کسب 34 امتیاز پس از 17 بازی برای منچسترسیتی تا چه حد نگران‌کننده است؟
پیش از آنکه منچسترسیتی در غیاب ارلینگ هالند مقابل لوتون شکست را با پیروزی حداقلی عوض کند، تیم در یک قدمی رسیدن به بحران قرار داشت. «بحران منچسترسیتی» در لیگ برتر انگلیس، رخدادی بود که کمتر کسی انتظارش را می‌کشید اما آیا سیتی واقعاً در بحران است؟
زمانی که استون‌ویلا با یک گل آبی‌ها را از پیش روی برداشت و جانشین مدافع عنوان قهرمانی در رتبه سوم جدول رده‌بندی شد، انگار جهان به پایان رسیده بود! باختران چون خاوران می‌نمود و آفتاب از غرب، طلوع می‌کرد. مردم در شهر کلاه به پا و کفش به سر کرده بودند و همبرگرها، مشغول خوردن آدم در میان‌وعده عصرگاهی می‌شدند. اصلاً انگار باران از زمین به آسمانِ شهر منچستر می‌بارید!
این همه گل خورده برای تیم پپ!
«بحران»، البته واژه سنگینی برای توصیف روندی بود که منچسترسیتی در آن قرار گرفته و شاگردان پپ می‌توانستند با غلبه بر کریستال‌پالاس هر گمانه‌زنی را در نطفه خفه کنند اما بازگشت کریستال‌پالاس در واپسین دقایق دیدار، برنامه‌های پپ را پیش از سفر به عربستان سعودی بر هم زد.
سیتی در دیدار مقابل کریستال‌پالاس، نتوانست از طوفان دقایق نخستین روی دروازه میهمان نهایت استفاده را ببرد و فرصت‌سوزی بازیکنان در کنار درخشش دین هندرسون، اجازه نداد اختلاف به بیش از 2 گل برسد. همین موضوع، جای خالی هالند را بیش از پیش برجسته کرد.
امید گل سیتی در این دیدار، 1.82 بود اما از طرف مقابل، امید گل 1.61 به رقیب اهدا کرد و نمی‌توان گفت نتیجه دیدار غیرمنصفانه بود. سیتی مالک تمام و کمال توپ و میدان نام داشت اما شاگردان روی هاچسون به شیوه منحصر به فدر خودشان بازی را به تساوی کشاندند. البته 7 مهار تاثیرگذار هندرسون مقابل عدد صفر مقابل تعداد مهارهای ادرسون در این دیدار خودنمایی می‌کرد.
بحران یا استراحت کوتاه مدت؟
کسب یک پیروزی از 4 دیدار پیاپی برای تیمی که فصل گذشته موفق به فتح سه‌گانه شده، بیش از آنکه معنای بحران را یادآور شود همچون استراحتی کوتاه مدت برای رفع خستگی است و کورس قهرمانی در فصل جاری لیگ برتر را جذاب‌تر از سال‌های قبل خواهد کرد.
اگر برتری مقابل لوتون نبود، رکورد بدترین روند طی دوران حضور پپ گواردیولا با رسیدن به 5 بازی متوالی عدم کسب پیروزی پس از 6 سال جابه‌جا می‌شد اما جک گریلیش اجازه این کار را نداد.
رویای 4 قهرمانی پیاپی در خطر
پپ اما خود به خوبی می‌داند تیمش وارد بحران نشده است. او در کنفرانس خبری پس از تساوی مقابل تاتنهام، پیش از آنکه شکست مقابل استون‌ویلا را بپذیرد، معتقد بود تنها حسی که دارد، تلاش برای رسیدن به چهارمین قهرمانی متوالی در لیگ برتر است و نه نگرانی برای از راه رسیدن چهارمین بازی پیاپی بدون پیروزی.
پپ به‌خوبی قادر به برداشتن فشار از روی تیمش شده و این را پس از واگذاری فینال لیگ قهرمانان به چلسی آموخت. او می‌گفت اگر تیمش در ادامه فصل با همان انرژی که مقابل تاتنهام و لیورپول به تساوی رسید، بازی کند، بدون شک در پایان فصل جام قهرمانی را به دست خواهد آورد اما نکته اینجاست در تاریخ لیگ برتر، حتی منچستریونایتد هم موفق به کسب 4 قهرمانی پیاپی نشده است.
رنجی که تو را نکشد، قوی‌تر می‌کند؟
در دیدار مقابل استون‌ویلا اما سیتیِ پپ به معنای واقعی کلمه رنج کشید و شکست را پذیرفت. مدافع عنوان قهرمانی در طول دیدار، تنها 2 شوت به سمت دروازه حریف روانه کرد که آن هم ثمره 2 تلاش هالند پیش از دقیقه 15 بود.
هر 2 شوت را هم امی مارتینس، سنگربان قهرمانی جهان با موفقیت مهار کرد. این بدترین عملکرد یک تیم تحت هدایت پپ در فاز تهاجمی بود! تیم‌های پپ در هیچ دیداری در دوران مربیگری او کمتر از 4 شوت به سمت دروازه حریف نداشتند که این آمار به دست استون‌ویلا مخدوش شد.
از طرف مقابل عملکرد فاز تدافعی تیم تحت هدایت پپ، در بازی مقابل استون‌ویلا «بدترینِ دوران مربیگری او» بود. شاگردان امری 22 بار دروازه قهرمان اروپا را هدف قرار دادند که در طول 535 دیدار حرفه‌ای پپ به‌عنوان سرمربی، تنها اتلتیکو مادرید سال 2009 موفق شده بود مقابل بارسلونا چنین آماری از خود بر جای بگذارد.
