روزنامه جهان صنعت نوشت: ۱۲۰روز پس از آغاز به کار دولت وفاق ملی، کاسه صبر نفر دوم این دولت لبریز شد؛ جالب آنکه دولتمردی که دیروز در یک نشست اقتصادی زبان به انتقاد گشود و از کارشکنیها و سنگاندازیهای مخالفان گلایه کرد، کسی نیست جز محمدرضا عارف که معاون اول رییسجمهور است و سیاستمداری که بیش از هر چهره سیاسی در این مملکت به «صبر» و «سکوت» شهره است!
حالا اما عارف نیز سکوتش را شکسته با انتقاد شدید از آنچه «بیانصافی در قبال دولت وفاق ملی» خوانده، از منتقدان عملکرد دولت پرسیده «سه ماه قبل کجا بودید؟!» او که در هشتمین نشست شورای اقتصاد حاضر شده بود، در دقایق آغازین این نشست، از «حملات غیرمنصفانه علیه دولت چهاردهم» سخن گفت و با تاکید بر اینکه این حملات در روزهای اخیر شدت گرفته، گفت: «اگر این بیانصافیها ادامه پیدا کند، در گام اول تذکر میدهیم اما اگر بازهم ادامه یافت، آنوقت مجبور میشویم برای مردم بازگو کنیم که شرایط وزارتخانههایی که تحویل گرفتیم، چگونه بوده؛ ما نمیخواهیم کاری کنیم که مردم نگران شوند!» عارف که در ادامه خطاب به مخالفان دولت گفت «حداقل انصاف داشته باشید»، همچنین با اشاره به وضعیت ناترازی برق در دولت قبل یادآور شد: «در بهترین ساعات روز، برق بخش صنعت قطع میشد و عدمالنفع آن بسیار زیاد بود؛ ما با ۱۸هزار مگاوات ناترازی برق روبهرو هستیم و تلاش میکنیم با استفاده از ظرفیت نخبگان، ناترازی برق را سامان دهیم اما از آن مهمتر، ناترازی آب است که مهمترین مساله روز ماست و نمیخواهیم دل مردم را خالی کنیم!»
عارف درحالی «وزیر نیرو» را «از وزیران تلاشگر دولت» معرفی کرد که همین دیروز حبیب مومیوند از فعالان حوزه وزارت نیرو در یادداشتی از این مهم پرده برداشت که «وزارت نیرو در اختیار جریان رقیب دولت است.» او در بخشی از این یادداشت که روی خروجی پایگاه خبری- تحلیلی صبح ما قرار گرفت، به این مهم اشاره کرده که عباس علیآبادی، وزیر نیروی دولت پزشکیان، وزیر صمت دولت رییسی بوده و در حالی که در دیگر وزارتخانههای دولت، اگر وزیر از جریان رقیب دولت است، دستکم معاونان وزیر از بدنه کارشناسی آن حوزه و جریان حامی دولت هستند، در وزارت نیرو، «حتی ۱۰درصد مدیران هم حامی دولت مستقر نیستند!» جالب آنکه عارف در بخشی از همین سخنان انتقادی خود در نشست شورای اقتصاد بهنحوی این مساله را که از قضا مورد انتقاد بسیاری از حامیان دولت نیز هست، تایید کرده است. معاون اول رییسجمهور که تاکید کرده «در این دولت حتی یک مورد حذف اتوبوسی نداشتیم» درعینحال گفته: «در این مدت، بخشی از آنچه اجرا شد، مصوبات «دولتهای گذشته» بود چراکه راهبرد «دولت وفاق ملی»، احترام به تصمیمات گذشته بود. ما بهدقت مراقبت کردیم تا هیچگونه نقد غیرمنصفانهای علیه افراد {دولت قبل} صورت نگیرد.» با این همه اما این تنها حبیب مومیوند نیست که با تشریح وضعیت مدیران وزارت نیرو، به این رویکرد دولت پزشکیان در بیتوجهی به نیروهای همسو با دولت و میدان دادن به نیروهای جریان رقیب و مخالفان انتقاد دارد. چه آنکه همزمان رسول منتجبنیا نیز در گفتوگویی با پایگاه خبری- تحلیلی خبرآنلاین به این معضل در دولت پزشکیان پرداخته و با تاکید بر اینکه «اقدام پزشکیان تحت عنوان وفاق ملی، اقدامی بیسابقه در جمهوری اسلامی و تاریخ معاصر بوده»، گفته: «اینکه یک شخصی در برابر سیل مخالفان، منتقدان و رقیبان با کمک مجلس و در یک فضای سرد و پر از یأس و ناامیدی، با کمک هواداران و لطف خداوند، موفقیتی را به دست آورد و پس از این موفقیت و در ابتدای کار تمامی پستهای دولت را به مخالفان خود واگذار کند و دوستان فداکار خود را در اوج غربت رها کند، اقدامی تازه در تاریخ است!» این چهره سیاسی اصلاحطلب که معتقد است «اینکه بهعنوان «وفاق ملی» میان جناحهای متفاوت و مخالف وحدت ایجاد کنیم، معنای وحدت نمیدهد»، میگوید: «این اقدام یکطرفه است و شما دارید با کسانی وحدت ایجاد کنید که کاملا مخالف شما بوده و خواهان نابودی شما هستند!»
منتجبنیا که معتقد است «دولت پیشین، دولتی فضل و ناکارآمد و بهعبارتی ضعیفترین دولت در تاریخ انقلاب اسلامی بود»، خطاب به پزشکیان میگوید: «شما این هزینه هنگفت را پرداختید تا یکسری افراد تندرو و مخالف را جذب کنید؟! من بارها بهصورت حضوری به آقای پزشکیان تاکید کردهام که میترسم شما روزی تمامی یاران و هواداران خود را از دست بدهید و به افرادی تکیه کنید که هیچ ایمانی به شما ندارند و در بزنگاهها پشتتان را خالی خواهند کرد.» او که نتیجه «انتخاب استانداران از میان اعضای جبهه پایداری» را «ناامیدی اصلاحطلبان» و فراتر از آن، «جشن مخالفان و عزای دوستان» توصیف کرده، میگوید: «مردم احساس میکنند که آقای پزشکیان تسلیم محض است. مردم خواهان تغییر بودند که پزشکیان را انتخاب کردند. آیا این اقدامات دولت معنی تغییر و تحول میدهد؟! حداقل دولت پیشین مسیری را برگزیده بود و درحال طی کردن آن بود اما شما دارید به بیراهه میروید!»
∎