طرفداری | آندری ورونین (Andriy Voronin) زاده 21 جولای 1979 در شهر اودسای اوکراین است. او در پست‌های مهاجم نوک و وینگر راست بازی می‌کرد. پدر آندری، ویکتور ورونین، از روس‌های اوکراین بود و مادرش، رینا ورونینا، از یهودیان این کشور به شمار می‌آمد. هر دو پدر بزرگ او در جنگ جهانی دوم، علیه نازی‌ها جنگیدند. او فوتبالش را از باشگاه مطرح زادگاهش، چورنومورتس اودسا آغاز کرد و هنگامی که در تیم جوانان این باشگاه عضویت داشت، مورد توجه استعدادیاب‌های باشگاه مونشن گلادباخ قرار می‌گیرد و در سال 1995، به تیم جوانان این باشگاه ملحق می‌شود. در سال 1997، ورونین توانست به تیم اصلی گلادباخ برسد.

او برای نخستین بار در هفته نوزدهم فصل 98-1997، برابر بایرن مونیخ به میدان رفت و در این مسابقه، 38 دقیقه بازی کرد. اولین گل دوران فوتبال او نیز در این فصل و هفته سی و سوم برابر هانزاروستوک به ثبت رسید و او علاوه بر گلزنی، یک پاس گل را برای هم‌تیمی‌هایش ارسال کرد. هشت بازی، یک گل و یک پاس گل، حاصل اولین فصل حضور این بازیکن در گلادباخ بود. در پایان همین فصل، گلادباخ به بوندسلیگای دو سقوط کرد. ورونین با وجود سقوط در تیمش ماندنی بود اما فقط در دو مسابقه برای این باشگاه به میدان رفت و بیشتر عضو تیم دوم آنها در اوبرلیگای آلمان (سطح چهارم) بود و در این مسابقات، 21 بازی و 11 گل را ثبت کرد.

در سال 2000، ورونین با قراردادی معادل با 38 هزار یورو، به ماینز، دیگر باشگاه حاضر در بوندسلیگا2 پیوست. او سه فصل در ماینز بازی کرد و آمارهای 17 بازی، هفت گل در فصل 01-2000، 36 بازی، 9 گل و هشت پاس گل در فصل 02-2001 و 32 بازی، 20 گل و چهار پاس گل در فصل 03-2002 را به ثبت رساند. او در فصل 03-2002 بوندسلیگای دو با زدن 20 گل، آقای گل شد و مورد توجه تیم‌های زیادی قرار گرفت. با توجه به عدم صعود ماینز به بوندسلیگا، این بازیکن پیشنهاداتش را بررسی کرد و در نهایت، کلن را به عنوان مقصد جدید خود برگزید. او در کلن آمار 21 بازی، شش گل و یک پاس گل را در بالاترین سطح فوتبال آلمان به ثبت رساند. ورونین در کلن نمایش‌های خوبی را ارائه کرد و توسط نشریات آلمان با عنوان «تنها بازیکن خوب کلن» از او یاد می‌شد. کلن در پایان فصل به بوندسلیگای دو سقوط کرد تا این بازیکن اوکراینی، برای دومین مرتبه، سقوط را تجربه کند.

در سال 2004، بایر لورکوزن، این بازیکن را به تیم خود افزود. ورونین در فصل اول حضورش در لورکوزن، به بهترین فرم خود در فوتبال آلمان رسید و در 42 بازی در تمامی رقابت‌ها، 17 گل و پنج پاس گل را به ثبت رساند. او برای نخستین بار در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد و در بازی مقابل دینامو کیف از کشورش، در دو بازی رفت و برگشت هم گلزنی کرد و هم پاس گل داد. او در فصل دوم حضورش، هشت گل و شش پاس گل را در 34 بازی به ثبت رساند. در فصل سوم، لورکوزن با حضور ورونین به مرحله یک‌چهارم نهایی جام یوفا رسید و در این مهم، این بازیکن موفق به ثبت دو گل و سه پاس گل در 10 بازی این تورنمنت شد. آمار کلی او در سایر رقابت‌ها، 33 بازی، 10 گل و هفت پاس گل بود. پس از پایان فصل سوم، ورونین تصمیم گرفت تا لورکوزن را به مقصدی جدید در خارج از کشور آلمان ترک کند.

