میر سبحان سادات، روان‌شناس و روان‌درمانگر تو دوره «شیوهٔ مواجهه و مدیریت پرخاشگری در نوجوانان» میگه که مقایسه نوجوانان با یکدیگر می‌تونه به‌نوعی براشون آینه‌دق بشه و احساسات منفی و خشم رو در نوجوان به وجود می‌آره.

 احساس عدم شایستگی

 وقتی نوجوان با دیگران (خواهر، برادر، دوستان یا حتی افراد بیرونی) مقایسه می‌شه، به طور ناخودآگاه احساس می‌کنه که به‌اندازه کافی خوب نیست. این احساس به‌خصوص زمانی شدت می‌گیره که مقایسه‌ها بر نقاط ضعف او تأکید داره و باعث میشه که اون به طور مداوم احساس ناتوانی کنه.

 افزایش اضطراب

 نوجوانان در دوره‌ای از زندگی خود قرار دارن که به دنبال هویت مستقل هستن. مقایسه مداوم با دیگران می‌تونه این هویت رو تهدید و باعث بشه که نوجوان خود را در موقعیتی بی‌قدرت احساس کنه. این امر می‌تونه اضطراب و استرسش رو هم افزایش بده.

 تخریب اعتمادبه‌نفس

 نوجوانانی که به طور مداوم مقایسه می‌شن، ممکنه احساس کنن هیچ وقت قادر به رسیدن به سطح توقعات دیگران نیستن. این می‌تونه منجر به کاهش اعتمادبه‌نفس و حتی گاهی حس حقارت بشه.

 ایجاد رابطه‌های منفی

 مقایسه‌ها نه تنها به احساسات منفی نوجوان آسیب می‌زنه بلکه می‌تونه روابط او با خانواده و سایر افراد رو تحت تأثیر قرار بده. به‌ویژه مقایسه بین خواهر و برادرها می‌تونه منجر به رقابت و درگیری‌های داخلی در خانواده بشه.

 خشم و پرخاشگری

 وقتی نوجوان‌ها احساس کنن که به طور مداوم با دیگران مقایسه می‌شن و این مقایسه‌ها اون‌ها رو در موقعیتی پایین‌تر از دیگران قرار می‌ده، می‌تونن به جای تمرکز بر بهبود خود، این احساسات را به شکل پرخاشگری نشون بدن.