طرفداری | کارل هاینز اشنلینگر (Karl-Heinz Schnellinger) زاده 31 مارچ 1939 در شهر دورن در آلمان کنونیست. او در پست دفاع چپ به صورت تخصصی بازی ‌می‌کرد و توانایی حضور در پست‌های سوئیپر و دفاع وسط را نیز دارا بود. او در 10 سالگی به باشگاه شهر زادگاهش، اِسجی دورن پیوست و در فصل 58-1957 به تیم بزرگسالان این باشگاه منتقل شد و در لیگ سطح دوم آلمان غربی به میدان رفت. اشنلینگر در سال 1958 با قراردادی به باشگاه کلن در لیگ برتر آلمان غربی پیوست و برای نخستین بار، در هفته دهم و دیدار برابر اوبرهاوزن، در ترکیب ثابت این باشگاه به میدان رفت.

او در فصل اول حضورش در کلن در 25 بازی برای این باشگاه بازی کرد. اشنلینگر، برای پیشرفت بیشتر فوتبالش، تحصیل در دبیرستان را رها کرد و به ورزش خود متمرکز شد. این بازیکن در فصل دوم خود در کلن، به اولین گل دوران فوتبالش در بالاترین سطح فوتبالی آلمان غربی رسید و در هفته هشتم، در بازی برابر وستفالیا هرنه، یک گل زد. آمار او در فصل دوم، 36 بازی، یک گل بود و کلن به همراه این بازیکن به فینال لیگ اوبرلیگا وست آلمان غربی رسید. در آن سال‌ها، لیگ برتر آلمان غربی ابتدا به صورت لیگی در هر منطقه برگزار می‌شد و برندگان، به یک مرحله گروهی با دو گروه چهارتیمه صعود می‌کردند و در نهایت، دو تیم صدرنشین در فینال، تکلیف قهرمان آلمان غربی را مشخص می‌کردند. کلن در فینال فصل 60-1959، پس از شکست برابر هامبورگ، نایب قهرمان شد.

در فصل 61-1960، اشنلینگر، در 36 مسابقه برای کلن به میدان رفت اما در نهایت به فینال اوبرلیگا نرسید. در فصل 62-1961، همه چیز فرق کرد و کلن پس از صعود به فینال لیگ آلمان غربی، با چهار گل نورنبرگ را درهم کوبید و برای نخستین بار به قهرمانی در لیگ برتر آلمان غربی دست یافت. این بازیکن در این فصل منجر به قهرمانی، در 38 بازی، شش گل زد و در سال 1962، به عنوان بهترین فوتبالیست سال آلمان غربی انتخاب شد. فصل 63-1962، آخرین فصل حضور اشنلینگر در کلن بود و او در 34 بازی، سه گل زد و در یک مسابقه جام باشگاه‌های اروپا یا لیگ قهرمانان کنونی به میدان رفت.

اشنلینگر، در سال 1963 با 1.1 میلیون مارک، به باشگاه رم در سری‌آ پیوست اما بلافاصله با قراردادی قرضی راهی مانتووا شد تا بازی در لیگ برتر ایتالیا را پیش از حضور در پایتخت، در کارنامه خود ثبت کند. اولین بازی این بازیکن در ایتالیا، در هفته اول سری‌آ برابر میلان بود و اشنلینگر، نمایش خوبی داشت و تکل‌های موفقی می‌زد اما با این وجود، تیمش با نتیجه 4-1 بازی را واگذار کرد. گل دقیقه 88 این بازیکن در هفته دهم، بانی تساوی 2-2 مانتووا و یوونتوس شد. 33 بازی، دو گل در کارنامه او در فصل اول حضورش در ایتالیا به ثبت رسید. او سپس در فصل 65-1964، پس از پایان قرارداد قرضی‌اش به رم بازگشت و در 38 بازی، دو گل زد. او به همراه رم به قهرمانی در جام حذفی ایتالیا رسید. اشنلینگر تقریبا در هر پستی که سرمربی رم به او نیاز داشت، بازی کرد و یکی از بازیکنان درخشان ایتالیا بود.

