جوان آنلاین: صحبت از رویش‌های انقلاب اسلامی و جوانان مؤمن و انقلابی که مورد اشاره رهبر معظم انقلاب قرار گرفتند، بار‌ها با همین کلیدواژه «جوان مؤمن و انقلابی» مورد تمسخر براندازان و برخی اصلاح‌طلبان قرار گرفته است. موضوع آنقدر سطح‌پایین بوده که هیچ گاه کسی پی جواب دادن به این مانور ابتذال نبوده است. 
هفته گذشته بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه و دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد واحد تهران شمال و البته نزدیک به اصلاح‌طلبان مطلبی در کانال تلگرامی خود منتشر کرد و در آن مشاهده خود را از این جوانان مؤمن و انقلابی بیان کرد و ساده و بی‌تکلف به تحسین آنان پرداخت. او که برای ضبط برنامه تلویزیونی «جهت» با موضوع تبیین راه شهید حاج‌قاسم سلیمانی به عنوان کارشناس و داور حضور داشته، مشاهدات جالب توجهی از این حضور دارد و این تجربه را برای خود شورانگیز خوانده است. عبدالکریمی در توصیف این تجربه نوشته که «در این برنامه با چشمان خود دیدم و با تمام وجودم حس کردم که نیرو‌های جوان انقلاب چه سان رشد کرده و چه نیرومند برای دفاع از گفتمان انقلاب و جبهه مقاومت به کوشش‌های سترگ نظری و خلق نظریه می‌پردازند.»
عبدالکریمی علم و ادب این جمع را همزمان تحسین می‌کند و می‌افزاید: «آن‌ها در ارائه‌های‌شان به نقد غرب‌پرستی و غرب‌سالاری و عبور از تفکر اروپامحور (یوروپ سنتریسم)، مقابله با هژمونی امریکا و دفاع از ایده ظهور امپراطوری بزرگ ایران، بازگشت به خرد ایرانی و دفاع از فرهنگ پهلوانی و فتوت ما ایرانیان در چارچوب‌های گوناگون مطالعات جامعه‌شناختی، اسطوره‌شناختی، زبان‌شناختی، مطالعات ژئوپلتیک، مطالعات رسانه و... پرداختند و با ادبی بسیار زیبا و ستودنی کوشیدند به انتقادات بسیار تند و رادیکال بنده پاسخ یا با آنها صادقانه همدلی و همراهی نشان دهند.».
اما شاید مهم‌ترین بخش نوشته او همانی بود که پیش‌تر هم گفته و خوشایند همفکرانش قرار نگرفته بود: «این تجربه بار دیگر مؤید همان نگرش پیشین و مناقشه‌برانگیز من بود که به‌راستی «اصیل‌ترین و حقیقی‌ترین نیروی تاریخی ما در دهه‌های کنونی نیرو‌های اصیل گفتمان انقلاب هستند» و «تن‌ها با آنها می‌توان از این سرزمین پاس داشت و بر مشکلات و بحران‌های سترگ آن فائق آمد.» مقایسه این رستن و رشدیافتگی و بالیدن نیرو‌های جوان گفتمان انقلاب با لمپنیسم و بی‌فرهنگی و ابتذال بخشی از نیرو‌های اپوزیسیون و تکرارگویی و روزمرگی بخش دیگری از فعالان و کنشگران سیاسی و اجتماعی ما، حتی در حد شناخته‌شده‌ترین و سلبریتی‌ترین آنها، برایم بسیار تأمل‌برانگیز بود و فاصله عظیمی را میان این جوانان با رقبای سیاسی و فکری‌شان نشان می‌دهد.» خود او هم در ادامه اذعان می‌کند که بیان این تجربه‌اش باعث خشم کسانی و ایراد اتهام به او خواهد شد و از قضا همین افترازنی و بدگویی را نشانه دیگری بر ابتذال اپوزیسیون می‌داند و برای همین هم دعوت می‌کند که «قبل از هر گونه ارزیابی درباره این تجربه اینجانب، برنامه «جهت» را ببینند و آنگاه قضاوت بنده را در خصوص نیرو‌های جوان گفتمان انقلاب ارزیابی کنند.» سطح پایین اپوزیسیون ایران و ابتذال حاکم بر آنها حتی مورد انتقاد کسی همچون عبدالکریم سروش هم قرار گرفت که از جدی‌ترین مخالفان جمهوری اسلامی است.