با تایید رافائل بنیتز، او در سال 2007 به لیورپول پیوست. این بازیکن در تنها فصل حضورش در آنفیلد، آمار 28 بازی، شش گل و چهار پاس گل شد. ورونین در پایان هفته بیست و دوم لیگ برتر انگلستان، دچار مصدومیت زانو شد و بازی‌های قابل توجهی را از دست داد. او پس از یک فصل حضور در لیورپول، در سال 2008 با قراردادی قرضی به هرتابرلین پیوست تا بتواند پس از مصدومیت، خود را در بوندسلیگا بازیابی کند. او در 33 بازی با پیراهن هرتابرلین، 11 گل و پنج پاس گل را ثبت کرد. ورونین سپس در فصل 10-2009، در ترکیب لیورپول باقی ماند اما پس از حضور در 12 بازی و ثبت یک پاس گل، در نقل و انتقالات زمستانی 2010، با دو میلیون یورو به دینامو مسکو در لیگ برتر روسیه پیوست.

ورونین که به واسطه پدرش، نژاد روسی داشت، در این کشور خود را بازیابی کرد و در 26 بازی، چهار گل و شش پاس گل را ثبت کرد. در فصل دوم که این بازیکن در تمامی فصل فوتبالی روسیه برای دینامو مسکو بازی کرد، در 40 بازی، آمار 11 گل و 12 پاس گل برای او به ثبت رسید. ورونین پس از دو گل در شش مسابقه فصل 2012 لیگ برتر روسیه، در نقل و انتقالات تابستانی فوتبال اروپا با قراردادی قرضی به ارزش 500 هزار یورو، به فورتونا دوسلدورف آلمان پیوست. او در 11 بازی در بوندسلیگا، فقط به یک پاس گل رسید. ورونین سپس در بازگشت از قرارداد قرضی خود، در دینامو مسکو ماندنی شد و در فصل 2013 لیگ برتر روسیه، آمار 17 بازی، هفت گل و دو پاس گل را به ثبت رساند. او در سال 2014 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

ورونین که سابقه حضور در تیم‌های ملی رده پایه اوکراین را در کارنامه خود داشت، در سال 2002 و شکست 1-4 اوکراین از رومانی، به اولین بازی ملی خودش رسید. او در همین سال، در دیدار دوستانه کشورش برابر ایران، بر روی نیمکت ذخیره‌های کشورش حضور داشت و نتوانست برابر بازیکنان ایران بازی کند. اولین گل ملی او نیز در همین سال و در بازی برابر یونان به ثبت رسید. جام جهانی 2006، اولین حضور اوکراین در این تورنمنت ملی معتبر و به طبع، اولین حضور ورونین در جام جهانی بود. او به همراه اوکراین به یک‌چهارم نهایی جام جهانی رسید و به جز بازی این مرحله، در تمامی بازی‌ها در ترکیب ثابت کشورش حضور داشت. او حضور در یورو 2008 را از دست داد اما در یورو 2012، در لیست تیم ملی کشورش حضور داشت و در دو بازی به میدان رفت. بازی اوکراین و فرانسه در این دوره از یورو، آخرین بازی ملی ورونین بود و او با آمار هشت گل و پنج پاس گل در 73 بازی، به کار خود در تیم ملی اوکراین پایان داد. او در دوران حضورش در بازی‌های ملی اوکراین، به دلیل ترجیحش به صحبت به زبان روسی، مورد انتقاد یکی از خبرنگاران این کشور قرار گرفت. او پس از پایان فوتبالش، مربیگری را در سال 2017 و در باشگاه بودریش آلمان شروع کرد و پیش از جنگ روسیه و اوکراین، دستیار ساندرو شوارتز در دینامو مسکو بود.