به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مسعود پزشکیان به همراه سیدعباس صالحی شامگاه سه شنبه -۶ آذرماه- به دیدار رضا داوری اردکانی عضو پیوسته فرهنگستان علوم و رئیس پیشین این فرهنگستان و فیلسوف شهیر ایرانی رفت.

این مراسم در ادامه برنامه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با رئیس جمهور با عنوان «دیدار با بزرگان» انجام می‌شود که در گام نخست مسعود پزشکیان به همراه سیدعباس صالحی به دیدار محمدعلی موحد رفتند.

در دیدار شب گذشته، رضا داوری اردکانی سوال درباره وضعیت کنونی کشور و چه باید کرد را با رئیس جمهور در میان گذاشت سوالی که در واقع به عنوان یک بحث علمی و فلسفی همواره در تحقیقات و پژوهش‌های داروی اردکانی مطرح شده است.

در ادامه این دیدار نیز شعر طنزی که در زمان انتخابات تیرماه ۱۴۰۳ توسط دبیر بازنشسته اردکان که خواهرزاده استاد داوری اردکانی نیز است توسط دختر این فیلسوف در حضور رئیس جمهور خوانده شد.

استاد داوری اردکانی، ۱۵ خرداد ۱۳۱۲ خورشیدی در اردکان به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا دوره متوسط در زادگاهش سپری کرد، سپس به اصفهان رفت و دوران نوجوانی و جوانی خود را در آنجا گذراند و در ۱۳۳۰ خورشیدی از دانش‌سرای مقدماتی اصفهان دیپلم گرفت و در همان سال در وزارت فرهنگ استخدام شد و چند سال در مدارس شهر‌های اردکان، اراک، قم و تهران تدریس کرد.

وی در طول سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ خورشیدی برای فراگیری مقدمات علوم دینی اسلامی به مدرسه صدر اصفهان رفت و بعد از آن تحصیلاتش را در رشته فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران تا درجه دکتری ادامه داد و در ۱۳۴۶ خورشیدی از رساله خود با عنوان «حکمت عملی افلاطون و ارسطو و تأثیر آن در فلسفه سیاسی فارابی» به راهنمایی دکتر یحیی مهدوی دفاع کرد.

داوری اردکانی پس از پایان تحصیل در ۱۳۴۶ خورشیدی از آموزش و پرورش به دانشگاه تهران منتقل شد و به عنوان عضو هیات علمی این دانشگاه شروع به خدمت کرد. او در طول سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ خورشیدی در دانشگاه سوربن پاریس، در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ خورشیدی در انگلیس و در سال‌های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۰ خورشیدی در دانشگاه جان هاپکینز آمریکا به مطالعه و پژوهش پرداخت.

این فیلسوف ایرانی در ۱۳۶۲ خورشیدی به درجه استاد تمامی دانشگاه تهران نائل آمد و در این سال‌ها در شورای عالی انقلاب فرهنگی، فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، شورای عالی برنامه‌ریزی آموزشی، بنیاد ایران‌شناسی و شورای عالی یونسکو در ایران مسئولیت‌هایی داشت که اینها بخشی از جایگاه علمی این شخصیت فرهنگی به شمار می‌آیند.

داوری اردکانی در زمینه تالیف کتاب، مقاله، سخنرانی و طرح‌های پژوهشی بسیار پر کار بوده به گونه‌ای که ۶۰ عنوان کتاب تالیف و چند عنوان کتاب هم ترجمه کرده است که از مهم‌ترین کتاب‌هایش می‌توان به این آثار اشاره کرد: نقد فرهنگ توسعه نیافتگی (انتشارات نقد فرهنگ، ۱۳۹۹؛ کرونا، بلایی طبیعی یا تاریخی (نشر کتاب برتر، ۱۳۹۹)؛ درباره علوم انسانی (انتشارات پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، ۱۳۹۸)؛ خرد و توسعه (انتشارات سخن، ۱۳۹۷)؛ اکنون و آینده ما (انتشارات نقد فرهنگ، ۱۳۹۶)؛ فلسفه، سیاست و خشونت (انتشارات هرمس، چاپ اول: ۱۳۸۵)؛ فلسفه و انسان معاصر (مؤسسه توسعه دانش و پژوهش، ۱۳۸۳)؛ فلسفه تطبیقی (انتشارات ساقی ۱۳۸۳ و در ۱۳۹۱ توسط انتشارات سخن تجدید چاپ شد)؛ اندیشه و تمدن غربی (انتشارات ساقی، ۱۳۸۰)؛ سیری انتقادی در فلسفه کارل پوپر (مؤسسه اندیشه اسلامی، چاپ اول: ۱۳۷۹)؛ فرهنگ، خرد و آزادی (انتشارات ساقی ۱۳۷۸).

از افتخارات داوری اردکانی به کسب نشان درجه یک دانش از رئیس‌جمهوری وقت در ۱۳۸۴ خورشیدی، دریافت عنوان استاد نمونه کشور در سال‌های ۷۶-۱۳۷۵، انتخاب به عنوان چهره ماندگار فرهنگی کشور در ۱۳۸۱، کسب عنوان فارابی‌شناس برجسته ایران (مفاخرپژوه برجسته) و دریافت تندیس ویژه فارابی از رئیس جمهوری وقت در نخستین جشنواره بین‌المللی فارابی در ۱۳۸۶، کسب عنوان فیلسوف فرهنگ و تجلیل از طرف مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و چندین نهاد علمی و پژوهشی کشور در ۱۳۸۷ خورشیدی می‌توان اشاره کرد.