او در سال 1965، با قراردادی به باشگاه میلان پیوست. اشنلینگر در فصل اول، در 30 بازی با پیراهن باشگاه میلان به میدان رفت و توانست خود را به مهره ثابت ترکیب اصلی باشگاهش تبدیل شود. در فصل دوم، آمار 35 بازی، یک گل و دو پاس گل برای این بازیکن به ثبت رسید و او موفق به قهرمانی در جام حذفی ایتالیا، این‌بار با پیراهن میلان شد. در فصل سوم، قهرمانی در لیگ برتر ایتالیا، به افتخارات اشنلینگر اضافه شد و او در این مسابقات، در 27 بازی به میدان رفت و یک پاس گل داد. او موفق به بازی در جام برندگان اروپا شد و در این تورنمنت و سایر رقابت‌ها، 19 بازی و یک گل را ثبت کرد. اشنلینگر سپس به همراه میلان، قهرمان جام باشگاه‌های اروپا در فصل 69-1968 شد و در تمامی مسابقات این تورنمنت در ترکیب اصلی تیمش حضور داشت. قهرمانی در جام بین‌قاره‌ای یا اینترکانتیننتال، افتخار بعدی این بازیکن و میلان بود و او در دو بازی رفت و برگشت برابر استودیانتس، در پست دفاع چپ برای میلان بازی کرد. در این سال‌ها، او به لقب «فولکس‌واگن» رسید زیرا هیکلی تنومند داشت و کیفیت بالایی از خود نشان می‌داد. او شش فصل دیگر در میلان بازی کرد و آمارهای 31 بازی، یک گل در فصل 69-1968، 33 بازی در فصل 70-1969، 40 بازی، سه پاس گل در فصل 71-1970، 45 بازی در فصل 72-1971، 43 بازی، دو پاس گل در فصل 73-1972 و 25 بازی در فصل 74-1973 را به ثبت رساند. یک فصل بازی در تنیس بوروسیا برلین در فصل 75-1974، آخرین سال دوران بازی‌گری اشنلینگر را تشکیل داد و او در 20 بازی فرمت جدید مسابقات قهرمانی آلمان با نام بوندسلیگا، موفق نشد به بقای تیمش در این سطح، کمکی کند. او در سال 1975 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

این بازیکن قبل از حضور در تیم ملی بزرگسالان کشورش، در رده سنی جوانان در مسابقات قهرمانی اروپا به میدان رفته بود. اولین بازی اشنلینگر، در تیم ملی آلمان، در بازی با چکسلواکی در سال 1958 بود که این دیدار با شکست 3-2 آلمان همراه بود. مطبوعات چک، درباره این بازیکن گفته بودند که هیچ حمله‌ای را با حضور او نمی‌توان به گل تبدیل کرد. جام جهانی 1958، دومین بازی ملی این بازیکن را در خود جای داد و او بار دیگر در برابر چکسلواکی به میدان رفت. اشنلینگر به جز بازی با چکسلواکی، در دیدار رده‌بندی نیز برای آلمانی‌ها به میدان رفت و در نهایت با کشورش به مقام چهارم جام جهانی رسید. او در جام جهانی 1962، به عنوان بازیکن ترکیب اصلی کشورش شناخته می‌شد و در هر چهار بازی این تورنمنت که کشورش حضور داشت به میدان رفت و 90 دقیقه بازی کرد. در جام جهانی 1966، او یکی از ارکان خط دفاعی قدرتمند آلمان بود و به همراه این کشور به فینال جام جهانی و دیدار برابر میزبان تورنمنت، انگلیس رسید. در فینال، آلمان و اشنلینگر مغلوب میزبان شدند و قهرمانی را از دست دادند. جام جهانی 1970، آخرین تورنمنت ملی این بازیکن بود و او در مرحله یک‌چهارم نهایی برابر انگلیس، یک پاس گل و در مرحله نیمه نهایی برابر ایتالیا، یک گل به ثمر رساند. در نهایت آلمان به مقام سوم این تورنمنت رسید. آخرین حضور اشنلینگر در تیم ملی آلمان، در سال 1971 بود و او در بازی با آلبانی به میدان رفت. اشنلینگر در جام جهانی 1970، با عملکرد بسیار خوب خود در تیم ملی کشورش، مورد توجه فوتبال‌دوستان کشورش قرار گرفت و ارنست هوبرتی، مفسر آلمانی درباره او جمله معروفی را بیان کرد:

اشنلینگر، همه مردم....

او پس از پایان فوتبالش تلاش‌هایی برای مربیگری داشت اما در نهایت به حرفه آشپزی وارد شد و در این بخش به سرمایه‌گذاری پرداخت. او سه دختر دارد و پس از پایان فوتبالش در ایتالیا ساکن شد. او در 20 می 2024 در بیمارستانی در شهر میلان درگذشت. او یکی از بهترین مدافعین آلمان در حد فاصل سال‌های 1960 تا 1970 بود و بسیار مورد تحسین اهالی فوتبال قرار گرفت.