سرویس سیاسی فردا: اصلاح طلبان در طول چند روز گذشته به بهانه ظریف و قانون حجاب، تندترین حمله ها را به سوی قالیباف روانه کردند. این در حالی است که در طول چند ماه گذشته مدام از رییس مجلس تعریف و تمجید انجام می دادند و از وفاق سخن می گفتند اما به محض تاکید قالیباف بر دو قانون، حملات به قالیباف را آغاز کردند. در چنین شرایطی به واسطه آینده روابط دولت و مجلس باید به چند نکته اشاره کرد. 

۱/ اصلاح طلبان همچنان در حال و هوای پس از دوم خرداد هستند و کارشان را با چریک بازی پیش می برند. غلظت این روحیه چنان بالاست که طیف محافظه کار اصلاحات یا در مقابل عمده اصلاح طلبان سکوت می کند یا برای عقب نیفتادن خود به رنگ رادیکال ها درمی آیند. در چنین شرایطی طبیعی است که اگر دست بالا به چنین گرایش هایی باشد، عملا وفاقی وجود نخواهد داشت و حمله با حمله پاسخ می گیرد. اصلاح طلبان فراموش نکنند که در نتیجه چریک بازی دوم خرداد با دولت میانه ۸۰ تا ۸۴ حتما تفاوت داشت. 

۲/ دکتر پزشکیان در جلسات مختلف بر وفاق تاکید و از همکاری دولت و مجلس تقدیر می نمایند که امر نیکویی است. اما انگار «دیپ استیت» قوه مجریه در جای دیگری است؛ چرا که رسانه های اصلاح طلب دقیقا مسیر خلاف گفته های رییس جمهور را می پیمایند و توپخانه مجازی راه انداخته اند. در این مسیر البته رسانه های نزدیک به اعتدال که بخشی از دولت را هم در اختیار دارند همراه اصلاح طلبان هستند. طبیعتا همزمانی تاکید رییس جمهور به وفاق با روشن ماندن توپخانه اصلاحات حتی در کوتاه مدت هم کار نمی کند چه رسد به بلندمدت. 

۳/ دکتر قالیباف برای کمک به دولت اصرار دارد اما گویا برخی اصلاح طلبان کمک را به معنای عدول از اندیشه و قانون تعبیر کرده اند و آن را تفسیر به رای نمودند. جالب اینکه به قالیباف تهمت فرصت طلبی می زنند در حالی که اگر قالیباف فرصت طلب بود به بهانه وفاق از قانون عبور می کرد. در چنین شرایطی یک بار باید از خودشان سوال کنند که آن سوی حمله به قالیباف چه ایده ای وجود دارد که در آن راهی برای موفقیت دولت وجود داشته باشد؟