اگرچه بسیاری عملکرد نگران‌کننده تیم پپ در بازی‌های فصل جاری را به غیبت رودری مرتبط می‌دانند اما باید توجه داشت سیتی با غیبت ستاره بی‌چون و چرای فصول اخیرش در میانه میدان یعنی کوین دی‌بروینه دست و پنجه نرم می‌کند.
نمی‌توان این نکته را انکار کرد که سیتی فصل جاری 3 شکست داشته و هر 3 بدون حضور رودری به تیم تحمیل شده‌اند اما منچسترسیتی گواردیولا را نمی‌توان تیمی متکی به یک بازیکن به حساب آورد.
آتش سرد
تفاوت عملکرد تیم با و بدون حضور رودری، مشخص به نظر می‌رسد و آمار گمراه کننده نیستند اما مشکل سیتی در فصل جاری، عدم موفقیت در نگه داشتن مالکیت توپ است. نکته‌ای که در دیدار مقابل استون‌ویلا جلب توجه می‌کرد، 13 بار از دست دادن مالکیت توپ در یک سوم تدافعی تیم بود. سیتیزن‌ها پیش از این در دوران حضور پپ روی نیمکت، هرگز بیش از 11 بار در یک دیدار مالکیت را در یک‌سوم تدافعی تیم تقدیم حریف نکرده بودند.
محرز و گوندوغان، گمشده‌های پپ
رودری سابقه به میدان رفتن تحت هدایت پپ در پست مدافع مرکزی را هم داشته و علت اصلی عدم موفقیت تیم پپ در دفاع سفت و سخت از عنوان قهرمانی‌اش حداقل در لیگ برتر را باید در غیبت ایلکای گوندوغان و ریاض محرز جست‌وجو کرد؛ 2 ستاره‌ای که فصل گذشته نقش به‌سزایی در ترکیب تیم برای فتح سه‌گانه داشتند و در مجموع 101 دیدار، روی 45 گل تاثیر مستقیم داشتند.
تیمِ پپ، تمرکزش در خط دفاعی را از دست نداده اما در فاز تهاجمی چندان مقتدر عمل نمی‌کند که دریافت یک یا 2 گل از حریف، به‌معنای تنها کمتر کردن اختلاف شکست برای تیم‌های حریف باشند.
رقبا این فصل می‌توانند با تکیه بر تنها یک گل خورده هم منچسترسیتی را شکست دهند و چنین عملکردی در لیگ برتر انگلیس نگران کننده است. در لیگ قهرمانان، مدافع عنوان قهرمانی فعلاً 7 گل دریافت کرده اما بهترین خط تهاجمی مسابقات را در گروهی نه‌چندان دشوار به اختیار خود درآورده.
دفاع سیتی نفوذناپذیر نیست!
کول پالمر اگرچه در چلسی سردرگم است اما مشخصاً سیتی در آن منطقه از بازی، چیزی گم کرده. به دوکو هنوز نمی‌توان نمره کامل تحت هدایت پپ داد اما گواردیول تلاش می‌کند آنچه سرمربی اسپانیایی از او خواسته را به مرحله اجرا بگذارد.
پس از تنها انجام تنها 15 بازی در این فصل (آمار دیدار مقابل لوتون و کریستال‌پالاس محاسبه نشده)، سیتی بیشتر از هر فصل دیگری به رقبا به طور میانگین در هر فصل شانس شوت‌زنی داده (8.5) و امید گل حریفان پس از 15 بازی، همچون فصلی می‌نماید که سیتی دستش از رسیدن به جام قهرمانی لیگ کوتاه ماند.
هر بازی، انتظار یک گل از حریفان!
در فصل 20-2019، منچسترسیتی در هر بازی به طور میانگین 0.99 امید گل به رقبا اهدا کرده بود و فصل جاری این فاکتور روی عدد 0.97 خودنمایی می‌کند؛ بسیار بیشتر از هر 3 فصل اخیر که سیتی جام را بالای سر برده است.
نکته نگران‌کننده دیگر، عمق ترکیب تیم تحت هدایت پپ در فصل جاری است و درحالی که روبن دیاس مهره بدون جانشین تیم پپ در قلب خط دفاعی است، اوضاع در طرفین خط تهاجمی منچسترسیتی چندان چنگی به دل نمی‌زند.
عمق ترکیب تیم نحیف‌تر شده اما...
دست پپ نسبت به فصول قبل بسیار بسته‌تر است و سرمربی اسپانیایی مقابل چلسی تنها 2 تعویض کرد، مقابل لیورپول به 11 نفر ترکیب ابتدایی‌اش تا پایان 90 دقیقه دست نزد و تعداد تعویض‌هایش مقابل اسپرز و استون‌ویلا هم مجموعاً 7 بود.
سیتی در پایان هفته پانزدهم لیگ برتر انگلیس با 30 امتیاز در چنته، هنوز امید به قهرمانی داشت؛ چه برسد به آنکه پیروزی مقابل لوتون باتوجه به نتایج سایر دیدارها، فاصله تیم با صدر جدول را بیش از پیش کاهش دهد.
سیتیزن‌ها در 12 فصل اخیر، 3 بار تا پایان هفته پانزدهم کمتر از 30 امتیاز کسب کرده‌اند و نکته اینجاست در پایان 2 از این 3 فصل، جام قهرمانی را بالای سر برده‌اند. آخرین بار این اتفاق در فصل 21-2020 رخ داد.
سیتی، اصلاً وارد بحران نشده که بخواهد «بحران زده» باشد و این را سرمربی تیم رقیب، یورگن کلوپ بهتر از هر کس دیگری می‌داند. او گفته بود: «اگر کسی نام منچسترسیتی را از میان مدعیان کسب عنوان قهرمانی در فصل جاری خط بزند، بزرگ‌ترین جوک در تاریخ فوتبال جهان را ساخته است!»