۰، فرمان‌پذیری ضعیف آن است. این موضوع باعث می‌شود که کنترل خودرو در شرایط مختلف جاده‌ای دشوار شود و احساس عدم اطمینان را برای راننده ایجاد کند. ارتفاع زیاد این خودرو نسبت به ابعاد آن دلیل این ضعف است که البته با هزینه اضافه تا حدودی بهتر خواهد شد.
ترمزهای کاسه‌ای و نامطمئن تندر ۹۰
ترمزهای تندر ۹۰ از نوع کاسه‌ای هستند که به طور کلی عملکرد ضعیف‌تری نسبت به ترمزهای دیسکی دارند. این موضوع می‌تواند در شرایط اضطراری به افزایش خطرات منجر شود و به امنیت سرنشینان آسیب برساند. با توجه به اینکه ایمنی یکی از مهم‌ترین عوامل در انتخاب خودرو است، این نکته به شدت در کاهش جذابیت تندر ۹۰ تأثیرگذار است. نباید فراموش کنیم که در خودروهای امروزی بیشتر از ترمز دیسکی به‌دلیل قابلیت اطمینان بالا استفاده می‌شود.
قیمت بالا
با وجود اینکه تندر ۹۰ به عنوان یک خودروی اقتصادی شناخته می‌شود و سال‌ها از آخرین عرضه آن می‌گذرد، اما قیمت آن در مقایسه با امکانات و ویژگی‌های ارائه‌شده، بالا به نظر می‌رسد. تندر ۹۰ با گیربکس اتوماتیک مدل ۱۳۹۶در سال ۱۴۰۳ حدود ۹۰۰ میلیون تومان قیمت دارد؛ این موضوع به ویژه زمانی که به قیمت قطعات یدکی توجه می‌کنیم، بیشتر مشکل‌ساز می‌شود. به عنوان مثال، قیمت رینگ و پیستون‌های مختلف این خودرو به ۷ تا ۸ میلیون تومان می‌رسد که برای یک خودرو با سال ساخت بالا و احتمال خرابی بیشتر، به شدت غیر منطقی است.
طراحی ظاهری زشت و قدیمی تندر ۹۰
طراحی ظاهری تندر ۹۰ نه تنها جذاب نیست، بلکه به شدت قدیمی به نظر می‌رسد. این طراحی نه تنها نمی‌تواند نظر خریداران جوان‌تر را جلب کند، بلکه به مرور زمان به یکی از نقاط ضعف این خودرو تبدیل شده است. شاید اگر سن شما بالا باشد، دیگر به ظاهر اهمیت ندهید، اما برای جوانان، ظاهر خودرو به شدت اهمیت دارد.
متریال داخلی بی‌کیفیت
کیفیت متریال داخلی تندر ۹۰ یکی از نقاط ضعف بارز و قابل توجه این خودرو به شمار می‌آید. در ساخت داخل این خودرو، استفاده از مواد بی‌کیفیت و نامرغوب به وضوح احساس عدم راحتی و نارضایتی را برای سرنشینان به همراه دارد. این مشکل به ویژه در مقایسه با رقبای هم‌رده و مدرن‌تر که از مواد با کیفیت‌تر و مرغوب‌تری در طراحی داخلی خود بهره می‌برند، به وضوح مشهود است.
سرنشینان تندر ۹۰ با نشستن در این خودرو، به جای تجربه‌ای راحت و دلپذیر، با احساس ناخوشایندی از فضای داخلی مواجه می‌شوند که فقط سعی شده یک فضای جادار به آنها ارائه شود. کیفیت پایین متریال داخلی تندر ۹۰ چیزی در حدود خودروهای ارزانی مثل تیبا، پراید و … است.
طراحی داخلی از مد افتاده
طراحی داخلی تندر ۹۰ نیز به شدت از مد افتاده است و هیچ جذابیتی برای مشتریان جوان ندارد. در کنار محصولاتی که داشبوردی مدرن با صفحه‌نمایش‌های بزرگ دارد، تندر ۹۰ یک خودروی از رده خارج محسوب می‌شود. فضای داخلی این خودرو به هیچ وجه نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای مدرن و راحتی امروز باشد.بنابراین پیشنهاد می‌کنیم به گزینه‌های جدیدتر فکر کنید.
طراحی غیر ارگونومیک صندلی‌ها تندر ۹۰
صندلی‌های تندر ۹۰ ارگونومی مطلوبی ندارند و این موضوع می‌تواند به راحتی سرنشینان آسیب برساند. عدم راحتی در صندلی‌ها، به ویژه در سفرهای طولانی، می‌تواند تجربه رانندگی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
آپشن‌ها و امکانات رفاهی محدود
تندر 90 در نسخه‌های مختلف خود (E0، E1 و E2) با امکانات رفاهی محدودی عرضه شده است. نسخه E2 که به نوعی بهترین نسخه این خودرو محسوب می‌شود، هنوز هم در مقایسه با رقبای خود از نظر امکانات بسیار ضعیف است. سیستم تهویه مطبوع دستی، عدم وجود ترمزهای EBD و ABS و امکانات محدود دیگر، این خودرو را از نظر راحتی و ایمنی در سطح پایینی قرار می‌دهد.
جمع‌بندی
با توجه به تمامی معایب تندر ۹۰ که در بالا به آنها اشاره شد، این خودرو دیگر نمی‌تواند به عنوان یک گزینه مناسب برای خریداران خودرو در بازار ایران مطرح شود. قیمت بالا، طراحی قدیمی، کیفیت پایین متریال داخلی و امکانات محدود، از جمله عواملی هستند که خریداران را به سمت انتخاب‌های بهتری هدایت می‌کند. در نهایت، با وجود رقبای متعدد و به‌روزتر در بازار، تندر ۹۰ به تدریج جایگاه خود را از دست می‌دهد و دیگر ارزش خرید ندارد.