او در تشریح نگاه دوم ادامه داد: نگاه دیگر این است که ما چگونه بتوانیم ایمنی و سلامت را حین فرایند تولید ارتقا داده و بهینهسازی کنیم، اصلیترین دغدغه این جشنواره هم همین نگاه و رویکرد است. نگاهداری توضیح داد: با اتخاذ نگاه دوم باید به دو سوال بیندیشیم. سوال اول اینکه چه صنعتی و چه محصولی و سوال دوم اینکه با چه فرایندی میتواند به ایمنی انسان آسیب بزند. او افزود: به عنوان مثال اگر بر محصول متمرکز شویم، یکی از محصولات رایج تولیدات کارخانجات دخانیات است. با اینکه همه میدانیم این تولیدات به انسان آسیب میزند اما گردش مالی آن در دنیا ۷۰۰میلیارد دلار و در ایران هفتادهزار میلیارد تومان است. همچنین صنایع آفتکش و اسپریهای خوشبوکننده است که سرطانزا هستند اما تولید میشوند.
او با تاکید بر این نکته که وظیفه سازمان استاندارد تضمین استانداردهای لازم در کالاهای تولیدشده است تا مصرفکننده اطمینان پیدا کند، گفت: برای تشخیص این استانداردها نیازمند آزمایشگاههای مجهز و تجهیزات بهروز هستیم که در این زمینه در کشور با مشکلاتی مواجه هستیم. نگاهداری در ادامه بحث خود به فرایندهای آسیبرسان به انسان پرداخت و ادامه داد: فرایندهای تولید و عرضه در صنعت هم قابلبحث هستند. حدود دومیلیون و هفتصدهزار مرگومیر ناشی از فرایندهای تولید محصولات و صنایع در دنیا اتفاق میافتد. در ایران هم حدود دههزار نفر در حین تولید دچار حادثه میشوند که از این تعداد ۸۰۰ نفر جان خود را از دست میدهند. او بحث اهمیت فناوریهای پیشرفته در تولید سلامتمحور را هم مطرح کرد و گفت: اگر بتوانیم از فناوری و تجهیزات پیشرفته استفاده کنیم هم تولید کالاها و هم فرایند تولید را میتوانیم با سطح ایمنی بیشتری انجام دهیم.
نگاهداری وضعیت کشور در تولید تجهیزات سلامتمحور را خوب ارزیابی کرد و افزود: در فرایندهای کاری و خطوط تولید نیازمند تلاش برای بهبود هستیم. او تصریح کرد: سرمایهگذاری در صنایع و استراتژی صنعتی کشور را باید به سمت صنایع با آلایندگی کمتر سوق دهیم.
رویکرد دوم هم نظارت دقیق بر استانداردهای ایمنی محیط کار است. برای حصول این نتیجه باید رویکرد تشویقی به جای تنبیهی اتخاذ کنیم. او راهکار سوم را استفاده از ابزارهای مالیاتی برای ترغیب سرمایهگذاری در صنایع سلامتمحور دانست و افزود: با ابزارهای مالیاتی، باید صنایع آسیبزننده به محیطزیست و ایمنی را مهار کرد. رئیس مرکز پژوهشهای مجلس لزوم هماهنگی در سطح کلان کشور و استفاده از ظرفیت مردمی را برای موفقیت در تقویت سلامت و ایمنی در تولیدات صنعتی ضروری دانست و ادامه داد: امروزه حکومتداری جای خود را به حکمرانی داده است. این تحول نشاندهنده نقش مردم است، چراکه در بسیاری از کشورها مشخص شده که دولت ناتوان از انجام بسیاری از کارهاست. ابلاغ و دستور باید جای خود را به اقناع بدهد.