به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، «مورتن شیبی نادسن»، محقق ارشد از دانشگاه کپنهاگ دانمارک، گفت: «این یافته مهم است، زیرا التهاب می‌تواند منجر به کاهش عملکرد ریه در این بیماران شود.»
بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، بیشتر در معرض ابتلاء به ذات الریه، آنفلوانزا و سایر عفونت‌های تنفسی جدی هستند که می‌تواند کشنده باشد.
مطالعه جدید شامل ۴۰ شرکت کننده مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه و یک گروه کنترل شامل ۲۰ داوطلب سالم بود. آنها یا ۲ گرم در روز نیکوتین آمید ریبوزید - یکی از اعضای خانواده ویتامین B۳ - یا دارونما دریافت کردند.
پس از شش هفته، محققان شاهد کاهش ۵۳ درصدی نشانگر التهاب به نام اینترلوکین ۸ یا IL ۸ بودند. پس از ۱۲ هفته دیگر ویتامین درمانی، این اثر تا ۶۳ درصد افزایش یافت.
محققان گفتند: «به عبارت دیگر، گروهی که تحت درمان با ویتامین B۳ قرار گرفتند، کاهش التهاب ریه را در طول مطالعه تجربه کردند.»
شیبی نادسن گفت: «برای تأیید یافته‌ها و تعیین اثر طولانی مدت نیکوتین آمید ریبوزید در درمان بیماری مزمن انسدادی ریه، به مطالعات بیشتری نیاز است.»
در طول این مطالعه، تیم همچنین مشاهده کرد که مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریه سطح خونی کمتری از یک ماده شیمیایی به نام NAD دارند که به نظر می‌رسد در روند پیری نقش دارد.
محققان گزارش دادند که سطوح NAD با درمان ویتامین B۳ افزایش یافت و علائم پیری سلولی کاهش یافت.
شیبی نادسن گفت: «با افزایش سن، به نظر می‌رسد که ما مولکولی به نام NAD را متابولیزه می‌کنیم. از دست دادن این مولکول پس از آسیب DNA نیز دیده می‌شود، به عنوان مثال نوع آسیب ناشی از سیگار کشیدن.»
به این ترتیب، او گفت که NAD ممکن است هدفی برای تحقیقات و درمان آینده باشد.
در همین حال، تیم او برای تأیید یافته‌های اولیه، یک مطالعه بزرگ‌تر را برنامه ریزی می‌کند.