به گزارش خبرآنلاین، به بیان دیگر بعد از اجرای دو طرح بزرگ و پرهزینه برای از میان برداشتن یارانه بنزین و جهانیسازی قیمت در بهترین حالت بازگشت به نقطه اول رخ داده است.
روزنامه اعتماد نوشت: این پژوهش تلاش کرده تا به این سوال پاسخ دهد که «چرا طرحهای افزایش قیمت بنزین در دهههای اخیر شکست خوردهاند؟» در واقع یک اتفاق عجیب رخ داده است و بعد از چند دهه آزمون و خطا در قیمتگذاری و سهمیهبندی بنزین، باز هم زمزمههایی از برنامه جدید برای بنزین به عنوان یک حامل انرژی پرمصرف شده است. حال آنکه پیش از این، اصلاح قیمت بنزین تحت عناوینی چون «هدفمندی یارانهها»، «اصلاح قیمتها»، «آزادسازی قیمتها»، «جراحی اقتصادی» و... در دستور کار قرار گرفت و حالا نویسنده میگوید که این طرحها شکست خوردهاند. چرا؟ چون «توفان تورم» اجازه تطبیق نرخ انرژی در ایران با نرخهای جهانی را نمیدهد.
این روند موجب شد تا در ۴۳ سالِ گذشته، بنزین نه تنها در اقتصاد ایران باارزشتر نشود، بلکه بیارزشتر نیز شده باشد. اگر نرخ تورم دلار را هم در محاسبات وارد کنیم کاهش ارزش انرژی در ایران بیشتر نمایان میشود. دلار امریکا هم مانند همه پولهای رایج دستخوش تورم میشود. این تغییرات باعث میشود ارزش دلار در سالهای مختلف تفاوت داشته باشد. مثلا با روی کار آمدن ترامپ در امریکا، ارزش دلار نیز رو به صعود گذاشت و حالا میتوان اثرات آن را در بازار ارز ایران دید. اگر ارزش کنونی دلار را مبنا قرار دهیم، در سال ۱۳۵۷ هر لیتر بنزین در ایران با ارزشی معادل ۰.۳۷ دلار خرید و فروش میشده در حالی که در سال ۱۴۰۰ هر لیتر بنزین آزاد با قیمت ۰.۱۱ دلار و هر لیتر بنزین سهمیهبندیشده ۰.۰۵ دلار بوده. اعداد دلاری امروز برای یک لیتر بنزین را هم در گزارش آوردیم که به مراتب پایینتر است. به بیان دیگر ارزش بنزین در اقتصاد ایران نسبت به ۴۳ سال گذشته نزدیک به ۳.۴ تا ۶.۸ برابر کاهش یافته است. این در حالی است که قیمت جهانی هر لیتر بنزین در چهاردهه اخیر در مجموع کاهشی نبوده است. مثلا در 14 سال گذشته که مهمترین طرحهای افزایش قیمت بنزین در ایران اجرا شده و معادل ارزی آن در عین ناباوری کاهش یافته است، قیمت جهانی بنزین کاهش ویژهای نیافته است. به عنوان نمونه قیمت بنزین در ۳۰ سال اخیر در ژاپن بین ۱ تا ۲ دلار برای هر لیتر در نوسان بوده است.
انگیزه افزایش قیمت بنزین چه بود؟
این گزارش، اهداف تغییرات قیمت بنزین در نزدیک به 1.5 دهه گذشته را به این صورت مطرح کرده که قیمت حاملهای انرژی در ایران بسیار زیر قیمت جهانی است. زیرِ قیمت بودن، مشکلات زیادی مانند مصرفِ بیش از حد و آسیبهای زیستمحیطی، تشویق صنایع انرژیبر به بهرهبرداری هرچه بیشتر از منابع طبیعی، ناتوانی صنایع در رقابتهای برونمرزی، قاچاق سوخت و بیعدالتی را در پی داشته است. کسی که وضعیت مالی بهتری دارد بیشتر از حمل و نقل عمومی و خصوصی استفاده میکند در نتیجه بیشتر از یارانه سوخت بهرهمند میشود.
یارانه انرژی حذف نشد و افزایش یافت